Submitted by मनोजकुमार देशमुख on 13 June, 2020 - 03:42
गर्दीत दुःखाच्या असे मिरवून गेले कुठे
होते क्षण चार सुखाचे हरवून गेले कुठे
केले जरी शहाणे मला अनुभवाने आहे
पुस्तके माझी लायकी ठरवून गेले कुठे
होणेच काय मुलगी पाप चिमुकलीचे आहे
जन्मदाते मंदिरातच बसवून गेले कुठे?
चारा आणला चोचीत चिमणीने तिच्या पुन्हा
नुकतेच पिलू आकाश आठवून गेले कुठे
चौकात भुकेल्यांना ते दान देणार होते
कोणी अनोळखीच घास भरवून गेले कुठे
त्याने फुंकर घातली ती वेदनांवर आहे
देऊन दिलासा वाट दाखवून गेले कुठे
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Use group defaults
शेअर करा
सुंदर,एकेक ओळ कमाल..!
सुंदर,एकेक ओळ कमाल..!
वाहवा ! फारच छान . आवडली
वाहवा ! फारच छान . आवडली आपल्याला.