Submitted by पाषाणभेद on 5 February, 2020 - 09:33
एका उदास संध्याकाळी
कोणी गात होती विराणी ||
शब्दांत अशी आस नव्हती
चाल नव्हती अशी कोणती
धारही नव्हती त्या शब्दांना
तरी काळीज जाय चिरूनी ||
संधीप्रकाश निळा जांभळा
खालून गेला वर आभाळा
कुंद हवा वाराही पडला
हवेत सूर राही भरूनी ||
धिरगंभीर सूर कवळूनी
गीत हृदयीचे आळवूनी
उलगडे आर्त सरगम
भरूनी राहिली कानी ||
- पाषाणभेद
०५/०२/२०२०
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
वाह। नितांत सुंदर..
वाह। नितांत सुंदर..