अन्याय

एक काळ होता - जेव्हा सुंदर स्त्रीला "विधुमुखी" म्हटले जायचे, तो काळ उलटला. कविंच्या हृदयाला प्रेयसी ही "माहताब", "शशीमुखी" वाटायची. तिचे प्रेमात तेजाळणे या वेड्या कविंना नभोदीपाची, चंद्राची आठवण करुन द्यायचे. चंद्रावर कलंक आहे डाग आहे जो तुझ्या मुखावर नाही असे काव्य रचले जायचे.
.
तो काळ होता जेव्हा चंद्र हा लहान मुलांचा "मामा" होता.
"चांदोबा चांदोबा भागलास का ?
निंबोणीच्या झाडामागे लपलास का ?
निंबोणीचे झाड करवंदी,
मामाचा वाडा चिरेबंदी !" गाणे प्रत्येक मराठी लहान मुलाने एके काळी ऐकलेले-गायलेले असायचे.
.
मग एकदा माणूसच चंद्रावरती उतरला, आणि सगळ्या जगाला कळले, अरे चंद्र काही तेजस्वी नभोदीपच नाही तर रखरखीत, खडकाळ भूभाग असलेला ग्रह आहे. Too much unnecessary information? निदान कविंकरता तरी होय.
.
एक काळ होता जेव्हा भावभावना या मनुष्याला कोड्यात टाकत असत. Pleasantly intrigue करत असत. आनंद-दु:ख-व्याकुळता-शोक-आर्तता-कडवटपणा-रुसवा किती किती रंगांच्या मोहक इंद्रधनु छटांच्या भावना, unending intrigue करत असत. या भावनांच्या आवेगात कवि, लेखक उत्तमोत्तम रचना लिहून टाकत. वाल्मिकींनी म्हणे क्रौंच पक्ष्यांच्या जोडीचा वियोग पाहीला आणि त्या दु:खातून, रामायणासारखा महाग्रंथ निर्माण झाला. रामचंद्र-सीतेच्या कहाणीत त्यांना या क्रौंच वियोगाचे साधर्म्य आढळले.
.
मग शोध लागला, अरे या सर्व भावभावना प्रेमाचा उन्माद खोल खोल गर्तेमध्ये घेउन जाणारा प्रेमभंग, या सर्वाचे विच्छेदन करता येते. या electrochemical घटना आहेत. अगदी गोळ्या-औषधांनी काबूत रहाणार्‍या.
.
परत Too much unnecessary information? निदान कविं-लेखकांकरता तरी होय. सायन्स ला "फुलपाखराचे पंख" डिसेक्ट करण्याचा हा परवाना कोणी दिला? एक थंड, व्यावहारीक, शास्त्रिय चिरफाड. मोजून मापून,रुक्ष तर्काने काढलेले निष्कर्ष. आम्ही कविमनाच्या लोकांनी ही परवनगी कधीच दिली नव्हती. हा अन्याय आहे. रांगड्या, रगेल, रुक्ष, माजोरी सायन्सने हळूवार, कोमल, अलवार काव्यवृत्तीवर केलेला अन्याय . आम्ही याचा निषेध करतो.