त्याग भाग ६

Submitted by Swamini Chougule on 28 November, 2019 - 09:46

अनिकेतची नजर भिरभिरत होती . आता त्याने प्रत्येक घरात जावून पाहायचं ठरवलं व तो एका बिल्डिंग मध्ये गेला.तिथे उभ्या असलेल्या एका दलालाने अनिकेतला अडवले व त्याला गिऱ्हाईक समजून वरच्या मजल्यावर घेवून गेला तिथे एक वयाची पन्नाशी पार केलेली बाई बसली होती .तिने त्याचे हसून स्वागत केले. त्याला बळे-बळे स्वतः जवळ बसवून घेतले .
“ बोलो साहब कैसा माल चाहीए ,पुराना या नया ? हमारे पास दोनों हैं। बतावो बतावो शर्मावो मत ।
अनिकेतला काय बोलावे ते सुचेना .तो शांतच होता . मग ती बाईच म्हणाली
“ ठीक हैं साहब मैं माल दिखती हु ।आप पसंद करलो फिर किमत बताउंगी; ठीक हैं।
अनिकेतने मानेनेच होकार दिला . ती बाई जोरात ओरडली
“ अरे मुनीर , लडकीयो को बुलाओ बाहर कस्टमर आया हैं।“
मुनीर , “ठीक हैं अम्मा”

आणि एका रूम मधून पटा -पट मुली बाहेर येऊ लागल्या . भडक मेकअप आणि विचित्र कपडे घातलेल्या . अनिकेत त्या मुलींन मध्ये अन्विकाला शोधत होता . पाहता – पाहता त्याच्या समोर दहा -बारा मुली येऊन उभ्या राहिल्या.आता अनिकेत त्यांना निहाळू लागला . त्या मुलींना पैकी काही त्याला इशारे करत होत्या . त्यात त्याला एक मुलगी खाली मान घालून उभारलेली दिसली .तो तिला निहाळू लागला . अनिकेतचा तर त्याच्या डोळ्यावर विश्वास बसत नव्हता. ती अन्विकाच होती .अगदी भडक मेकअप आणि जिथे -तिथे अंग दिसेल अशी मुद्दाम नेसलेली साडी ,त्यावर अगदीच तोकडा स्लीवलेस ब्लाउज व साडीचा पदर घेऊन देखील न घेतल्या सारखा .अनिकेत तिला न्याहळत होता पण अन्विकाचे त्याच्या कडे लक्ष नव्हते .ती खाली मान घालून उभारली होती .

अम्मी , “ साहब सिर्फ आँखे सेखने आए हो , या कुछ करने भी आए हो ।” असे म्हणून ती मोठयाने हसली .तिच्या बोलण्याने अनिकेत भानावर आला. त्याने अन्विकाकडे बोट केले व तो बोलला
“ मुझे ये लड़की चाहिए”
अन्विकाच्या कानांवर हे शब्द पडले .ओळखीचा आवाज ऐकून ती वर पाहू लागली . तिचा तिच्या डोळ्यांवर विश्वास बसत नव्हता . तो अनिकेत होता . अन्विकाने इकडे -तिकडे पाहिले आणि ती भानावर आली .तिने स्वतः ला सावरले आणि अनिकेत अनोळखी असल्या सारखे पाहून पुन्हा खाली मान घातली . अम्माने अनिकेत कडे हसत -हसत पाहिले व त्याला म्हणाली , “ साहब आपकी पसंद तो जबरदस्त है ।इस अँनी को आज कल बहोत से मर्द पसंद करते
हैं । लेकीने इसका रेट आपकी जेब ......”
अनिकेतने तिला हाताने थांबवले आणि म्हणाला , ” जिताने चाहीए उतने रुपये दूँगा पर आज ये ही लड़की चाहिए ।”
अम्मा ,” ठिक है , ये अँनी साहब को खुश कर दे और हा कोई शिकायत नही आनी चाहिए। जाओ साहब आज की रात ये
आपकी ; ज्या अँनी रूम में साहब के साथ बैठ ”
अन्विकाने नुसती होकारार्थी मान हलवली आणि अनिकेतला घेऊन ती एका रूम मध्ये गेली . तिने दार लावले . आता रूम मध्ये अन्विका आणि अनिकेत दोघेच होते . अनिकेत फक्त अन्विकाकडे पाहतच होता.
अन्विका अनिकेतकडे रागाने पाहत बोलू लागली , “ अनिकेत तू इथे का आलास ? तुला इथला पत्ता कसा मिळाला ? जर इथे या लोकांना कळलं की तू आणि मी एकमेकांना ओळखतो तर ते तुला जीवे मारतील ,खूप खतरनाक लोक आहेत हे ” एका श्वासात ती हे सगळं बोलली व रडू लागली .
अनिकेतने तिचे डोळे पुसले व तिला मिठी मारली . अन्विका ही त्याच्या मिठीत सगळं विसरून विसावली व रडू लागली .दहा मिनिटे अशीच गेली . मग अनिकेत बोलू लागला
अनिकेत , “ अन्विका काय हा तुझा अवतार आणि गेल्या सात – आठ महिन्यां पासून आम्ही तुला शोधतोय; तू आज
सापडलीस आणि ती ही या एरियात आणि अशा अवस्थेत ! तू इथे कशी पोहचलीस ? सेमिनारला निघाली होती
ना ? “
अन्विकाने एक दीर्घ श्वास घेतला आणि ती सांगू लागली,
“ मी सेमिनारसाठी नाशिकला जायला निघाले स्टँड वर पोहोचले आणि नाशिकला जाणाऱ्या बस मध्ये बसले माझी सीट रिजर्व होतीच ,तिकीट वरचा नंबर पाहून मी माझ्या सीट नंबर वर बसले .बस मध्ये बरेचसे प्रवासी होते . माझ्या शेजारी एक पन्नास वर्षांच्या बाईचं सीट रिजर्व झाल होत .ती येऊन माझ्या शेजारी बसली . मला मनात जरा बरं वाटलं होतं .कारण तिच्या बरोबर प्रवास मला सुरक्षित वाटत होता . थोड्या वेळाने बस निघाली आणि माझा प्रवास सुरु झाला पण एका वेगळ्याच दिशेने. ती बाई माझ्याशी बोलू लागली .थोड्याच वेळात आमची चांगली मैत्री झाली . आम्ही सकाळी अकरा वाजता बस मध्ये बसलो होतो आणि आता दोन वाजले होते . दुपारच्या जेवणाची वेळ झाली होती . मला ही आईने डबा दिला होता .त्या बाईनें सुद्धा डबा आणला होता . जेवणासाठी बस एका धाब्यावर थांबली. आम्ही प्रवासी जेवणासाठी धाब्यावर उतरलो . मी एका खाटवजा बाजल्यावर जाऊन बसले आणि माझा डबा उघडला .ती बाई माझ्या जवळ येऊन बसली . तिने ही तिचा डबा उघडून जेवायला सुरुवात केली .आम्ही गप्पा मारत मस्त जेवलो . त्या बाईने जेवल्यानंतर गोड म्हणून लाडू आणले होते. ती मला लाडू खाण्याचा आग्रह करू लागली . मी तिला संकोचून नको -नको म्हणत असताना ही तिने मला एक लाडू दिला ; मी तो लाडू खाल्ला आणि दोनच मिनिटात मला चक्कर येऊ लागली .मला जागेवरून उठता येईना .आणि मी बेशुद्ध झाले .त्या नंतर काय झाले ते मला माहित नाही पण जेव्हा मी डोळे उघडले तेव्हा मी अम्माच्या कोठ्यावर होते. मला एका खोलीत बंद करून ठेवण्यात आलं होतं .मी रडत होते ,ओरडत होते ,मला घरी जाऊ द्या पण इथे कोणीच माझे ऐकणार नव्हते .मी रडत असताना अम्मा आली आणि तिने मला सांगीतले की त्या बाईने मला पाच लाख रूपयांसाठी अम्माला विकल. त्या बाईचा तो व्यवसायच होता .तरुण मुलींना गळ घालून येथे आणून विकते .हे सगळे ऐकून माझ्या पाया खालची जमीनच सरकली .मी एका अनोळखी बाईवर विश्वास ठेवून माझ्या आयुष्यातली खूप मोठी चूक केली होती .पण आता या सगळ्यांचा विचार करून उपयोग नव्हता .”
पुढे अन्विका बरोबर काय झालं? अनिकेत तिला या दलादलीतून बाहेर काढू शकेल का?
(तुम्हांला या लिखाणात काही आक्षेपार्ह आढळल्यास जरूर सांगा )

शब्दखुणा: 
Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

@pravintheridar
धन्यवाद आणि पुढचा भाग लवकरच

खूप छान चालू आहे कथा असेच पुढे लिहित रहा पुढील भागाच्या प्रतीक्षेत लवकर अपलोड करा पुढचा भाग आजच सगळे सहा भाग वाचून काढले