मनात दडली होती
हातामध्ये हात घेउनी
उडान भरली होती
पंख मिळाले स्वप्नांना,जी
मनात दडली होती
रंगरूप ना आयुष्याला
जगणे, जगणे नव्हते
परीघ सोडुन अंधाराचा
कुठे नांदणे नव्हते
तू आल्यावर पहाट पहिली
सखे उगवली होती
पंख मिळाले स्वप्नांना,जी
मनात दडली होती
श्वास अधूरे, आस अधूरी
धूसर धूसर सारे
मळभ धुक्याचे चित्र दावते
अर्धे, दुरावणारे
तुझ्या सोबती पूर्णत्वाने
प्रीत बहरली होती
पंख मिळाले स्वप्नांना,जी
मनात दडली होती
ग्रिष्म संपता संपत नव्हता
वसंत होता रुसला
पानगळीचा पत्ता माझा
धीर मनीचा खचला
तुझ्या संगती चैत्रपालवी
नवाळ फुटली होती
पंख मिळाले स्वप्नांना,जी
मनात दडली होती
विस्कटलेल्या आयुष्याची
घातलीस तू घडी
भणंगास या सूट दिली पण
फक्त हवी तेवढी
दोघांनीही सुखदु:खाशी
पैज जिंकली होती
पंख मिळाले स्वप्नांना,जी
मनात दडली होती
मनात माझ्या भीती होती
तेच नेमके घडले
पिंड ठेवता तुझा, कावळे
मागे होते सरले
पुढील जन्मी भेटू म्हणता
झडप मारली होती
पंख मिळाले स्वप्नांना,जी
मनात दडली होती
निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
आयुष्याच्या सहप्रवासाचे सुरेख
आयुष्याच्या सहप्रवासाचे सुरेख वर्णन!
आयुष्याच्या सहप्रवासाचे सुरेख
आयुष्याच्या सहप्रवासाचे सुरेख वर्णन!
आवडली
आवडली
छान! आवडली कविता..
छान! आवडली कविता..
सुरेख...
सुरेख...
पंख मिळाले स्वप्नांना..
पंख मिळाले स्वप्नांना..
जी मनात दडली होती..
खुपच मस्त!!