Submitted by Dr Raju Kasambe on 2 August, 2019 - 09:48
मटमट्या (पिंगळा घुबड)
करतो विदुषकी चाळे
मान त्याची सर्वत्र वळे
मोठमोठे बटबटीत डोळे
वाकुल्या दाखवितो बळे
सांजवेळी बाहेर पडतो
मटमट्या आम्हाला बघतो
गिचीडमिचीड कर्कश बोलतो
रात्रीची घोषणा करतो
लक्ष्मिचे वाहन असे तो
तिन्ही लोकीची सफर घडवीतो
शेतकऱ्यांचा खरा दोस्त
किडे-उंदरांना करतो फस्त
धरणीवरती बहू प्रजाती
प्रसार सर्वत्र भूलोकी
अंधश्रद्धांनी घेरले घुबडांना
लढतो अस्तित्वाची लढाई
डॉ. राजू कसंबे
शब्दखुणा:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
पेस्टिसाइड्समुळे त्यांचे
पेस्टिसाइड्समुळे त्यांचे खाणेच संपले.
खरे आहे. धन्यवाद
खरे आहे. धन्यवाद
छान कविता.
छान कविता.
आमच्या गावी याला मटमटी म्हणत.
आमच्या गावी याला मटमटी म्हणत. खुप होत्या मटमट्या, आमच्या घरासमोरच एक अड्डा होता यांचा.
वेगवेगळ्या वदंता होत्या, अपशकून ते मटमटीच्या अंड्याने आंधळा बरा होतो वगैरे.
आमच्या आंब्याच्या झाडावर
आमच्या आंब्याच्या झाडावर यांचे कुटुंब होत. आताही एक दोन दिसतात.
छान कविता! क्युट प्रचि
छान कविता! क्युट प्रचि