आव्हान

Submitted by मी_अनामिक on 3 July, 2019 - 12:24

संपव तु वटवृक्षाच अस्तित्व माझं
तरीही लहानस बीज होईन म्हणतो...

गाड मातीत मला क्रूरतेने
होऊन अंकुर इवलसं उगवीन म्हणतो...

कर आभाळाचे घाव तू
पोलादी छातीवर झेलीन म्हणतो...

घेऊनी त्यांनाच पदाखाली
तयावर उभा राहीन म्हणतो...

उधळले कैक हजार डाव जरी तू
आणिक एक खेळीन म्हणतो...

पडेन कितीदा मोजणार नाही
नेटानं पुन्हा उभा राहीन म्हणतो...

काट्या-कुट्यांच खाच-खळग्यांच घेणं नाही
त्याच पथावर अविरत चालीन म्हणतो...

असशील तू विधीलिखित जरी
तुलाच आव्हान देईन म्हणतो...

लढायला जमेल का तुला माझ्याशी
नियते, तुलाही आस्मान दावीन म्हणतो...

Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

मस्तच!

मस्त

छान

आतापर्यंत कितीदातरी खाली कोसळलो मी

पण हे असं काही वाचलं कि पुन्हा पुन्हा उसळलो मी

.... आईची आन , सुप्परडुप्पर लिखाण

बोलले तो रामण्णा का बाण