मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
मानवा...।
मी पहातोच आहे
वरूनी तुला हमेशा
तुझ्या कारनाम्यांचा
बेधुंद हा तमाश्या
तुला निर्मिले मी
जिव ओतून सारा
तुझ्या भरवश्यावरी हा
सर्व मांडला पसारा
वगळून सर्व प्राणी
दिली तुला मी भाषा
तू वागशील शहाणां
होती मनांत आशा
वरदान हास्य वदनाचे मी
तुलाच दिले पामरा
निर्मून धर्म जाती
तू चेतला निखारा
कधी न म्हटले तुला मी
तू करावीस माझी पूजा
माजवून स्तोम धर्माचे
मलाच दिली तू सजा
कधी दिले तुला मी
फर्मान धर्मयुद्धाचे...?
तू तुझ्या हव्यासापोटी
सडे शिंपले रक्ताचे
कल्याण जगीचे साधण्यां
तुला दिली मी बुद्धी
तू हिकमती असा निपजला
तू तुझीच केली वृद्धी
हो आता तरी शहाणां
एव्हढेच सांगणे हाती
अश्राप मुक्या सजीवांचे
नको शाप तुझ्या माथी..।
...... टी.जे.पाटील
छान आहे कविता. होतो शहाणा.
छान आहे कविता.
अप्रतिम! मनापासुन आवडली.
अप्रतिम! मनापासुन आवडली.
खूप छान....
खूप छान....
तू नच मला निर्मिले
तू नच मला निर्मिले
मीच तुला कल्पिले
दगडा त्या स्थापुनी
शेंदूर त्या लाविले
मी तूझा निर्माता
तू नसे माझा पिता
जरी देव तू आहेस
लपून कोठे बैसलास
तुला कोंडले राउळा मंदिरात
तिथे तू रहावेस निवांत
तुझी गरज लागते कधी
तेव्हा करतो तुझी आरती.
सर्वांचे मनापासून आभार!
सर्वांचे मनापासून आभार!