Submitted by रसप on 12 February, 2019 - 07:02
ह्या वाटेचे पाउल थकले आहे
वळणापाशी निवांत बसले आहे
पळून गेलेल्या दिवसाच्या मागे
धाव घेतली पण हिरमुसले आहे
क्षितिज विझवते एकेका रंगाला
झाड निजवते एकेका पक्ष्याला
गूढ शांततेचा कातरसा पुरिया
कुणी मुठीने मिटले आकाशाला
बंद घराच्या मूक उदासिन दारी
आगंतुक वाऱ्याची रोज हजेरी
हताश खिडकी कुरकुरते थोडीशी
अंगणातला वृक्ष सुन्न आजारी
थेंब थेंब ओघळते आहे रात्र
नीरवता ही यत्र तत्र सर्वत्र
मिणमिण करती विषण्णतेच्या वाती
अंधाराच्या कुशीत शिरल्या भिंती
....रसप....
१२ फेब्रुवारी २०१९
http://www.ranjeetparadkar.com/2019/02/blog-post.html
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
वा. ऊदास मूड अचूक पकडला आहे..
वा. ऊदास मूड अचूक पकडला आहे....
वा!
वा!
जबरदस्त...
जबरदस्त...
वाह..खूप सुंदर...
वाह..खूप सुंदर...
खयाल सुंदर पकडला आहे...
धन्यवाद !
धन्यवाद !
फारच सुंदर. उदास मुड मस्त
फारच सुंदर. उदास मुड मस्त शब्दबद्ध केला आहे.
वाह..खूप सुंदर...
वाह..खूप सुंदर...
खयाल सुंदर पकडला आहे...+१००
वाह!
वाह!