Submitted by अनन्त्_यात्री on 12 September, 2018 - 09:13
भग्न शिल्पातून भटकत कोणते हे भूत रात्री
विव्हळले, "आरंभ विसरा, शेवटाची येथ खात्री
भोगुनी उपभोग उरते शून्य केवळ मर्त्य गात्री
क्षणिक येथे तेज, अंती घोर तम प्रत्येक नेत्री"
चांदण्याच्या कवडशाने भग्न मूर्ती उजळली
ध्वस्तता मिरवीत अंगी अंतरीचे बोलली,...
"निर्मितीचा दिव्य प्याला प्राशुनी मज घडविले,
आज जरी मी भंगले अन विजनी ऐसी विखुरले
सर्जनाच्या अमृताने अजूनही मी भारले….
....भारलेल्या त्या क्षणांचे तेज असते शाश्वत
तेच साऱ्या सर्जनाचे, निर्मितीचे इंगित "
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Use group defaults
शेअर करा
वा!
वा!
सुरेखच .....
सुरेखच .....
वाह! सुरेख!
वाह! सुरेख!
मस्तच
मस्तच
मूर्तीभंजक कवितेची आठवण आली.
मूर्तीभंजक कवितेची आठवण आली.
स्वाती, दत्तात्रयजी, शाली
स्वाती, दत्तात्रयजी, शाली प्रतिसादाबद्दल धन्यवाद!
वेडोबा, धन्यवाद!
वेडोबा, धन्यवाद!
"मूर्तिभंजक" कविता देऊ शकाल?
अनंतजी पुढील लिंक पहा "
अनंतजी पुढील लिंक पहा " मूर्तिभंजक " कवितेसाठी
https://rojekkavita.wordpress.com/2016/09/24/%E0%A4%AE%E0%A5%82%E0%A4%B0...
विशाखा काव्यसंग्रहात आहे .