विश्व निराळे खुलून दिसते

ओघळणार्‍या आसवातुनी
ओठावरती हास्य झिरपते
हिंदोळ्यावर वसंतऋतुच्या
विश्व निराळे खुलून दिसते

वसुंधरेवर मधुगंधाची
कुणी एवढी केली उधळण?
मनात वेड्या वसंत फुलता
भावफुलांची होते पखरण
प्रीत जागते अशी अंतरी!
तगमगणारे मन मोहरते
हिंदोळ्यावर वसंतऋतुच्या
विश्व निराळे खुलून दिसते

दवबिंदूंचे लेउन मोती
थरथरणार्‍या पात्यांनाही
चाहुल येता वसंतॠतुची
नटावयाची होते घाई
पहाट उत्सव हिरवाईचा
बघून सुकले मन अंकुरते
हिंदोळ्यावर वसंतऋतुच्या
विश्व निराळे खुलून दिसते

वसंत येता कोण व्यापते?
हृदयामधल्या खोल कपारी
सदैव असते सकाळ, गेल्या
रखरखणार्‍या जुन्या दुपारी
आठवणींची तुझ्या सुरावट
ओठावरची गुणगुण बनते
हिंदोळ्यावर वसंतऋतुच्या
विश्व निराळे खुलून दिसते

कृष्ण राधिकेच्या प्रेमाचा
खेळ असावा जसा रंगला
शुध्द प्रीत ती बघून बहुधा
वसंत पहिला असेल फुलला
ऋतुराजाची तरुणाईशी
जन्म कुंडली सुरेख मिळते
हिंदोळ्यावर वसंतऋतुच्या
विश्व निराळे खुलून दिसते

वसंत उत्सव तसे पाहता
मनात अपुल्या नांदत असतो
असून वावर सुखदु:खांचा
आपण पुढती चालत असतो
बेदरकारी जरा पोसणे
आनंदाला पूरक ठरते
हिंदोळ्यावर वसंतऋतुच्या
विश्व निराळे खुलून दिसते

निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३