पालकाची सुकी भाजी - ज्वारीचं पीठ वापरून

- पालक धुवून ओबडधोबड चिरून घ्यावा
- टोमॅटो ही धुवून मध्यम आकारात चौकोनी चिरावा
- लसणी सोलून ठेचून घ्याव्यात. याचा लगदा करायचा नाही, एका पाकळीला एक दणका या पद्धतीनं
भाजीत पाकळ्या सुट्या दिसायला हव्यात, म्हणजे नाकार्डे तो खरपूस लसूण बाजुला काढतात आणि परमानंदास मुकतात न आपण आवड असणारे
चापू शकतो
- सुक्या मिरच्यांचे तुकडे करून घ्यावेत
- लोखंडी कढई सणसणून तापू द्यावी आणि मग जरासं तेल घालून ते तापलं की मोहोरीची फोडणी करावी
- आता आच जरा मंद करून लसूण लालसर परतावा आणि मग त्यात टोमॅटो, सुक्या मिरच्या घालून परतावं
- मिनिटभरानंतर चिरलेला पालक घालून नीट हलवावी भाजी. याला आता लगेचच पाणी सुटायला सुरुवात होईल आणि पालक आकारमानानं कमी होईल, तसा तो झाला की मगच मीठ घालावं (आधीच घातलं तर आकारमान, हो भाजीचंच; जास्त असल्यानी मीठ जास्त पडण्याची शक्यता असते); चिमटीभर साखर घालावी आणिक झाकण घालून अगदी मंद आचेवर एक वाफ येऊ द्यावी.
- ५ मिनिटांनंतर यात हळद, वापरणार असाल तर लाल तिखट आणि ज्वारीचं पीठ पसरून घालावं आणि गुठळ्या न होऊ देता भाजीत मिसळावं.
- सगळी भाजी नीट गोळा झाली की अजून एक ५-७ मिनिटं वाफ काढावी म्हणजे पीठ शिजेल.
- गरमगरम (ऊनऊन!) भाजी तयार आहे. फुलके, ज्वारीची/बाजरीची भाकरी यांबरोबर गट्टम करावी.
- आवडत असेल तर वरून जिवंत फोडणीही घेता येईल (यांत मोहोरी, जीरं आणि आजून लसूण हवा असेल तर तोही असं सगळं घालता येईल)

ही माझ्याकडची लोखंडी कढई... तापतेय, तापतेय...

या मस्तपैकी जेवायला (आज पोळ्याच पण, ताटही ज्यात टोमॅटो ठेवले होते तेच आहे. बाजूला मदर्स रेसीपीज चं मद्रास थोक्कू आहे - कैरीच्या किसाचं आंबट आणि झणझणीत लोणचं; हा तक्कू नाही)