Submitted by सत्यजित... on 21 May, 2018 - 19:46
दुःखाच्या डोहामधुनी
करुणेची येते गाज
कुठलेसे पान तरंगत
लहरींना देते व्याज
कलतात उन्हे सोनेरी
रंगांची उधळत माया
डोहावर पसरत जाती
वृक्षांच्या काजळ छाया
ती काठावरती बसते
बुडवून स्वतःचे पाय
अन् हा हा म्हणता येते
पाण्यावर मोहक साय
मी 'कविता' वाचत असता
ती शांतच असते बहुधा
जणु चंद्रसरींनी भिजते
नित-निळी सावळी वसुधा!
—सत्यजित
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
क्या बात है......
क्या बात है......
मनःपूर्वक धन्यवाद शशांकजी!
मनःपूर्वक धन्यवाद शशांकजी!
व्वा ! सुंदर..
व्वा ! सुंदर..
सुंदर ...
सुंदर ...
खुप छान
खुप छान
सुंदर कविता
सुंदर कविता
सुंदर!
सुंदर!
छान!
छान!