टॅटू, मावळा, भिंगरी इत्यादी इत्यादी

छान लेख!
आवडला!

हल्लीची मुले किंडरजॉयचं महागडं चॉकलेट आत असलेल्या खेळण्यासाठी घ्यायला लावतात.
बाकी चॉकलेटवरचे टॅटू मुलांना नीट लावून द्यावे लागतात वारंवार.
टिव्हीवर जाहिराती अश्या असतात की त्या प्रॉडक्ट पेक्षा फ्री गिफ्ट साठीच ती गोष्ट विकत घ्यावी.

बाकी प्लास्टीकच्या भिंगर्‍या, मावळे आणि ते चमकते घड्याळावर लावायचे रेडियमचे स्टिकर फार अप्रूपाचे होते.
आणि आतासारखे चमकते स्टिकर पूर्वी इतक्या सहज नाही मिळायचे.

दुसरी एक गोळा करायची गोष्ट म्हणजे २१ बेरिज येईल अशी एस टी ची तिकीटे.
ती आम्ही अगदी हटकून गोळा करायचो.
अशी १०० तिकीटे दिली की एस टी कडून काही गिफ्ट म्हणते म्हणायचेत.
पण कुणाला गिफ्ट मिळालेले पाहिले नाही.

अरे वा.. एकदम नॉस्टेल्जिक झालं..
गोळ्या चॉकलेट्स बरोबरच गिफ्ट्स नव्हत्या मिळत.बिनाका टूथपेस्ट बरोबर प्लास्टिक चे सुबक आणी स्टर्डी प्राणी मिळत..ते जमवून मस्तंपैकी झू च तयार केला होता मी..

अरे वा.. छान लिहिता कि तुम्ही सचिन..
एकदम नॉस्टेल्जिक झालं..

तुमचा विश्वास बसणार नाही पण ले'ज चिप्सच्या पाकिटात मिळणारे प्लॅस्टिकचे आणि बुमर च्युईंगसोबत मिळणारे पुठ्ठयाचे साठ (६०) एक टॅझो माझ्याकडे अजून आहेत.

आईस्क्रीम प्लॅस्टिकच्या बॉल मध्ये मिळणे आठवते. बहुतेक दिनशॉ आणि अमूलसुद्धा या बॉल मध्ये द्यायचे आईस्क्रीम..

तुम्ही म्हणताय ते पाण्यात भिजवून लावायचे टॅटू सुद्धा आठवते. बहुतेक ते हि अजूनही आहेत 15 तरी माझ्याकडे. पण त्यांच्यावर विचित्र भुतांची चित्रे असल्याने लावता येणार नाहीत ती मला

छान आठवणी.
प्लास्टीक बॉल आईसक्रीम आमच्या काळातही होती.
भिंगरी शिट्टी वगैरे मात्र प्रकरण नव्हते

टॅट्टू तर हर जमानेमे असतातच, पण मला स्वत:ला टॅटूची जराही आवड नव्हती. ना आजही आहे. मी माझ्या शरीराचे देवाने दिलेलेच सौंदर्य नेहमी जपतो आणि ते शरीरावर असलेल्या दहाबारा तिळांनीच खुलते असे समजतो

हल्लीचे ते किंडर जॉय फार महागडे प्रकरण आहे. बहुधा ४० रुपये सध्याचा रेट. टोटल गंडवायचे धंदे आहेत असे वाटते. यूट्यूबर त्या अंड्यांमधून काहीतरी सरप्राईज निघतात असे बरेच विडिओ आहेत. surprise eggs असे सर्च मारले की सापडतील. हे विडिओ किंडर जॉयच्या धंद्यासाठी बनवलेत की यावरून किंडरजॉयची कल्पना सुचलीय याची कल्पना नाही पण मुलेही हे विडिओ आवडीने बघतात आणि मग त्या चक्करमध्ये आईबापांना ते चॉकलेट घ्यायला लावतात. कोणीतरी त्याची मोनोपोली तोडत थोडे स्वस्तातले अंडे मार्केटमध्ये आणायला हवे.

दुसरी एक गोळा करायची गोष्ट म्हणजे २१ बेरिज येईल अशी एस टी ची तिकीटे.
>>>>
हो हे माहीत आहे. माझेही मित्र करायचे. बेस्ट बसची तिकीटे. पण किती आकड्याची बेरीज हे आठवत नाही. कारण मी कधी ते केले नाही.

रेडीयमची मात्र आवड होती. भिंतीवरच्या घड्याळाला खोलत काट्यांना आणि एक ते बारा आकड्यांना रेडीयम लावत त्याला रात्रीचेही चमकवायचा यशस्वी प्रयत्न करून झालेला. पण प्रयत्न यशस्वी असूनही घरच्यांना माझा आगाऊपणा न रुचल्याने शिव्या पडलेल्या.

स्टीकरचा मला खूप शौक होता. मिळतील तेवढे स्टीकर मला कमी वाटायचे. माझी स्कूलबॅग, बॉटल, पॅड, कंपास, एकूण एक वस्तूंचा एकूण एक उपलब्ध पृष्ठभाग स्टीकर्सनी रंगलेला असायचा. घरीही कुठेकुठे लावायचो आणि शिव्या खायचो. स्पेशली आज्जीच्या. तिच्या भाषेत हा एक दळभद्री प्रकार होता

चांगलं लिहिलेय

छान आठवणी, आमचेही जुने दिवस आठवले.
तेव्हा छोट्या छोट्या गोष्टीतही किती मोठ्ठा आनंद मिळायचा, नाही?
वाढत्या वयाबरोबर अन वाढत्या स्वार्थी व्यावहारीक अक्कलेबरोबर निरागस आनंदाची ती संवेदनाच नष्ट करुन बसलोत असे वाटते.

कुठल्याशा काडेपेट्यांच्या आत वॉल्ट डिस्नेची कार्टून्स असली की दुकानात दाखवुन मग त्याची पोस्टर्स मिळत. माझ्याकडे स्गळी पोस्टर्स जमा झाली होती

रामायण सिरीयल चालु असताना मॉडर्न ब्रेडमधे मालिकेतील पात्रांचे स्टिकर्स मिळायचे ते मी माझ्या लाकडी कपाटाच्या दाराला आतुन चिकटवले होते. सुदैवाने जवळपास सगळे स्टिकर्स अजुन शाबुत आहेत, हां, फिक्कट पडलेत, पण आहेत अजुन.

मस्तच!! अगदी छान आठवणी!

टॅटू च्या स्टीकर वरुन आठवले एक चॉकलेट मिळत असे त्यात पांधरा कागद असायचा त्याला पाणी लावून फोटॉ डेव्हलप व्हायचा एखाद्या सिनेमाच्या हिरो हिरॉईन किंवा सिनेमाचे पोस्टर अथवा क्रिकेटर ५ पैश्याचे चॉकलेट तेवढयासाठी घ्यायचे ते जरी नुसता साखरेचा गोळा असायचे..

छान

छान ! माझे बालपण, प्लास्टिक युगाच्याही पूर्वीचे !

अहो सचिन काळे, धन्यवाद!

पण मी जुनी आहे, 'जाणती' नाही.

लहानपणी लाँग टाॅफी नावाच्या चाॅकलेटबरोबर प्लास्टिकचे प्राणी मिळायचे. माझ्याकडे खुप कलेक्शन होते त्याचे.

एका वर्ल्ड लपला ब्रिटानिया ब्रांडच्या सगळ्या प्रोडक्ट्सवर रन्स प्रिंट केलेले असत, असे १०० रन्स जमा केले की एक पुस्तिका मिळायची त्यावर स्क्रॅच केले की बक्षिस मिळायचे. ढीगाने अशी बुकलेट जमवली पण एकही बक्षिस मिळाले नाही.

मस्तच.

छान आठवणी,जुने दिवस आठवले.
माझ्या लहानपणी लॉटरी नावाचा अजब प्रकरण होते. आपण पैसे देउन दुकानदाराला १ ते १०० मधला आकडा सान्गायचा..मग तो त्याच्याकडे असलेल्या यादित बघुन त्या आकड्यासमोर असलेले गिफ्ट द्यायचा.प्लास्टिकचे स्टिकर,भिंगऱ्या,हिरो हिरोईनचे फोटो, क्रिकेटर्सचे फोटो अशा गिफ्ट आणी एक गोळी मिळायची.
कधी कधी नुसतीच गोळी (
यादी अर्थातच गुप्त ठेवली जायची

छान लिहिलेय.

छान लिहिलेय. तुम्ही मोजके आणि आटोपशीर लिहीता त्यामुळे वाचायला आवडते.

आम्ही लहानपणी सोरट खेळायचो. चाराणे देवुन स्टीकर मिळायचे. आत जे लिहिले असेल ते मिळायचे (गोळी, शिट्टी, चिंगम असे काहीबाही).

एका वर्ल्ड लपला ब्रिटानिया ब्रांडच्या सगळ्या प्रोडक्ट्सवर रन्स प्रिंट केलेले असत, असे १०० रन्स जमा केले की एक पुस्तिका मिळायची त्यावर स्क्रॅच केले की बक्षिस मिळायचे. ढीगाने अशी बुकलेट जमवली पण एकही बक्षिस मिळाले नाही - मला मिळालेला सिझन बॉल. खुप आनंद झालेला.

मस्त लेख, मस्त आठवणी.

कोलगेट पेस्टच्या बॉक्समध्ये एक छोटे प्लॅस्टिकचे पण थ्रीडी असलेले असे प्राणी मिळत. माझ्याकडे एक हिरव्या रंगाचा मासा होता असं आठवतंय.

आत बॉलबेअरिंगची गोळी घातलेल्या कॅपसुल्स मिळायच्या. त्या तळहातावर घेऊन त्यांचा नाच बघायला मजा येत असे.

>>>>> माझ्या लहानपणी लॉटरी नावाचा अजब प्रकरण होते. आपण पैसे देउन दुकानदाराला १ ते १०० मधला आकडा सान्गायचा..मग तो त्याच्याकडे असलेल्या यादित बघुन त्या आकड्यासमोर असलेले गिफ्ट द्यायचा.प्लास्टिकचे स्टिकर,भिंगऱ्या,हिरो हिरोईनचे फोटो, क्रिकेटर्सचे फोटो अशा गिफ्ट आणी एक गोळी मिळायची.
कधी कधी नुसतीच गोळी >>>> त्याला सोरट असं नाव होतं.

खुप मस्त लिहिला आहे लेख. खरच एकदम नॉस्टेल्जिक झाले.

स्टीकर्स, थ्री डी चित्र, हातावर नाचणारी कॅप्सुल, आइसक्रिम भरलेले वेगवेगळे रंगाचे बॉल्स..... सगळ्या आठवणी ताज्या झाल्या. माझ्या आणि माझ्या भावाच्या स्टडी टेबल्स, वॉर्ड रोब्जची प्रत्येक पट्टी स्टिकर्सने भरली होती. शिवाय फ्रीज पण. तेव्हा मॅग्नेट स्टिकर्स कमीच होते. पण या कधीच न निघणार्या स्टीकर्सने भरलेला एक भला मोठ्ठा फ्रिज आता पर्यंत होता. (त्याचा मुळ उपयोग संपल्यावर बंगल्याच्या एन्ट्रन्सजवळ डाव्या हाताला झुडुपामधे चप्पल ठेवायला वापरला जात होता, :फिदी:) त्यामुळे माहेरी गेलं की आत शिरतानाच बचपन की यादे एकदम ताज्या व्हायच्या. रिनोवेशनमधे फ्रीज फेकला गेला, पण आज तुमच्या लेखाने परत मस्त वाटलं.