मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
Submitted by अज्ञात on 10 August, 2016 - 03:50
विसरू पाहे मन वार्‍याचे
गंध चेतना खळते ना
श्वास पिंजतो दिशा दहाही
शोध कशाचा कळते ना
कधी झुळुक अस्वस्थ कधी
वड्वानळ वादळ सरते ना
पोत जिवाचा अद्रुश्यच
भावना द्रुश्य सावरते ना
कोष पाश विणलेले कोणी
घडी गाठ उलगडते ना
जाणवते अस्तित्व संघमय
संयुग हे विरघळते ना
त्रुप्त जिथे रव शांत तिथे
पण आस सवे मावळते ना
शून्य पोकळी धाव वसा
हा भाव कसा आकळते ना
......अज्ञात
१०/०८/२०१६, नशिक
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
Dear Adnyat, Logged on to
Dear Adnyat,
Logged on to Maayboli after many years. very few old timers are here now.
I definitely remember your poems and your id.
Once again a beautiful poem.
पोत जिवाचा अद्रुश्यच भावना
पोत जिवाचा अद्रुश्यच
भावना द्रुश्य सावरते ना
आवडली कविता.
धन्य्वद मोरोपन्त आणि अमितव
धन्य्वद मोरोपन्त आणि अमितव