सुंदल

तमिळ लोकांमध्ये नवरात्रीमधून घरामध्ये वेगवेगळ्या बाहुल्या मांडून त्यांची सजावट करतात. त्याला गोलू किंवा कोलू म्हणतात. तमिळी लोकामध्ये क आणि ग एकच असतो. आपला विनायक त्यांचा विनायगार होतो (शिवाय इथे पोचेपर्यंत तो कार्तीकेयाचा मोठा भाऊ पण होतो!! असो.)

तर या बाहुल्या बघायला आलेल्या लोकांना प्रसाद म्हणून हा सुंडल केला जातो. (तो सुंदल की ते सुंदल मला माहित नाही. कुनाला माहित असल्यास माहितीत वाढ करा.) करायला अत्यंत सोपा आणि झटपट पदार्थ आहे. कांदा लसूणसमसाला वगैरे नसल्यानं नैवेद्यासाठी देखील चालतो.

सुंडल इथं बर्याचदा स्ट्रीट फूड म्हणूनदेखील मिळतो. मरीना बीचवर निवांत बसून समुद्राच्या खार्‍य वार्‍याचा आनंद घेत पत्रावळीच्या द्रोणामधले सुंडल खाणे एकदम मस्त वाटतं. (तरी आम्ही करंटे लोक तिथं पावभाजी आणी पाणीपुरीच्या नावानं अश्रू सांडतोच) असो. आता मुख्य रेसिपी.

१. काबुली चणेअथवा छोले रात्रभर पाण्यात भिजवा.
२. दुसार्‍या दिवशी मीठ आणि पाच सहा कप पाणी घालून कूकरमध्ये शिजवा.
३. दोन चमचे उडीद डाळ, चणाडा़ळ आणि तीन चार मिरच्या तव्यावर नुसतं कोरडं परतून घ्या. हे मिक्सरमध्ये वाटून पावडर करून घ्या.
४. तेलाची चरचरीत मोहरी, उडीद, हिंग कढीपत्ता घालून फोडणी करा. नो हळद प्लीज. त्यामध्ये पाण्यातून काढलेले छोले घाला. छोले कोरडे होइपर्यंत झटपट परता. त्यात मिक्सरमध्ये केलेली पावडर घाला, खोबरं घाला. नीट मिक्स करा.

सुंड्ल तयार आहे!!!! वाटल्यास वर कोथिंबीर वगैरे घालायचे नखरे करा. पण तसं कराय्ची काहीही गरज नाही.

गरम असताना छान लागतंच, पण गार झाल्यावर पण सुंदर लागतं.