लोकल डायरी -- २८

Submitted by मिलिंद महांगडे on 20 October, 2015 - 04:52

http://milindmahangade.blogspot.in/2011/11/blog-post_21.html लोकल डायरी --१
http://milindmahangade.blogspot.in/2011/12/blog-post.html लोकल डायरी --२
http://milindmahangade.blogspot.in/2012/01/blog-post.html लोकल डायरी -- ३
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/03/blog-post_8.html लोकल डायरी --४
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/03/blog-post_10.html लोकल डायरी --५
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/03/blog-post.html लोकल डायरी --६
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/03/blog-post_27.html लोकल डायरी --७
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/04/blog-post.html लोकल डायरी --८
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/04/blog-post_19.html लोकल डायरी --९
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/04/blog-post_26.html लोकल डायरी --१०
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/04/blog-post_29.html लोकल डायरी --११
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/05/blog-post.html लोकल डायरी -- १२
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/05/blog-post_6.html लोकल डायरी -- १३
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/05/blog-post_17.html लोकल डायरी --१४
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/05/blog-post_22.html लोकल डायरी --१५
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/06/blog-post.html लोकल डायरी --१६
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/06/blog-post_19.html लोकल डायरी -- १७
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/06/blog-post_26.html लोकल डायरी -- १८
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/07/blog-post.html लोकल डायरी --१९
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/07/blog-post_13.html लोकल डायरी -- २०
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/07/blog-post_20.html लोकल डायरी -- २१
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/08/blog-post.html लोकल डायरी -- २२
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/08/blog-post_18.html लोकल डायरी -- २३
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/09/blog-post.html लोकल डायरी -- २४
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/09/blog-post_12.html लोकल डायरी -- २५
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/10/blog-post.html लोकल डायरी --२६
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/10/blog-post_13.html लोकल डायरी --२७
" ए , चला, चला .... २०० - २०० रुपये काढा .... " आम्ही सगळे आमच्या बसायच्या जागेवर स्थानापन्न होण्याच्या आधीच शरद- भरत म्हणाले . भरतच्या हातात एक छोटी डायरी होती . ते दोघे केबलच्या वसुलीला आलेल्या पोरांसारखे वाटत होते .
" कसले रे ? " सावंतांनी विचारलं .
" काय सावंत ? तुमच्याकडून ही अपेक्षा नव्हती . विसरलात काय ? " भरत विचारता झाला .
" अरे हो .... आलं लक्षात ... काय करु बाबा ... वय झालं आता..." असं गमतीने म्हणत सावंतांनी खिशात हात घातला , आणि १०० च्या २ नोटा काढून दिल्या . त्यांचं बघुन नायर अंकलनी सुद्धा पैसे दिले .
" सगळ्यांना मागताय ... तुम्ही दिलेत का रे ? " भडकमकर उवाच .
" बास काय .... आपण नाय देणार तर कोण देणार आधी ... हे बघा आमच्या दोघांची नावं आहेत पहिली … " पुराव्यासकट भरतने त्याच्या हातातली छोटी डायरी दाखवली .
" बरं बाबा ... घ्या " म्हणत भडकमकरांनी खिसा रिकामा केला . मीही न बोलता २०० रु काढून दिले . जिग्नेसकडे मागावेत की नाही ह्या विचारात असताना त्यानेच २०० काढून दिले . सगळ्यांचे पैसे गोळा झाले .
" ओके , आता कसं काय नियोजन करायचं ? " शरदने विचारलं .
" नियोजनाचं काय ? आपण नेहमी करतो तेच ... " मी म्हणालो .
" ओके , आपला डबा सजवायला त्या पताका , झिरमिळ्या, पेढे , नारळ , अगरबत्ती ... आणि मुख्य म्हणजे देवीचा फोटो . " भरतने नेहमीप्रमाणे यादी वाचून दाखवली .
" आणखी एक सरप्राईज असणार आहे ह्या दसऱ्याला .... ! ते त्या वेळेस समजेल … " शरद हे असलं काहीतरी बोलून उत्सुकता ताणत बसतो . तो आता लगेच काही सांगणार नाही हे माहीत असूनही सगळ्यांनी मग , " कसलं सरप्राईज ... काय ? " वगैरे विचारुन औपचारिकता पूर्ण केली . आमच्या ग्रुपमधे तिघे जण अशा बाबतीत जास्तच उत्साही आहेत . पण सध्या जिग्नेसची परिस्थिति लक्षात घेता सगळी जबाबदारी शरद - भरत या दोघा खंद्या वीरांनी आपल्या खांद्यावर घेतली होती . आमचं काम फक्त पैसे ढीले करणं एवढंच होतं , आणि ते आता झालं .
अँटी व्हायरस नेहमी प्रमाणे समोर पलिकडच्या डब्यात उभी होती . मी माझी बसायची जागा सावंतांना दिली आणि उभा राहिलो . माझ्यात कर्णाचा अवतार कुठून शिरला ह्याचं आश्चर्य व्यक्त करत सावंत मी दिलेल्या जागेवर बसले . अँटी व्हायरसकड़े पाहिलं , तिचं लक्ष तिच्या मोबाईलमधे होतं . चेहऱ्यावरुन तर काहीच अंदाज येईना . ती मोबाईल पाहण्यात गढुन गेली होती . कानाला इअर फोन लागलेले होते . अचानक मला आठवलं की मधल्या काही भेटींमधे मी तिच्याकडून तिचा मोबाईल नंबर घेतला होता . तिला मेसेज करावा का ? ह्या विचारानेच एकदम हुशारल्यासारखं झालं . तिच्याकडे स्मार्ट फोन असल्याचं दिसत होतं म्हणजे व्हॉट्स ऍप असावं . मी लगेच माझा फोन काढला आणि कॉन्टेक्टस् मधे जाऊन तिचा नंबर शोधला . तोही अँटी व्हायरसच्या नावाने सेव केलेला असल्याने लगेच सापडला . मी व्हॉट्स ऍप वर सर्च केल तर तिच्याकडेही व्हॉट्स ऍप असल्याचं दिसलं . गुप्त खजिन्याचा शोध लागावा तसा मला आनंद झाला . इतके दिवस आपल्या हे लक्षात कसं आलं नाही ह्याचंच मला आश्चर्य वाटू लागलं . तिचा डी.पी. सुधा मस्त होता . सुंदरच दिसत होती त्यात ! कोणत्या तरी समुद्रकिनारी काढलेला सेल्फ़ी डी. पी. म्हणून लावला होता . तिला मेसेज करावा का ? असा विचार करता करताच hi असा मेसेज टाईप करुन गेलाही .... व्हॉट्स ऍप वर एक बरोबरची खुण उमटली . म्हणजे माझ्याकडून तर मेसेज गेला होता . आता मी दोन बरोबरच्या खुणा होण्याची वाट बघु लागलो . त्या काही लवकर होईनात . कदाचित तिला रेंज नसावी . मी दर दोन सेकंदानंतर फोन चेक करत होतो . पण एकाच्या दोन खुणा होईनात . लहान मुलं जशी झाड़ लावल्यावर ते रोज किती वाढलं हे बघतात तसं माझं झालं .
" काय रे मध्या ? कुणाचा फोन येणार आहे का ? " शरदने माझ्याकडे बघत विचारलं .
" नाही रे ... असंच ...."
" नेहमी कधी इतका फोन चेक करत नाहीस म्हणून विचारलं . " शरद खोचकपणे विचारत होता . मला कळलं ते , पण दाखवलं नाही . पुन्हा तसाच फोनकडे बघत राहिलो . मी पाठवलेल्या मेसेज वर दोन बरोबरच्या खुणा मला काही दिसेनात . यांत्रिकपणे नजर पलीकडे लेडीज डब्याकडे वळली . मोबाईल तिच्या हातात होता पण नजर बाहेर कुठेतरी होती . ह्या फेसबुक आणि व्हॉट्स ऍप च्या मेसेजेसचे नोटिफिकेशन अविरत चालू असतात . दर सेकंदाला कुठल्या न कुठल्या ग्रुपवरुन मेसेज , जोक्स , फोटोज येतच असतात . त्यातले बरेचसे पुन्हा पुन्हा येतात त्यामुळे वैताग येतो आणि मग नकळतपणे बरेचसे मेसेज वाचलेही जात नाहीत . पण तिने माझा मेसेज वाचावा असं मला मनापासून वाटत होतं . पण ती कानाला इयरफोन लावून गाणी ऐकत असावी . म्हणजे आता एखादं गाणं संपेपर्यंत ती काही मोबाईल बघायची नाही .
" अंकल आप मेरे एंगेजमेंट को क्यूँ नहीं आये ? " शरद नायर अंकलना विचारत होता .
" आई ऍम वेरी सॉरी ... मेरेको जरा दूसरा काम ता .. . तोडा फॅमिली प्रॉब्लम चालू है ... " नायर अंकलचा प्रॉब्लेम मला माहित होता . ते त्यांच्या भावांबद्दल जास्त विचार करत होते . आजकाल असा विचार कोण करतं ? शरदची मॅगीशी एंगेजमेंट मागच्या आठवड्यात झाली . आम्ही सगळे हजर होतो . आमची उपस्थिती गरजेचीच होती . कारण हे सर्व आमच्यामुळेच तर झालेलं होतं ! शरद - भरत मोबाईलमधले एंगेजमेंटचे फोटो बघत बसले . सावंतांनी पेपरच्या चार घड्या करुन पुस्तकासारखा पेपर वाचायला घेतला . खिड़कीतून येणाऱ्या वाऱ्याचा परिणाम भड़कमकारांवर झालेला होता . त्यांच्याबरोबर नायर अंकलही समाधीच्या तयारीला लागले . मी सगळ्यांवर नजर फिरवुन पुन्हा फोनकडे पाहिलं . व्हॉट्स ऍप मधे मेसेजवर दोन बरोबरच्या खुणा झालेल्या होत्या . चला , म्हणजे तिच्या मोबाईल मधे माझा hi पोहोचला होता तर ! पण ती अजूनही फोन बघेना . गाणी ऐकत ती लोकलच्या दरवाज्याबाहेर बघत उभी होती . ' ओह , कम ऑन , मोबाईल बघ ...' मी मनातल्या मनात म्हणालो . आणि लगेच तिने मोबाईलमधे पाहिलं . टेलीपथी की काय तरी असं असतं म्हणतात . त्याचा आज अनुभव आला . तिने आलेले नोटिफिकेशन पाहिले . माझा hi तिने बघितला असावा , दोन भुवयांच्यामधे चिमुकलं प्रश्नचिन्ह आणि आश्चर्य ह्यांची मिसळ झालेली क्षणभरच दिसली . लगेच तिने आमच्या डब्याकडे कटाक्ष टाकला . नजर मला शोधत होती . मला तिच्या ह्या हालचालींचं निरिक्षण करण्यात गंमत वाटत होती . अखेर तिने मला शोधलं . आणि तिने उत्तरादाखल फोनमधे hi करून हसरा स्माईली टाकला . मीही प्रतिसाद दिला .
Kashi aahaes ?

Mast . Ani tu ?

Mi pan .
पूर्वी लोक एस एम एस चा पॅक वापरून चॅटिंग करायचे . पण आता व्हॉट्स ऍपने आणखी चांगली सोय करुन दिली . पण आता काय बोलावे ( लिहावे ) हा प्रश्न पडला . पण जास्त वेळ गेला नाही
" train la navhatis ka 2-3divas ?

Ho... mi punyalaa gele hote .

Kkkkk

Mi waat pahili tujhi . ( हे लिहिल्यावर आपण ज़रा जास्तच पुढचं लिहिलं असं वाटलं )

Mhanje train la aali nahis mhanun kalaji watali ( लगेच कारणमीमांसा करुन टाकली )

Oh ..... really ?

Yes Happy Happy Happy

Punyala kon aahe ?

I mean sahaj geli hotis ki office chya kamasathi ?

Aniket chya aailaa bhetayala gele hote .

Ohh ...

Mhanje lagna zalyavar tu punekar honaar tar ... ! ( हे लिहिताना मला फार कष्ट पडले )

पण हे वाचल्यावर तिने काहीच रिप्लाय दिला नाही . मी तिच्याकडे पाहिलं . ती औपचारिक हसली . तिच्या चेहऱ्यावरुन तिच्या मनाचा ठाव लागत नव्हता . मीही पुढे जास्त काही लिहिलं नाही . मोबाईल खिशात ठेवणार इतक्यात -
" आँखों ही आँखों में इशारा हो गया ....बैठे बैठे जीने का सहारा हो गया .... " शरद - भरत माझ्याकडे बघुन गाणं म्हणायला लागले . ह्याचा अर्थ त्या दोघांना माझ्यावर संशय आलेला असावा. संशय कसला खात्रीच असावी . कारण भरत माझ्याकडे मिश्किलपणे बघुन गालातल्या गालात हसत होता . त्याला अँटी व्हायरसबद्दल आधीही माहीत होतं , आणि त्याने शरदलाही हे सांगितलं असावं असं त्या दोघांच्या वागण्यातुन दिसत होतं . आता काहीही लपवाछपवी करायची नाही असं मी ठरवलं .
" काय रे ? काय झालं ? "
" काही नाही ... असंच गाणी म्हणतोय ... तुला काय प्रॉब्लम आहे का ? " शरद चिडवण्याच्या उद्देशाने म्हणाला .
" नाही ... मला कशाला काय प्रॉब्लम असेल ... " मी पुन्हा अँटी व्हायरसकड़े पाहिलं . ती बाहेर बघत होती .
" तू तिला सरळ विचारुन का नाही टाकत ? " अचानक शरद म्हणाला .
" काय ? काय विचारायचं मी ? "
" हे बघ जास्त शहाणपणा करु नकोस ... मला सगळं माहीत आहे ... जे मनात असेल ते विचार ना .... "
" ते तितकं सोप्पं नाही रे बाबा ... तिचं लग्न ठरलंय ... "
" ठरलंय ना ... अजुन झालं तर नाही ना ...? मग काय प्रॉब्लम आहे ? " शरद पक्का फिल्मी आहे , आणि तो असलेच काहीतरी सल्ले देणार हे मला माहीत होतं .
" नाय रे बाबा ... ती वेगळी मुलगी आहे ... सध्या थोड़ीफार मैत्री आहे , ती पण तुटायची ...."
" अरे काय नाय होत ... माझं ऐक , हे असं लटकत बसण्यापेक्षा विचारुन मोकळा हो … आपले मोहोबतें मधले शारुखगुरुजी काय सांगतात ? ” शरद कीर्तनकारच्या सुरात म्हणाला .
“ काय सांगतात महाराज ? ” भरतनेही त्याच्या सुरात सूर मिसळला .
त्याने लगेच आडवे हात पसरून शाहरुखचं बेअरिंग घेतलं , “ अगर तुम किसीको चाहते हो तो जाओ …. जाओ , जाकर उसे बोल दो कि तुम उसे प्यार करते हो …. ये मत सोचो कि वो हां बोलेगी या ना …. बस बोल दो …. क्या समझे मधु बाबू ? बघ , नायतर आयुष्यभर मित्रच रहाशील ..." शरद बोल्ला ते पूर्ण नाही पण थोडंसं मनाला पटण्यासारखं होतं . मॅगीच्या बाबतीत त्याने जे केलं ते मला माहितच होतं . पण त्याच्या एवढी डेरिंग आपल्यात नाही हेही पटत होतं . पुन्हा अँटी व्हायरसकड़े पाहिलं . काय करु ? च्यायला , काही कळत नाही ....

माझ्या बांद्रा वेस्ट ह्या पुस्तकासाठीची लिंक खाली दिली आहे … फक्त एका टिचकीची गरज आहे… Happy Happy Happy

http://www.bookhungama.com/index.php/--1255.html

विषय: 
Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

छान Happy

इतके दिवस आपल्या हे लक्षात कसं आलं नाही ह्याचंच मला आश्चर्य वाटू लागल..............आम्हालाही आश्चर्य वाटल.......... मस्त.. पु.भा.क.?

Happy

Happy