http://milindmahangade.blogspot.in/2011/11/blog-post_21.html लोकल डायरी --१
http://milindmahangade.blogspot.in/2011/12/blog-post.html लोकल डायरी --२
http://milindmahangade.blogspot.in/2012/01/blog-post.html लोकल डायरी -- ३
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/03/blog-post_8.html लोकल डायरी --४
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/03/blog-post_10.html लोकल डायरी --५
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/03/blog-post.html लोकल डायरी --६
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/03/blog-post_27.html लोकल डायरी --७
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/04/blog-post.html लोकल डायरी --८
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/04/blog-post_19.html लोकल डायरी --९
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/04/blog-post_26.html लोकल डायरी --१०
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/04/blog-post_29.html लोकल डायरी --११
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/05/blog-post.html लोकल डायरी -- १२
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/05/blog-post_6.html लोकल डायरी -- १३
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/05/blog-post_17.html लोकल डायरी --१४
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/05/blog-post_22.html लोकल डायरी --१५
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/06/blog-post.html लोकल डायरी --१६
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/06/blog-post_19.html लोकल डायरी -- १७
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/06/blog-post_26.html लोकल डायरी -- १८
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/07/blog-post.html लोकल डायरी --१९
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/07/blog-post_13.html लोकल डायरी -- २०
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/07/blog-post_20.html लोकल डायरी -- २१
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/08/blog-post.html लोकल डायरी -- २२
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/08/blog-post_18.html लोकल डायरी -- २३
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/09/blog-post.html लोकल डायरी -- २४
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/09/blog-post_12.html लोकल डायरी -- २५
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/10/blog-post.html लोकल डायरी --२६
http://milindmahangade.blogspot.in/2015/10/blog-post_13.html लोकल डायरी --२७
" ए , चला, चला .... २०० - २०० रुपये काढा .... " आम्ही सगळे आमच्या बसायच्या जागेवर स्थानापन्न होण्याच्या आधीच शरद- भरत म्हणाले . भरतच्या हातात एक छोटी डायरी होती . ते दोघे केबलच्या वसुलीला आलेल्या पोरांसारखे वाटत होते .
" कसले रे ? " सावंतांनी विचारलं .
" काय सावंत ? तुमच्याकडून ही अपेक्षा नव्हती . विसरलात काय ? " भरत विचारता झाला .
" अरे हो .... आलं लक्षात ... काय करु बाबा ... वय झालं आता..." असं गमतीने म्हणत सावंतांनी खिशात हात घातला , आणि १०० च्या २ नोटा काढून दिल्या . त्यांचं बघुन नायर अंकलनी सुद्धा पैसे दिले .
" सगळ्यांना मागताय ... तुम्ही दिलेत का रे ? " भडकमकर उवाच .
" बास काय .... आपण नाय देणार तर कोण देणार आधी ... हे बघा आमच्या दोघांची नावं आहेत पहिली … " पुराव्यासकट भरतने त्याच्या हातातली छोटी डायरी दाखवली .
" बरं बाबा ... घ्या " म्हणत भडकमकरांनी खिसा रिकामा केला . मीही न बोलता २०० रु काढून दिले . जिग्नेसकडे मागावेत की नाही ह्या विचारात असताना त्यानेच २०० काढून दिले . सगळ्यांचे पैसे गोळा झाले .
" ओके , आता कसं काय नियोजन करायचं ? " शरदने विचारलं .
" नियोजनाचं काय ? आपण नेहमी करतो तेच ... " मी म्हणालो .
" ओके , आपला डबा सजवायला त्या पताका , झिरमिळ्या, पेढे , नारळ , अगरबत्ती ... आणि मुख्य म्हणजे देवीचा फोटो . " भरतने नेहमीप्रमाणे यादी वाचून दाखवली .
" आणखी एक सरप्राईज असणार आहे ह्या दसऱ्याला .... ! ते त्या वेळेस समजेल … " शरद हे असलं काहीतरी बोलून उत्सुकता ताणत बसतो . तो आता लगेच काही सांगणार नाही हे माहीत असूनही सगळ्यांनी मग , " कसलं सरप्राईज ... काय ? " वगैरे विचारुन औपचारिकता पूर्ण केली . आमच्या ग्रुपमधे तिघे जण अशा बाबतीत जास्तच उत्साही आहेत . पण सध्या जिग्नेसची परिस्थिति लक्षात घेता सगळी जबाबदारी शरद - भरत या दोघा खंद्या वीरांनी आपल्या खांद्यावर घेतली होती . आमचं काम फक्त पैसे ढीले करणं एवढंच होतं , आणि ते आता झालं .
अँटी व्हायरस नेहमी प्रमाणे समोर पलिकडच्या डब्यात उभी होती . मी माझी बसायची जागा सावंतांना दिली आणि उभा राहिलो . माझ्यात कर्णाचा अवतार कुठून शिरला ह्याचं आश्चर्य व्यक्त करत सावंत मी दिलेल्या जागेवर बसले . अँटी व्हायरसकड़े पाहिलं , तिचं लक्ष तिच्या मोबाईलमधे होतं . चेहऱ्यावरुन तर काहीच अंदाज येईना . ती मोबाईल पाहण्यात गढुन गेली होती . कानाला इअर फोन लागलेले होते . अचानक मला आठवलं की मधल्या काही भेटींमधे मी तिच्याकडून तिचा मोबाईल नंबर घेतला होता . तिला मेसेज करावा का ? ह्या विचारानेच एकदम हुशारल्यासारखं झालं . तिच्याकडे स्मार्ट फोन असल्याचं दिसत होतं म्हणजे व्हॉट्स ऍप असावं . मी लगेच माझा फोन काढला आणि कॉन्टेक्टस् मधे जाऊन तिचा नंबर शोधला . तोही अँटी व्हायरसच्या नावाने सेव केलेला असल्याने लगेच सापडला . मी व्हॉट्स ऍप वर सर्च केल तर तिच्याकडेही व्हॉट्स ऍप असल्याचं दिसलं . गुप्त खजिन्याचा शोध लागावा तसा मला आनंद झाला . इतके दिवस आपल्या हे लक्षात कसं आलं नाही ह्याचंच मला आश्चर्य वाटू लागलं . तिचा डी.पी. सुधा मस्त होता . सुंदरच दिसत होती त्यात ! कोणत्या तरी समुद्रकिनारी काढलेला सेल्फ़ी डी. पी. म्हणून लावला होता . तिला मेसेज करावा का ? असा विचार करता करताच hi असा मेसेज टाईप करुन गेलाही .... व्हॉट्स ऍप वर एक बरोबरची खुण उमटली . म्हणजे माझ्याकडून तर मेसेज गेला होता . आता मी दोन बरोबरच्या खुणा होण्याची वाट बघु लागलो . त्या काही लवकर होईनात . कदाचित तिला रेंज नसावी . मी दर दोन सेकंदानंतर फोन चेक करत होतो . पण एकाच्या दोन खुणा होईनात . लहान मुलं जशी झाड़ लावल्यावर ते रोज किती वाढलं हे बघतात तसं माझं झालं .
" काय रे मध्या ? कुणाचा फोन येणार आहे का ? " शरदने माझ्याकडे बघत विचारलं .
" नाही रे ... असंच ...."
" नेहमी कधी इतका फोन चेक करत नाहीस म्हणून विचारलं . " शरद खोचकपणे विचारत होता . मला कळलं ते , पण दाखवलं नाही . पुन्हा तसाच फोनकडे बघत राहिलो . मी पाठवलेल्या मेसेज वर दोन बरोबरच्या खुणा मला काही दिसेनात . यांत्रिकपणे नजर पलीकडे लेडीज डब्याकडे वळली . मोबाईल तिच्या हातात होता पण नजर बाहेर कुठेतरी होती . ह्या फेसबुक आणि व्हॉट्स ऍप च्या मेसेजेसचे नोटिफिकेशन अविरत चालू असतात . दर सेकंदाला कुठल्या न कुठल्या ग्रुपवरुन मेसेज , जोक्स , फोटोज येतच असतात . त्यातले बरेचसे पुन्हा पुन्हा येतात त्यामुळे वैताग येतो आणि मग नकळतपणे बरेचसे मेसेज वाचलेही जात नाहीत . पण तिने माझा मेसेज वाचावा असं मला मनापासून वाटत होतं . पण ती कानाला इयरफोन लावून गाणी ऐकत असावी . म्हणजे आता एखादं गाणं संपेपर्यंत ती काही मोबाईल बघायची नाही .
" अंकल आप मेरे एंगेजमेंट को क्यूँ नहीं आये ? " शरद नायर अंकलना विचारत होता .
" आई ऍम वेरी सॉरी ... मेरेको जरा दूसरा काम ता .. . तोडा फॅमिली प्रॉब्लम चालू है ... " नायर अंकलचा प्रॉब्लेम मला माहित होता . ते त्यांच्या भावांबद्दल जास्त विचार करत होते . आजकाल असा विचार कोण करतं ? शरदची मॅगीशी एंगेजमेंट मागच्या आठवड्यात झाली . आम्ही सगळे हजर होतो . आमची उपस्थिती गरजेचीच होती . कारण हे सर्व आमच्यामुळेच तर झालेलं होतं ! शरद - भरत मोबाईलमधले एंगेजमेंटचे फोटो बघत बसले . सावंतांनी पेपरच्या चार घड्या करुन पुस्तकासारखा पेपर वाचायला घेतला . खिड़कीतून येणाऱ्या वाऱ्याचा परिणाम भड़कमकारांवर झालेला होता . त्यांच्याबरोबर नायर अंकलही समाधीच्या तयारीला लागले . मी सगळ्यांवर नजर फिरवुन पुन्हा फोनकडे पाहिलं . व्हॉट्स ऍप मधे मेसेजवर दोन बरोबरच्या खुणा झालेल्या होत्या . चला , म्हणजे तिच्या मोबाईल मधे माझा hi पोहोचला होता तर ! पण ती अजूनही फोन बघेना . गाणी ऐकत ती लोकलच्या दरवाज्याबाहेर बघत उभी होती . ' ओह , कम ऑन , मोबाईल बघ ...' मी मनातल्या मनात म्हणालो . आणि लगेच तिने मोबाईलमधे पाहिलं . टेलीपथी की काय तरी असं असतं म्हणतात . त्याचा आज अनुभव आला . तिने आलेले नोटिफिकेशन पाहिले . माझा hi तिने बघितला असावा , दोन भुवयांच्यामधे चिमुकलं प्रश्नचिन्ह आणि आश्चर्य ह्यांची मिसळ झालेली क्षणभरच दिसली . लगेच तिने आमच्या डब्याकडे कटाक्ष टाकला . नजर मला शोधत होती . मला तिच्या ह्या हालचालींचं निरिक्षण करण्यात गंमत वाटत होती . अखेर तिने मला शोधलं . आणि तिने उत्तरादाखल फोनमधे hi करून हसरा स्माईली टाकला . मीही प्रतिसाद दिला .
Kashi aahaes ?
Mast . Ani tu ?
Mi pan .
पूर्वी लोक एस एम एस चा पॅक वापरून चॅटिंग करायचे . पण आता व्हॉट्स ऍपने आणखी चांगली सोय करुन दिली . पण आता काय बोलावे ( लिहावे ) हा प्रश्न पडला . पण जास्त वेळ गेला नाही
" train la navhatis ka 2-3divas ?
Ho... mi punyalaa gele hote .
Kkkkk
Mi waat pahili tujhi . ( हे लिहिल्यावर आपण ज़रा जास्तच पुढचं लिहिलं असं वाटलं )
Mhanje train la aali nahis mhanun kalaji watali ( लगेच कारणमीमांसा करुन टाकली )
Oh ..... really ?
Yes
Punyala kon aahe ?
I mean sahaj geli hotis ki office chya kamasathi ?
Aniket chya aailaa bhetayala gele hote .
Ohh ...
Mhanje lagna zalyavar tu punekar honaar tar ... ! ( हे लिहिताना मला फार कष्ट पडले )
पण हे वाचल्यावर तिने काहीच रिप्लाय दिला नाही . मी तिच्याकडे पाहिलं . ती औपचारिक हसली . तिच्या चेहऱ्यावरुन तिच्या मनाचा ठाव लागत नव्हता . मीही पुढे जास्त काही लिहिलं नाही . मोबाईल खिशात ठेवणार इतक्यात -
" आँखों ही आँखों में इशारा हो गया ....बैठे बैठे जीने का सहारा हो गया .... " शरद - भरत माझ्याकडे बघुन गाणं म्हणायला लागले . ह्याचा अर्थ त्या दोघांना माझ्यावर संशय आलेला असावा. संशय कसला खात्रीच असावी . कारण भरत माझ्याकडे मिश्किलपणे बघुन गालातल्या गालात हसत होता . त्याला अँटी व्हायरसबद्दल आधीही माहीत होतं , आणि त्याने शरदलाही हे सांगितलं असावं असं त्या दोघांच्या वागण्यातुन दिसत होतं . आता काहीही लपवाछपवी करायची नाही असं मी ठरवलं .
" काय रे ? काय झालं ? "
" काही नाही ... असंच गाणी म्हणतोय ... तुला काय प्रॉब्लम आहे का ? " शरद चिडवण्याच्या उद्देशाने म्हणाला .
" नाही ... मला कशाला काय प्रॉब्लम असेल ... " मी पुन्हा अँटी व्हायरसकड़े पाहिलं . ती बाहेर बघत होती .
" तू तिला सरळ विचारुन का नाही टाकत ? " अचानक शरद म्हणाला .
" काय ? काय विचारायचं मी ? "
" हे बघ जास्त शहाणपणा करु नकोस ... मला सगळं माहीत आहे ... जे मनात असेल ते विचार ना .... "
" ते तितकं सोप्पं नाही रे बाबा ... तिचं लग्न ठरलंय ... "
" ठरलंय ना ... अजुन झालं तर नाही ना ...? मग काय प्रॉब्लम आहे ? " शरद पक्का फिल्मी आहे , आणि तो असलेच काहीतरी सल्ले देणार हे मला माहीत होतं .
" नाय रे बाबा ... ती वेगळी मुलगी आहे ... सध्या थोड़ीफार मैत्री आहे , ती पण तुटायची ...."
" अरे काय नाय होत ... माझं ऐक , हे असं लटकत बसण्यापेक्षा विचारुन मोकळा हो … आपले मोहोबतें मधले शारुखगुरुजी काय सांगतात ? ” शरद कीर्तनकारच्या सुरात म्हणाला .
“ काय सांगतात महाराज ? ” भरतनेही त्याच्या सुरात सूर मिसळला .
त्याने लगेच आडवे हात पसरून शाहरुखचं बेअरिंग घेतलं , “ अगर तुम किसीको चाहते हो तो जाओ …. जाओ , जाकर उसे बोल दो कि तुम उसे प्यार करते हो …. ये मत सोचो कि वो हां बोलेगी या ना …. बस बोल दो …. क्या समझे मधु बाबू ? बघ , नायतर आयुष्यभर मित्रच रहाशील ..." शरद बोल्ला ते पूर्ण नाही पण थोडंसं मनाला पटण्यासारखं होतं . मॅगीच्या बाबतीत त्याने जे केलं ते मला माहितच होतं . पण त्याच्या एवढी डेरिंग आपल्यात नाही हेही पटत होतं . पुन्हा अँटी व्हायरसकड़े पाहिलं . काय करु ? च्यायला , काही कळत नाही ....
माझ्या बांद्रा वेस्ट ह्या पुस्तकासाठीची लिंक खाली दिली आहे … फक्त एका टिचकीची गरज आहे…
मस्त.... लोकल स्पिड पकडणार
मस्त....
लोकल स्पिड पकडणार असे दिसतयं
धडक धडक धडक... लोकल आणि बरच
धडक धडक धडक...
लोकल आणि बरच काही.........
छान
छान
मस्त.. पु.भा.क. ?
मस्त.. पु.भा.क. ?
इतके दिवस आपल्या हे लक्षात
इतके दिवस आपल्या हे लक्षात कसं आलं नाही ह्याचंच मला आश्चर्य वाटू लागल..............आम्हालाही आश्चर्य वाटल.......... मस्त.. पु.भा.क.?
(No subject)
मस्त
मस्त
सुंदर, कथा थोडी का होई ना
सुंदर, कथा थोडी का होई ना पुढे सरकतेय...
(No subject)