Submitted by डॉ.विक्रांत प्र... on 5 September, 2015 - 13:24
विद्ध मरण ...
तसे तर हे जीवन
जात आहे ओघळून
हळू हळू अंधार मी
घेत आहे पांघरून
ती गाणी कालची तू
नकोच दावू म्हणून
प्रत्येक तान त्यातली
बसली आहे रुतून
जमले तर ये जरा
किंचित वेळ काढून
चार बाण रुतेलेले
हलकेच घे काढून
तेव्हाही दुखणारच
दु:ख ते वेगळेपण
साचलेले नसेल गं
तयात विद्ध मरण
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
जबरदस्त ....
जबरदस्त ....
धन्यवाद शशांक खूप दिवसांनी
धन्यवाद शशांक खूप दिवसांनी भेट झाली
विप्र, फारंच तरल आहे कविता.
विप्र, फारंच तरल आहे कविता. आवडली. भाष्य काय करावं कळंत नाहीये. त्यामुळे मौन.
आ.न.,
-गा.पै.
वा सुंदर आहे! त्यातही ती
वा सुंदर आहे!
त्यातही
ती गाणी कालची तू
नकोच दावू म्हणून
प्रत्येक तान त्यातली
बसली आहे रुतून
हे आवडले...
धन्यवाद गामा पै.निनाद
धन्यवाद गामा पै.निनाद