विद्ध मरण ...

Submitted by डॉ.विक्रांत प्र... on 5 September, 2015 - 13:24

विद्ध मरण ...

तसे तर हे जीवन
जात आहे ओघळून
हळू हळू अंधार मी
घेत आहे पांघरून

ती गाणी कालची तू
नकोच दावू म्हणून
प्रत्येक तान त्यातली
बसली आहे रुतून

जमले तर ये जरा
किंचित वेळ काढून
चार बाण रुतेलेले
हलकेच घे काढून

तेव्हाही दुखणारच
दु:ख ते वेगळेपण
साचलेले नसेल गं
तयात विद्ध मरण

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

विषय: 
काव्यलेखन
Groups audience: 
गुलमोहर - कविता
Group content visibility: 
Public - accessible to all site users
शेअर करा

विप्र, फारंच तरल आहे कविता. आवडली. भाष्य काय करावं कळंत नाहीये. त्यामुळे मौन. Happy
आ.न.,
-गा.पै.

Submitted by गामा_पैलवान_५७४३२ on 5 September, 2015 - 14:04

वा सुंदर आहे!
त्यातही

ती गाणी कालची तू
नकोच दावू म्हणून
प्रत्येक तान त्यातली
बसली आहे रुतून

हे आवडले...

Submitted by निनाद on 5 September, 2015 - 22:39