Submitted by डॉ.विक्रांत प्र... on 19 October, 2014 - 08:35
तू प्रेम केले पाप नव्हे
हे ठावूक असे मजला
या जगाची रित वेगळी
दे झुगारूनी त्या साऱ्याला
ये अशीच ये तू धावत
मी उभा असे कधीचा
हे हात उभारून माझे
ग साधक तव प्रीतीचा
हे मृगनयना चंचला
दे प्रीती तुझी दे मजला
मी तोडून साऱ्या कारा
हा निघे उंच उडण्याला
का अजूनही थबकली
तू कोण विचारी पडली
ग सोड चिंता सगळी
ही सुटून वर्ष चालली
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
मस्त
मस्त
thanks
thanks