आशेचा वारा नाही , इच्छांचे वादळ नाही ..

Submitted by सुशांत खुरसाले on 23 September, 2014 - 02:24

आशेचा वारा नाही, इच्छांचे वादळ नाही
या डोहामध्ये आता कुठलीही खळबळ नाही

दिवसाच्या गर्भामधला हा प्रकाश फसवा दिसतो
अन् रात्रीच्या डोळ्यांना उरलेले काजळ नाही

खंबीर कुणी ठरवावे, मी भरीव नाही इतका
फुंकून सूर उमटावे इतकाही पोकळ नाही

त्याच्या शब्दांची वाचा गेलेली आहे मित्रा
ते झाड असे की ज्याच्या पानांची सळसळ नाही

नात्याला गांभिर्याचा संसर्ग जाहला आहे
अमुच्यामध्ये कोणीही उरलेले अवखळ नाही

तुमच्याच स्मृतींच्या दारी मी ठिबकत आहे नुसता
पण माझ्यापर्यंत माझा आलेला ओघळ नाही

--सुशांत...

Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

नात्याला गांभिर्याचा संसर्ग जाहला आहे
अमुच्यामध्ये कोणीही उरलेले अवखळ नाही

अफलातून !

या गझलेसाठी सलाम ! Happy

धन्यवाद !

अमुच्यामध्ये कोणीही उरलेले अवखळ नाही<<< जबरदस्त ओळ

सुंदर गझल

शेवटच्या ओळीत 'माझ्यापर्यंत' ह्या शब्दात एक मात्रा वाढत आहे.

अभिनंदन! Happy

नात्याला गांभिर्याचा संसर्ग जाहला आहे
अमुच्यामध्ये कोणीही उरलेले अवखळ नाही

अफलातून !

या गझलेसाठी सलाम
वा वा वा

अतिशय सुंदर गझल... काजळ पोकळ, ओघळ फ़ार आवडले..

फुंकून सूर उमटावे इतका मी पोकळ नाही >> ’मी’ च्या जागी ’ही’ घालून वाचले... Happy

’मी’ च्या जागी ’ही’ << मिल्याशेठ +१
मलाही हाच बदल सुचलेला पण म्हटलं सारखं सारखं काही न् काही सांगीतलेलं बरं नाही म्हणून सांगीतलं नाही . पण हा बदल सुधारणा घडवेल हे नक्की . पटल्यास अवश्य करावा .

क्या बात है सुशांतराव....तुमच्या शेरांना खरचं वेगळं कोंदण असत राव..