जाई जुई दरवळ
घमघमते सायली
कुंद फूल नाजूकसे
परिमळ ती चमेली
धुंद बाग उमलली, सुगंधाची मांदियाळी
परी उगा खाते भाव, शुभ्र मोग-याची कळी
सुवासाची लयलूट
प्राजक्त का पायदळी
केशराची लाल रेघ
दव ओलेती पाकळी
प्राक्तनात कोमेजेणे, त्यासी मनोमनी जाळी
कचपाशात शोभली, शुभ्र मोग-याची कळी
जास्वंदी गं स्वच्छंदीच
वाहिलेली देवा भाळी
देव्हा-यात शोभिवंत
जसे कुंकुम उधळी
देवघराची ती वेस, कधी नाही ओलांडली
गावभर मिरविली, शुभ्र मोग-याची कळी
झेंडू फांदी फांदी डुले
केशराची ती नव्हाळी
ओढलेले रेशमाचे
पांघरूण मखमाली
निर्माल्याचेच नशिब, पाकळ्यांची की रांगोळी
रंगाविना रंगलेली, शुभ्र मोग-याची कळी
काही बोलेता बोलेना
तिच्या नावात अबोली
भाव रंगात सांगूनी
अशी गालात लाजली
कुणी नाही लिहिलेली, तिच्यासाठी गं चारोळी
प्रेमिकांच्या कवितेत, शुभ्र मोग-याची कळी
फुलबाग बहरली
फुले लाल शुभ्र निळी
रंग रंग उधळले
गंधाळूनी कोमेजली
परी नाही कुणासाठी, कुणी ओवीही रचली
ज्ञानदेवाला दिसली, शुभ्र मोग-याची कळी
- अनुराधा म्हापणकर
मस्तय.. आवडली कविता. एक
मस्तय.. आवडली कविता. एक वेगळाच सुंदर आशय आहे.
खूप च मस्त ......... '
खूप च मस्त .........
'