Submitted by अमेय२८०८०७ on 23 March, 2014 - 09:03
जिणे वाहताना दिशांच्या प्रवाही
तिला सापडू द्या तिच्या आतली
जरा साथ चाला हळू साद घाला
सखीला हवी ऊब स्पर्शातली
हसा संगतीने करा पूर्ण स्वप्ने
जणू राजकन्या असावी कुणी
तिच्या आसवांना असे मोल भारी
उन्हे दूर ठेवा तिच्यापासुनी
कडेलोट होतात साशंकतेचे
नसावे बघे भोवती वाटते
सुखे मौन पाळून कोषात जाती
रिते शल्य जेव्हा मनी दाटते
अशी वेळ येताच थांबून थोडे
पुन्हा घ्या उराशी निवारा धरा
तिला जाणवूदे नसे एकटी ती
सुन्या पाठिशी हात आहे खरा
सुसंवाद चालू अखंडीत राहो
गळू देत नात्यातल्या शृंखला
करा एवढे की तिचे हास्य लाभो
तुम्हा विस्मराया जगाच्या झळा
-- अमेय
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
वा वा !
वा वा !
वा वा, खूप सुंदर. आवडली.
वा वा, खूप सुंदर. आवडली.
फार सुरेख अमेयराव सुसंवाद
फार सुरेख अमेयराव
सुसंवाद चालू अखंडीत राहो
गळू देत नात्यातल्या शृंखला
करा एवढे की तिचे हास्य लाभो
तुम्हा विस्मराया जगाच्या झळा
या ओळी तर खुपच आवडल्या.
वा! सुरेख!!
वा! सुरेख!!
वाह अमेय वाह
वाह अमेय वाह
वा अमेयराव - सुपर्ब
वा अमेयराव - सुपर्ब ......
शेवटचे कडवे तर सह्हीच ....
वाह क्या बात है !!
वाह क्या बात है !!
सुखे मौन पाळून कोषात
सुखे मौन पाळून कोषात जाती
रिते शल्य जेव्हा मनी दाटते
अशी वेळ येताच थांबून थोडे
पुन्हा घ्या उराशी निवारा धरा
तिला जाणवूदे नसे एकटी ती
सुन्या पाठिशी हात आहे खरा<<<
मस्त
व्वा ! मस्तच. शेवटचं कडवं
व्वा ! मस्तच.
शेवटचं कडवं एकदम खास.
सर्व प्रतिसादकांचा मनापासून
सर्व प्रतिसादकांचा मनापासून आभारी आहे, उत्साह वाढला.
वा, खुपच अर्थपूर्ण कविता
वा, खुपच अर्थपूर्ण कविता आहे.. प्रगल्भ म्हणेन खरंतर!
आवडली...
आवडली...
अप्रतिम कविता. सई म्हणते
अप्रतिम कविता. सई म्हणते त्याप्रमाणे... अत्यंत प्रगल्भ!