Submitted by अज्ञात on 4 December, 2013 - 01:38
वळे न माथा दिशा एकली मूक चालणे आता
स्पंदने हरवली आकाशी पार्थिव उरली गाथा
काहुर ब्रह्मानंदी विरले कवेत तुझिया नाथा
भोगुन झाले प्राक्तन आत्मा म्हणे जाहलो जेता
मी-माझेपण, रिक्त-रितेपण व्यथाच नाही दाता
निराकार आकार तुझे परिपूर्ण जाहली गीता
………………… अज्ञात
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
मी-माझेपण, रिक्त-रितेपण
मी-माझेपण, रिक्त-रितेपण व्यथाच नाही दाता>>> वाहवा
धन्यवाद
धन्यवाद
भोगुन झाले प्राक्तन आत्मा
भोगुन झाले प्राक्तन आत्मा म्हणे जाहलो जेता >>> व्वा ! छानच आत्मनिवेदन.
स्पंदनेची ओळ मलातरी लयीत वचता
स्पंदनेची ओळ मलातरी लयीत वचता येत नाहीये
बाकी कविता ठीक वाटली शेवट प्रभावी झाला
उल्हासजी, मनःपूर्वक आभार.
उल्हासजी, मनःपूर्वक आभार.
वैवकु, "स्पं"दने हरव"ली" आकाशी ... यात "स्पं" आणि "ली"वर आघात करून म्हणून पहा. जमेल असं वाटतं..
वळे न माथा दिशा एकली मूक चालणे आता
स्पंदने हरवली आकाशी पार्थिव उरली गाथा
काहुर ब्रह्मानंदी विरले कवेत तुझिया नाथा
भोगुन झाले प्राक्तन आत्मा म्हणे जाहलो जेता
मी-माझेपण, रिक्त-रितेपण व्यथाच नाही दाता
निराकार आकार तुझे परिपूर्ण जाहली गीता
वाचताना बोल्ड केलेल्या अक्षरांवर आघात करून म्हटल्यास लय सापडावी....