Submitted by डॉ.विक्रांत प्र... on 7 April, 2013 - 06:23
गॅलरीत वेणीफणी
करीत ती उभी होती
किणकिणत्या कंगणी
संगीत शिल्पच होती
मान करुनी तिरकी
बाजूस झुकुनी थोडी
कृष्णमेघ खांद्यावरी
जणू पौर्णिमाच होती
ओढाळ लाटा कुरूळ्या
शुभ्र सागर किनारी
झेलत होत्या इवले
सूर्य किरण सोनेरी
देत हलका झटका
दाराकडे ती वळता
वीज झळाळे नभात
मेघ पांगता पांगता
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
घरसे निकलतेही कुछ दूर
घरसे निकलतेही कुछ दूर चलतेही....... हे गीत आठवले
मस्त!
मस्त!
विक्रांत प्रभाकर, मस्त कविता
विक्रांत प्रभाकर,
मस्त कविता आहे. साधी सोपी म्हणूनच उठावदार झालीये. त्रयस्थ वर्णन आहे, तसेच कवी तिच्या प्रेमाबिमात पडलेला नाहीये हे फार चांगलं झालं.
आ.न.,
-गा.पै.
छान
छान
किती साधं,सोपं,सुंदर
किती साधं,सोपं,सुंदर चित्र.
सहमत गा.पै. अन वैभवशी.
'घरसे निकलतेही ' ..अगदी अगदी.
गा मा साहेबांशी सहमत. कविता
गा मा साहेबांशी सहमत. कविता आवडली. धन्यवाद.
वा, मस्तए......
वा, मस्तए......
सर्वांना मनापासून धन्यवाद
सर्वांना मनापासून धन्यवाद .
कवी तिच्या प्रेमाबिमात पडलेला नाहीये हे फार चांगलं झालं.
'ती' चं वर्णन चांगलं केलंय.
'ती' चं वर्णन चांगलं केलंय.
मस्त रचना !
मस्त रचना !
धन्यवाद !!
धन्यवाद !!
अहाहा.......मस्तच "ती"चं
अहाहा.......मस्तच
"ती"चं वर्णन एकदम खास
मला एक कविता
मला एक कविता आठवते........पुर्ण नाहि...कोणाला माहित असेल तर please टायपा.....
अंगणात उभी ती.... something..... केस वाळवीत ओले.....वेड्या मुसाफिराने त्याचेच गीत केले....
तसेच कवी तिच्या
तसेच कवी तिच्या प्रेमाबिमात
पडलेला नाहीये हे फार चांगलं झालं.>>>>हाय हाय अगदी जबरी कमेंट......अगदी सहमत.....
या कवितेतले प्रसंग आजुबाजूला सदोदित घडतात आणि ते घडत राहणे ,हे कविमनाच्या विकासासाठी अत्यंत आवश्यक !