ड्रामा

Submitted by समीर चव्हाण on 29 March, 2013 - 05:37

ह्या भूमिकांतून वावरण्याचा खरोखरच वीट आलाय
कधी मन रिझविणा-या विदुषकाच्या भूमिकेत
तर कधी बिनबुडाच्या बघ्याच्या
खपलंच तर विवेकाच्या आसनावर बसून सर्वज्ञाच्या
नाही तर कामाचा आळस सिग्रेटून कामचुकाराच्या

आयुष्य एक मोठा ड्रामा
आपण अवतरलो धक्का मिळालेल्या बहुरुप्याप्रमाणे
स्वतःला सावरतो ना तोच उठला पडदा
आणि सुरू होते एक अंतहीन फरफट
एक विनंती त्याला की अर्ध्यातच मोडून काढ हा डाव
इथे पडदा पडेस्तोवर कोणाला धीर

समीर चव्हाण

शब्दखुणा: 
Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

व्वा!

कविता फार आवडली.

अवांतर :उगाचच माझा एक शेर आठवला

ही जगण्याची तालिम फुटकळ धडपड आहे
पडदा पडला नाटक बसणे अवघड आहे