माझा साक्षात्कारी.....मधुमेह

Submitted by समीर on 27 January, 2013 - 20:49

ऑफिसमध्ये कधी मेडीकल इन्श्युरन्ससंबंधी बोलणं झालं किंवा मित्रांशी बोलताना मी नेहमीच अभिमानानं सांगायचो की, कव्हरेज किंवा कोण डॉक्टर्स इन्शुरन्स ग्रूपमध्ये आहेत याचा मला फारसा फरक पडत नाही, गेल्या १३ वर्षांत एकदाही (कधीतरी सर्दी-खोकला सोडल्यास) डॉक्टरकडे जावं लागलं नाही, त्यामुळे फॅमिली डॉक्टरही कोणी नाही. दरवर्षी करू करू म्हणून ठरवत वार्षिक मेडिकल चेकअपही करत नव्हतो, हा मुद्दा मात्र सफाईनं टाळत असे.

या 'इगो'ला धक्का बसला ऑक्टोबर २०१२मध्ये. सुप्रिया भारतात असताना तिनं (एकदाची) ब्लड टेस्ट केली तर त्यात ग्लुकोज लेव्हल प्रचंड वाढलेली दिसली. त्याबरोबर तिनं मलाही तातडीनं चाचणी करायची ऑर्डरच दिली म्हणा. ती टेस्ट केल्यावर लक्षात आलं की, माझीही ब्लड ग्लुको़ज लेव्हल खूपच वाढलेली होती (Type 2 diabetes), आणि ती बराच काळ वाढलेली होती (HbA1C). अर्थात याला बरीच कारणं होती जी माहीत असूनही नजरेआड केली जात होती. आईवडिलांना डायबेटीस आहे, पण ते एक छोटं कारण झालं. बैठी जीवनशैली, व्यायाम करायचा आळस, कामाच्या स्वरूपामुळे तणाव, अनियमित झोप, अनियंत्रित आहार किंवा कधीकधी तो वेळेअभावी टाळणं, यां सर्व गोष्टी शरीराला अनारोग्याकडे हळूहळू ढकलत होत्याच.

नेमकं काय झालंय हे कळल्यावर सर्वात आधी आम्ही दोघे माझ्या ऑफीसमधल्या एका पंजाबी मित्राला भेटलो. तोही आमच्याच वयोगटातला आणि दोन वर्षांपूर्वी त्यालाही डायबेटीस (glucose - 400, HbA1C - 11.6) असल्याचं समजलं होतं. त्यानं स्वत: गेली दोन वर्षं फक्त आहार नियंत्रित करून ग्लुकोज लेव्हल ८०-११०ला आणली आहे. त्यानं बर्‍याच गोष्टी समजावून सांगितल्या. खाली दिलेली दोन पुस्तकं त्यानं वाचायला सुचवली. मुख्य म्हणजे डायबेटीक असलेल्यांना कार्ब्स किती हानीकारक असतात, हे त्यानं सांगितलं. मी भारतात देत असलेला डाएट प्लॅन पाहिला, तर त्यात बरेच कार्ब्स दिसतात. त्यावर मग गोळ्यांचा स्ट्राँग डोस दिलेला दिसतो. तसंच जगभर नॉनफॅटबद्दल सर्व तज्ज्ञ सांगत असतात, पण त्यातल्या कार्ब्जबद्दल फारं कोणी बोलत नाही. दुधाचंच उदाहरण देतो. एक कप नॉनफॅट दुधात एक कप होल मिल्कपेक्षा जास्त कार्ब्ज असतात. तीच गत दह्याची. तसेच बर्‍याचश्या नॉनफॅट पदार्थांमध्ये खूप प्रमाणार साखर, कार्ब्स असतात. इथे एका मराठी डॉक्टरांशी कन्सल्ट केलं. त्या आम्हांला म्हणाल्या की, आपण आधी तीन महिने आहार (कर्बोदकं कमी करणं) आणि जीवनशैलीत बदल करून पाहूया. त्यांना स्वतः आवश्यकतेशिवाय भारंभार औषधं देणं पटत नाही.

गेले तीन महिने खाली दिलेले आहारातील बदल केलेच, पण त्याचबरोबर रोज जे काही खात होतो ते नोंदवून (वजन आणि serving sizeसकट) ठेवत होतो. ग्लुकोज मीटर आणून दिवसातून ४/५ वेळा (fasting, after breakfast/lunch/dinner) ग्लुकोज लेव्हल तपासून नोंदवत होतो. हे सुरुवातीला करणं गरजेचं आहे कारण आपण काय खाल्यावर ग्लुकोज लेव्हल किती होते याचं गणित समजायला लागतं. त्याप्रमाणे आहारात बदल करता येतो. पुढेपुढे आपली लेव्हल किती असेल, हे मोजायच्या आधी केलेला अंदाज बरोबर येत जातो. तसेच मी एकावेळी एक variable बदलले (आहार, औषधे, व्यायाम). त्यामुळे नेमका कश्यामुळे ग्लुकोज लेव्हल किती येते हे नीट नोंदता आलं. एकदम सगळं घेऊन्/करून ग्लुकोज लेव्हल खाली आणण्यापेक्षा, हे आता आयुष्यभर करायचे असल्याने मला प्रत्येक बदलातला फरक जाणून घेण्यात जास्त उत्सुकता आहे.

ग्लुकोज लेव्हल वाढण्याचं अजून एक अत्यंत महत्वाचं कारण आहे तणाव (stress). नशिबानं माझा स्वभाव असा आहे की मी शक्यतो कुठल्याही गोष्टीचा अतिरिक्त तणाव घेत नाही. पण ज्यांना तणाव येत असेल त्यांनी त्यावर नियंत्रण मिळवणं अत्यावश्यक आहे.

गेल्या ३ महिन्यांत आहारात केलेले बदल -
१. रीफाईनड कार्ब्ज (भात आणि भाताचे प्रकार/ पोळी/ बटाटा/ पास्ता/ पिझा/ टॉर्टीया/ टॅको/ ब्रेड) पूर्णपणे बंद केले.
२. कुठल्याही प्रकारची साखरयुक्त पेये (सोडा/एनर्जी ड्रींक्स) पूर्णपणे बंद. फक्त पाणी/हर्बल टी/ सेल्झर / कॉफी ब्लॅक किंवा दूध घालून (साखरेशिवाय)/ दूध (होल मिल्क)/ ताक / unsweetened Almond Milk (ह्यात कार्ब्स खूप कमी आणि भरपूर प्रथिने असतात) पितो. आणि कृपया ती शुगर सब्स्टीट्युट्स वापरू नका.
३. बियरमध्ये देखील बरेच कार्ब्ज असतात. पूर्णपणे बंद.
४. गोड पदार्थ / कुकीज् / बिस्कीट्स बंद. रेस्टॉरंटमध्ये बरोबरच्यानं डेजर्ट घेतलं तर चवीपुरता एक चमचा खातो.
५. डाळी / कडधान्यं (छोले/वाटाणे/हरभरे) यांतून प्रथिनं मिळत असली तरी त्यात कर्बोदकेही खूप असतात. त्यामुळे फक्त पाव किंवा अर्धी वाटी डाळ / उसळ, तीही १५ दिवसांत एकदा.
६. बर्गर / सँडविच घेतलं तर no bread / with lettuce पर्याय निवडतो.
७. आहारात चिज/सॅलड/ हिरव्या भाज्या/अंडी/ ग्रीलड चिकन्/मासे यांचं प्रमाण वाढवलं आहे. त्यामुळे आवश्यक प्रोटीन्स/ फॅट्स मिळतात.(शाकाहारी पर्याय - पनीर/तोफू/अ‍ॅव्हाकाडो)
८. स्नॅक्स - अक्रोड / बदाम / भाजलेले एडमामे / स्ट्रिंग चिज
९. ज्युस बंद केला आहे. बेरीज, अ‍ॅपल, मोसंबी वगैरे फळं मोजक्या प्रमाणात खातो.
१०. तेल, घरचं साजूक तूप प्रमाणात वापरतो.

गेल्या ३ महिन्यात झालेले बदल - (फक्त आहारातील बदलांमुळे)
HbA1C
ऑक्टोबर २०१२ - ११.१
जानेवारी २०१३ - ७.२
Triglycerides
ऑक्टोबर २०१२ - 289
जानेवारी २०१३ - 157
Cholesterol
ऑक्टोबर २०१२ - High
जानेवारी २०१३ - Normal

वजन १५ पाउंड (७ किलो) कमी झालं.
ट्राउजर/जीन्स ३ साईझने कमी
टीशर्टस्‌ / शर्टस्‌ मिडीयम साईज व्यवस्थित होऊ लागले.
कायम हलकं आणि ताजंतवानं वाटतं.

अजून बरीच सुधारणा व्हायची आहे. नियमित व्यायाम करत राहायचं आहे. अर्थात ही आहारशैली सांभाळताना कधी कधी चीडचीड होते विशेषतः जेव्हा भारतीय उपाहारगृहात गेल्यावर एकही कर्बोदकरहीत पदार्थ सापडत नाही Happy पण ती चीड्चीड तात्पुरती असते. कारण ही स्थिती आता कायमची असणार आहे, त्यामुळे याच रस्त्यावर वाटचाल करत राहायची आहे. यासंदर्भात एक आवडलेलं वाक्यः This is not 100 mtrs.dash, this is marathon. हे बदल सुप्रिया आणि मी दोघांनीही केले आहेत. तिची quarterly चाचणी अजून व्हायची असल्याने नंबर दिलेले नाहीत पण तीची ग्लुकोज लेव्हल रोजच्या तपासणीत कमी झालेली आढळते आहे. वजनही कमी झालेले आहे.

गेल्या आणि आताच्या चाचण्यांमध्ये पूर्ण पॅनेलबरोबर, मायक्रोअल्बुमीन/ c-peptide टेस्ट केली होती. आताचा रिपोर्ट पाहून डॉक्टर म्हणाल्यात की, चांगलीच सुधारणा आहे, हे चालू ठेवा. बरोबर त्यांनी सकाळी आणि रात्री जेवणाआधी फक्त अर्धी metformin घ्यायला सांगितली आहे.

आपल्यापैकी बर्‍याच जणांची जीवनशैली बैठी असते, आपल्या भारतीय आहारात कर्बोदके खूप प्रमाणात असतात. भारताला आता ’डायबेटीसची जागतिक राजधानी’ असं नको असलेलं विशेषण मिळतंय. ’बॉर्डरलाईन डायबेटीस’ या गोंडस नावाखाली बरेचजण दुर्लक्ष करून अपथ्यकारक खात असतात. कृपया असं करू नका. तुम्ही उंबरठा ओलांडलेला आहे. तातडीनं उपाययोजना केलीत तर ग्लुकोज लेव्हल आटोक्यात ठेवता येईल. कुठल्याही crash/extreme डाएटने काहीही साध्य होत नाही. परीपूर्ण / योग्य,नियंत्रीत प्रमाणात / नियमीत आहार घ्या.

ज्यांना शक्य असेल त्यांनी खालील गोष्टी जरूर करा -
१. आहारातील कर्बोदके (मुख्यतः refined carbs) तपासा. शक्य असल्यास टाळा. शक्य नसल्यास (शाकाहारी/अ‍ॅलर्जी असल्यास) नियंत्रणात खा. ज्यांना वजन कमी करायचं आहे त्यांनी हे जरूर करून पाहावं. फक्त नियमितपणा पाहिजे. कुठल्याही गोष्टी एक आठवडा / महिना करून संपत नाही. तेवढ्यापुरता फायदा दिसेल, पण नंतर परत ये रे माझ्या मागल्या.
२. वर्षातून एकदातरी HbA1C चाचणी करून पाहा. एक दिवसाच्या फास्टींग / जेवणानंतरच्या चाचणीने लक्षात येईलच असे नाही.
३. खाली दिलेलं पहिलं पुस्तक तरी जरूर वाचा.

सुप्रियानं तिच्या एका मित्राला (तो non diabetic आहे) २ महिन्यांपूर्वी हा केलेला बदल सांगितला. त्याला कुतूहल वाटलं आणि त्याने आणि त्याच्या कुटुंबीयांनी ही आहारशैली स्वीकारली. गेल्याच आठवड्यात तो मित्र त्याच्या दहा पाउंड कमी झालेल्या वजनाबद्दल कौतुकाने सांगत होता Happy

वरचा आहारातला बदल वाचून बर्‍याच जणांना वाटेल की, अरे, मग खायचं काय? किंवा यांतल्या काही गोष्टी खाल्या नाहीत तर कसं होणार? आमच्या आणि मित्रांच्या अनुभवावरून नक्की सांगेन की काही गोष्टी आपण फक्त सवयीनं खात असतो, ज्यांची शरीराला खरच आवश्यकता नसते. आरोग्य/फीटनेसच्या दृष्टीनं प्रचंड फायदे होतात. आणि ग्रोसरीमध्ये नवीन पदार्थ शोधताना / किचनमध्ये नवीन प्रयोग करताना मजा येते.

उपयुक्त अ‍ॅप्सः
Diabetes tracker with blood glucose/carb log by mynetdiary - हे खूपच उपयुक्त अ‍ॅप आहे. आपले गोल यांत नोंदवून ठेवता येतात. तसेच रोजचे ग्लुकोज रीडींग, जेवण (with nutrition breakdown), औषधं, व्यायाम, पाणी यांच्याही नोंदी ठेवता येतात. त्यावरून मग वेगवेगळे ग्राफ्स, अ‍ॅनालीसीस पाहता येतात.

CalorieKing आणि GoMeals - ह्या दोन अ‍ॅप्समध्ये विविध पदार्थांचे न्युट्रीशन्स शोधता येतात. बर्‍याच रेस्टॉरंट्सचे पदार्थ देखील पाहता येतात.

References:
1. Good Calories, Bad Calories: Fats, Carbs, and the Controversial Science of Diet and Health - Gary Taubes
2. Dr. Bernstein's Diabetes Solution: The Complete Guide to Achieving Normal Blood Sugars - Dr. Richard K. Bernstein

तळटीप: माहीती जरूर वाचा पण आहारशैलीतील बदल तुमच्या डॉ.च्या सल्ल्याने करा.

विषय: 
Group content visibility: 
Public - accessible to all site users

साती, आपण थोडं अधिक डिस्क्रिप्टिव्ह लिहावं. मी सुद्धा डी.डायबेटॉलॉजि करतो आहे... पण आपण या क्षेत्रात ऑथोरीटी आहात...... माझी विनंती आहे आपण जरा विस्तृत लिहावं.

अरे वा कैलास, अभिनंदन! कुठल्या कॉलेजात?
तुम्हीच लिहा ना लेख. तुमचा तेवढाच पेशंट एज्युकेशनचा सराव होईल. (हलकेच घ्या Wink )
मला आत्ता तेवढा वेळ नाही.

नशिबानं माझा स्वभाव असा आहे की मी शक्यतो कुठल्याही गोष्टीचा अतिरिक्त तणाव घेत नाही.>> Happy Happy

उपाययोजनांची अंमलबजावणी केल्याबद्दल अभिनंदन. बारिक तरीही फिट समीरला भेटायला आवडेल. ठेवा ते वर Happy

सर्वांचे आभार.

हे बदल सुप्रिया आणि मी दोघांनीही केले आहेत. तिची quarterly चाचणी अजून व्हायची असल्याने नंबर दिलेले नाहीत पण तीची ग्लुकोज लेव्हल रोजच्या तपासणीत कमी झालेली आढळते आहे. वजनही कमी झालेले आहे.

काय बदल केले आहेत ते वर १-१० क्रमांकात दिले आहेच. एक उदाहरण म्हणजे २ भाज्या (त्यात शक्य झाली तर एक पालेभाजी), सॅलड/कोशींबीर, १ वाटी दही, ग्रीलड चिकन्/मासा (पोर्शन) हे जेवण मला पुरेसे होते. त्यापलीकडे जाऊन यादी किंवा तक्ता मी देत नाही. इथे मी मीत्राचा सल्ला सांगेन. त्यानेही मला अशी यादी दिली नव्हती. त्याचं कारण आहे प्रत्येक पदार्थ प्रत्येक व्यक्तिला वेगळा मानवू शकतो. त्यामुळे मी वर लिहिल्याप्रमाणे नोंदी करत राहून प्रयोग करणे जास्त उपयुक्त. अगदी तेच खाणे मी आणि सुप्रियाने खाल्यावर दोघांचीही ग्लुकोज लेव्हल वेगळी आढळलेली आहे.

शुगोल/ रुणुझुणु,
हो, दोघांचीही A1C खूप जास्त असून वजनवाढीशिवाय इतर काही शारीरीक symptoms आढळले नाहीत. हे परत प्रत्येकाच्या बाबतीत वेगळं असू शकतं. फक्त आता विचार केला तर कारणाशिवाय खूप सोडा (पेप्सी/कोक) आणि गोड (बिस्कीटे/कुकीज) खात होतो हे जाणवतं.

उपाययोजनांना प्रारंभ करुन त्याचे परिणाम साधलेत यासाठी अभिनंदन आणि ते इथे सर्वांसोबत वाटल्याबद्दल धन्यवाद. आपल्या तब्येतीची जास्तीत जास्त काळजी घेत रहा.

साती,
>>त्यामुळे डॉक्टरकडे जाऊन योग्य निदान करून त्याप्रमाणे आहरात आणि औषधांत बदल करणे इष्ट.
तुम्ही एका प्रतिसादात दिलेले ३ प्रकार बरोबर आहेत. मी दोन वेगवेगळ्या डॉ.ना माझे सर्व रिपोर्ट्स दाखवून मग ही आहारपद्धती बदलली आहे. तसेच त्यांनी metformin घ्यायला दिली आहे ते वर लिहिलेच आहे. त्या चाचण्यांमध्ये पूर्ण पॅनेलबरोबर, मायक्रोअल्बुमीन/ c-peptide पण केली आहे. तसेच ज्या मित्राशी बोललो त्याने स्वतः इथे आणि भारतात बर्‍याच डॉ.शी कन्सल्ट केलेले आहे.

तुम्ही अ‍ॅट्कीन्स म्हणालात ते साधारण बरोबर आहे पण ते वेट लॉससाठी होतं. हा आहार्शैलीतील बदल डॉ. Bernstein, जे स्वतः वयाच्या १२ वर्षांपासून type 1 डायबेटीक आहेत , यांच्या उपचारपद्धतीप्रमाणे आहे.

>>कार्ब्ज तसेच फॅट पूर्ण बंद
मी फक्त रीफाईन्ड कार्ब्स बंद केलेत. भाज्या/दूध्/फळे/सुका मेवा किंवा इतर पदार्थातून डायबेटीक व्यक्तिला हवे तेवढे कार्ब्स मीळत असतातच. (१ कप दूधातून १५ ग्रॅ. कार्ब्स मीळतात). (अर्थात निरोगी व्यक्तिंना हे पुरणार नाहीत. त्यानी नियंत्रीत्/बॅलन्सड आहार करावा).

फॅट बंद केल्याचे मी लिहिलेले नाही. उलत योग्य त्या प्रमाणात हवे असलेले फॅट घेतोय असं लिहिलंय.

समीर अभिनंदन!!
माझंही (बिगरवैद्यकिय) मत असंच आहे की आपण भारतीय प्रचंड(अतिरिक्त) कार्ब्स खातो. त्यामुळे मला तुझा डाएट प्लॅन पटला. Happy
सुप्रियाचेही अभिनंदन!

समिर. तुम्ही १ आणी ५ मुद्द्याबाबत थोडासा पुनर्विचार करा. बाकी सगळे मुद्दे ऑलमोस्ट बरोबर आहेत.
भाज्या फळे आणि दूधातून योग्य त्या प्रमाणात कार्ब्ज मिळत नाहीय.

तुमच्या मित्राला ४०० प्रमाण असताना चक्कर वगैरे आली नाही?
HA1C तर भयानक वाढलेले आहे. असो.

घरी दारी सर्वच मधूमेह पिडीत असल्याने ह्या रोगाची इतकी माहीती गोळा केलीय व ती आम्ही (घरातले सर्वच नॉन डायबेटीस सुद्धा ) अंमलात आणलेय.

आजकाल हा सर्वांचा(बैठे काम करणे, चरबीयुक्त खाणे, ... व्यायाम नसणे लोकांचा ) छुपा सोबती असतो.

वजनाने ज्यास्त असलेल्या व्यक्तींनी ज्यांना मधूमेह झालाय त्यांनी (ज्याचे वजन ज्यास्त आहे त्याच्या वयाच्या व उंचीच्या मानाने) वजन कमी केले की फरक खूपच पडतोच.

मला माहित असलेले तीन पदार्थ खातो ABC. हे मदत करतात साखर नियंत्रीत करायला.

Asparagus, Brocolli, Citrus(specially lemon juice).

भारतात जेवण म्हणजे कार्ब्स आणि कार्ब्स. ...........
सासर्‍यांची तब्येत ह्यानेच बिघडली... जेव्हा तेव्हा चपाती, ब्रेड, कैच्याकै शिजवलेल्या भाज्या.... मग चहावर चहा..

मला नाही वाटत काही चुकीचे बदल केलेत.

त्यांनी भाज्या , good fats (avacado etc) वगैरे सांगितलेत. तसेच जे काही लिहिलेय ते योग्यच वाटतेय.

रीफांईड शुगर बंद करण्याचे लिहिलेय.

अभिनंदन समीर. फार कठीण माइलस्टोन पुर्ण केला Happy

मी डॉक्टर किंवा न्युट्रिशनिस्ट नाही पण माझ्या घरात डायबेटिक न्युट्रिशन स्पेशालिस्ट असल्याने मलाही सातीसारखंच पॉइंट नं १ आणि ५ विषयी वाचल्यावर जरा आश्चर्य वाटलं. अर्थात प्रत्येकाच्या शरीरानुसार वेगवेगळे आहार असु शकतात हेही मला माहीत आहे. हे फक्त काळजी म्हणून लिहितेय बाकी तुमच्या डॉ./तज्ञांवर अविश्वास दाखवण्याचा हेतु नाही.

इथे इतर लोकांनी हा डाएट प्रिवेंटीव्ह म्हणून कॉपी-पेस्ट करु नये हेही काळजी म्हणून लिहावंसं वाटतंय. आयुष्यभर हा डाएट जमणार आहे का हेही बघायला हवं. कारण भारतीय व्यक्तीला पोळी-भाजी-वरण्-कोशिंबीर्-ताक वगैरे जेऊन जे "समाधान" मिळतं तेही आरोग्यासाठी महत्वाचं आहे अन ते न मिळाल्यास स्ट्रेस/चिडचिड निर्माण करु शकतं अन शुगर वाढवू शकतं.

भारतीय कार्ब्स जास्त खातात कारण प्रोटीन परवडत नाही, प्रोटीन कार्बच्या पाचपट महाग असतात, या न्यायाने एका भारतीयाचा महिन्याचा खायचा खर्च पाच ते सात हजारापर्यंत जाईल. असो ,कार्ब खाल्ल्याने डायबेटीस होतो असे समजणे गाढवपणाचे आहे .शाकाहारी प्राणि फक्त कार्ब्सच खातात तरी ते डायबेटीक नसतात :-P.

झंपी,
>>तुमच्या मित्राला ४०० प्रमाण असताना चक्कर वगैरे आली नाही?
नशीबाने त्याला किंवा आम्हाला असं काही व्ह्यायच्या आधी तपासणी करायची सुबुद्धी झाली. तुमचं बरोबर आहे. एवढ्या हाय A1Cमुळे कधीही हा प्रकार होऊ शकला असता.

नताशा,
पॉइंट नं १ आणि ५ : पॉईंट १ मधले जे रिफाईनड कार्ब्स आहेत ते तर भारतातले डॉ. पण कमी करायला सांगतात ना? आणि ५ मधल्या डाळी/कडधान्यं कमी करून त्यातून मीळणारे प्रोटीन्स मी इतर पदार्थातून मिळवतो.

दुसरा अगदी बरोबर मुद्दा आहे. भारतीय विशेषत: शाकाहारी आहारात कार्ब्स कमी केले तर फारसे पर्याय उरत नाहीत. आणि पोषक आहार तर घ्यायला पाहिजे. त्यामुळे कठीण गोष्ट आहे हे मान्य आहे. आम्ही दोघे यावर बर्‍याचदा बोलत असतो.

मला वाटतं कमी करायला सांगतात, पुर्ण बंद नाही. म्हण्जे २ फुलके वगैरे.. त्याशिवाय महत्वाचं म्हणजे भारतीय डाएटमध्ये सब्स्टिट्युट म्हणून बरेच अनेक प्रकार सांगतात ज्यामुळे एकच एक खाऊन वीट येणार नाही. मी नीट नाही सांगू शकणार पण हवे असल्यास तज्ञ व्यक्तीचा इमेल देऊ शकेन. अर्थात ऑनलाइन कन्सल्टेशन कितपत viable आहे तुमच्याबाबतीत हेही मला नाही माहीत.

अभिनंदन समीर. छान वाटले तुमचा आरोग्यदायी प्रवास वाचून.
नशिबानं माझा स्वभाव असा आहे की मी शक्यतो कुठल्याही गोष्टीचा अतिरिक्त तणाव घेत नाही >>> हे तर फारच आवडले Happy

पण नताशाची ह्या पानावरची पहिली पोस्ट + १०००.

कार्ब खाल्ल्याने डायबेटीस होतो असे समजणे गाढवपणाचे आहे . >>> मागे एक वाक्य वाचले होते. "गोड खाल्ल्यामुळे डायबेटिस होत नाही पण डायबेटिस झाल्यावर गोड खाणे वाईट." आहारात भरपूर तांदूळ आणि नारळाचा वापर असूनही वजन आणि व्याधी नियंत्रणात असलेली कित्येक माणसे आपण पाहतो. पारंपारिक आहारापेक्षा शारिरीक श्रमाचा अभाव, बाकीची बदललेली जीवनशैली, प्रत्येकाचा पिंड आणि अनुवंशिकता हे व्याधी-विकार वाढण्याचे कारण असावे असे वाटते. ह्या कारणांमध्ये एका ठराविक मर्यादेपलीकडे बदल करणे शक्य नसल्यास आहारात बदल करणे हा उपाय केला जातो. त्यात काही चुकीचे वाटत नाही.

समीर, आय ओपनर!
जेस्टॅशनल डायबीटिस आहारावरील नियंत्रणाने कंट्रोल केला होता. पण डिलीव्हरीनंतर डॉक्टरने सुचवूनही पुन्हा चेक करायची टाळाटाळ करत होते. आता तुझ्या लेखामुळे करून घेईन. Happy

अभिनंदन समीर आणि सुप्रिया! Happy

टाईप २ डायबेटिस, कोलेस्टेरॉल आणि ट्रायग्लिसराईड्स ह्या गोष्टी नियंत्रणात आणायला लाईफस्टाईल चेंज हाच उपाय आहे.

जी एस, कोलेस्टेरॉल आटोक्यात आणण्याकरता मला Psyllium Husk चा खुप उपयोग झाला आहे. वाईट कोलेस्टेरॉल जवळ जवळ २० पॉईंट्स नी कमी झालं.

>>जी एस, कोलेस्टेरॉल आटोक्यात आणण्याकरता मला Psyllium Husk चा खुप उपयोग झाला आहे. वाईट कोलेस्टेरॉल जवळ जवळ २० पॉईंट्स नी कमी झालं.>> मी गुगलही करतेच पण डिटेलमध्ये लिहा बुवा. नवर्‍याचं कोलेस्टेरॉल थोडं हाय आहे.

भारतात Isabagol Husk ह्या नावानी मिळतं. इथे होल फूड्स मधून मी आणतो सायो. ऑनलाईन पण ऑर्डर करता येते.

समीर,धन्यवाद ही माहिती इथे शेअर केल्याबद्दल..
आपण शरीराला फारच गृहीत धरतो.
नशिबानं माझा स्वभाव असा आहे की मी शक्यतो कुठल्याही गोष्टीचा अतिरिक्त तणाव घेत नाही. पण ज्यांना तणाव येत असेल त्यांनी त्यावर नियंत्रण मिळवणं अत्यावश्यक आहे.>>मला असा स्वभाव मिळाला तर फार बरं होईल Happy

महत्त्वाचे म्हणजे, आता मधुमेह कंट्रोल मध्ये आहे अश्या फॉल्स सेन्स ऑफ सिक्युरिटी मध्ये राहू नका. डोळे, किडनी, हार्ट या महत्त्वाच्या सिस्टिमसचे चेकप पण करून घ्या. जितके दिवस तो अन डिटेक्टेड राहिला आहे तितके दिवस तो आत आपले काम करतो आहे. डायबेटिक रेटिनोपथी, किड्नी डॅमेज आणि महत्त्वाचे म्हणजे ह्रुद्य विकाराच्या सर्व चाचण्या करून घ्या. मधुमेहा मुळे छातीत फारसे दुखत नाही वेदना समजत नाहीत पण हार्ट अ‍ॅटेकचा चान्स वाढलेला असतो. चाळीशी नंतर तसेच धुम्रपान करत असल्यास तर नक्कीच. स्मोकिन्ग करत असल्यास सोडून द्या. उगीच घाबरवायला लिहीत नाही आहे.

स्किन इन्फेक्षन्स, पावलाला इजा वगैरे झाल्यास लगेच ट्रीट करून घ्या. मी काही व्यवसायाने डॉक्टर नाही परंतू मधुमेहामुळे आपली क्वालिटी ऑफ लाइफ सफर होऊ नये ही सदिच्छा.

अश्विनीमामी + १
समीर आणि सुप्रिया, डायबिटिस नियंत्रणात आणल्याबद्दल अभिनंदन!
आपण डॉक्टरांशी बोलाल तेव्हा या किंवा इतर पथ्याचे आणि राहणीचे दूरगामी परिणाम याबद्दलही चर्चा करावी. माझ्या माहितीत अनेक जण मधुमेहाबरोबर दीर्घ आयुष्य जगतात आणि बर्‍याच जणांना सवयीने त्याचा त्रासही कमी होतो.
मात्र वजन कमी होणे हे डायबेटिसमुळेही होत असते, हे डॉ. बर्न्सटिनच्या पुस्तकात व अन्य ठिकाणीही मी वाचले आहे. घाबरवायचा हेतू नाही, आपण या परिस्थितीला डोळसपणाने सामोरे जावे. आपले अनुभव जरूर लिहावे त्याचा सगळ्यांना उपयोग होईल.
आपल्या दोघांनाही उत्तम आयुरारोग्य लाभो ही शुभेच्छा!

अभिनंदन समीर आणि सुप्रिया!!!

सातीने सांगितलेला मुद्दा प्रचंड मह्त्वाचा आहे हे घरच्या अनुभवातून कळलेले आहे तेंव्हा त्यावर क्रुपया लक्ष ठेव.

Pages