गझल
वागलो इतका न काटेकोर मी!
त्यामुळे जगलो असा बिनघोर मी!!
वेष साधूचा न मी केला कधी;
त्यामुळे ठरलो अखेरी चोर मी!
काय शंकेचीच आहे पाल मी?
वाटतो दुनियेस शंकेखोर मी!
व्हायची तुलना न माझी अन् तुझी;
जेवढा तू थोर तितका पोर मी!
टाक तू विश्वास, दे भारे शिरी...
व्हायचो नाही कधी शिरजोर मी!
लागल्या माझ्याच पागोळ्या पडू....
पावसाची सर जणू घनघोर मी!
वीज तू आहेस आकाशातली!
अन् धरेवरचा असे मनमोर मी!!
मी ठरवतो ईद आहे की, नसे;
होय, चंद्राचीच आहे कोर मी!
वाटला गेलो जगाला केवढा!
राहिलो आता पहा चतकोर मी!!
चीड येते, राग येतो या जगा...
काय आहे एवढा चिडखोर मी?
माजती तंटेबखेडे चौंकडे...
सांग इतका काय तंटेखोर मी?
------प्रा.सतीश देवपूरकर
भूशास्त्र व खानिज तेल तंत्रद्न्यान विभाग,
नौरोसजी वाडिया महाविद्यालय, पुणे.
फोन नंबर: ९८२२७८४९६१
गझलेत फारच ''मी'' पणा आहे.
गझलेत फारच ''मी'' पणा आहे.
कावळा, गझलेत फारच “मी”पण
कावळा,
गझलेत फारच “मी”पण आहे.<<<<<<<<<
खरे आहे आपले म्हणणे कावळेराव!
या गझलेचा रदीफच मुळी आहे “मी”!
गझलेत “रदीफ”पण निभवायचा असतो म्हणतात!
या गझलेतला रदीफ म्हणजे प्रा.देवपूरकरच आहेत काय?
त्यात तू आहेस, तो आहे, ते आहेत, परमेश्वर आहे, इत्यादी.
बाकी मर्जी आपली!
...........प्रा.सतीश देवपूरकर
गझलेत फारच ''मी'' पणा
गझलेत फारच ''मी'' पणा आहे.<<<
गझलेत “रदीफ”पण निभवायचा असतो म्हणतात!
या गझलेतला रदीफ म्हणजे प्रा.देवपूरकरच आहेत काय?
त्यात तू आहेस, तो आहे, ते आहेत, परमेश्वर आहे, इत्यादी.<<<
सुंदर गझल... >>वीज तू आहेस
सुंदर गझल...
>>वीज तू आहेस आकाशातली!
अन् धरेवरचा असे मनमोर मी!!
...आह!!
सर्व प्रतिसादकांचा आभारी
सर्व प्रतिसादकांचा आभारी आहे.
भूषणराव आपण काही वदला नाहीत?
हासण्यामुळे वदणे राहून गेले
हासण्यामुळे वदणे राहून गेले प्रोफेसर साहेब
हसून झाल्यावर वदाल काय?
हसून झाल्यावर वदाल काय?
हसून झाल्यावर वदाल
हसून झाल्यावर वदाल काय?<<<
अवश्य. गझल आवडली नाही.
धन्यवाद, न आवडल्याबद्दल!
धन्यवाद, न आवडल्याबद्दल!
आपल्या विस्मयकारक
आपल्या विस्मयकारक हास्यमुद्रेवरून साधारणपणे अंदाज आला होताच!
(No subject)