Submitted by सतीश देवपूरकर on 14 September, 2012 - 11:26
गझल
आठवणींच्या पागोळ्यांनी पाख मनाची ठिबकत होती!
डबडबलेल्या डोळ्यांमधुनी हताश आशा निथळत होती!!
डोक्यामध्ये राख घालुनी शिवले त्याने ओठ स्वत:चे;
हृदयामध्ये एकसारखी मुकी वेदना ठणकत होती!
दुनियेला आताशा दिसते गझलांचे कारंजे माझ्या;
कितीक दशके गझलच माझ्या काळजामधे झिरपत होती!
प्रत्येकाच्या चेह-यात मी तुझा चेहरा पहात होतो!
माझ्यासाठी तेच सत्य! दुनियेसाठी ती फसगत होती!!
तुझे बहर उधळीत निघाली ही वा-याची झुळूक बहुधा;
तुझ्याच गंधामुळे कितीदा झुळूक सुद्धा झिंगत होती!
-------प्रा.सतीश देवपूरकर
भूशास्त्र व खानिज तेल तंत्रद्न्यान विभाग,
नौरोसजी वाडिया महाविद्यालय, पुणे.
फोन नंबर: ९८२२७८४९६१
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
आवडले.
आवडले.
तुझे बहर उधळीत निघाली ही
तुझे बहर उधळीत निघाली ही वा-याची झुळूक बहुधा;
तुझ्याच गंधामुळे कितीदा झुळूक सुद्धा झिंगत होती! ... व्वा अफलातून सर. खुप आवडले?
दुनियेला आताशा दिसते गझलांचे
दुनियेला आताशा दिसते गझलांचे कारंजे माझ्या;
कितीक दशके गझलच माझ्या काळजामधे झिरपत होती! -------- इथे थोडीशी लय खटकते.
खटकते ठीकेय, पण गेय आहेच.
खटकते ठीकेय, पण गेय आहेच.
दिसते गझलांचे कारंजे
दिसते गझलांचे कारंजे माझ्या;>>>>>>>>> दिसती गझलांचे कारंजे माझ्या......असे हवे बहुधा
चुकत असल्यास क्षमस्व!!!
प्रत्येकाच्या चेह-यात मी तुझा
प्रत्येकाच्या चेह-यात मी तुझा चेहरा पहात होतो!
माझ्यासाठी तेच सत्य! दुनियेसाठी ती फसगत होती!!
>>
खुप छान! आवडेश
वा वा
वा वा