Submitted by मयुरेश साने on 6 November, 2011 - 02:47
दुरावा एकमेकांचा तुला जर भावला होता
तुझ्या पत्रातला मजकूर का ओलावला होता ?
हवे होते मला जे ते तुला सांगायचे होते
खुळ्या शब्दास अडवाया अबोला धावला होता !
पहाटे पाहिले स्वप्नात आपण एकमेकांना
मनाचा सूर्य ही तेव्हा जरा सांजावला होता !
तुझे काळीज दगडाचे तसे मी फूल नाजुकसे
तुझ्या काट्यातही माझा बहर सामावला होता !
निराळा कैफ होता तो तुझ्या लावण्यवर्खाचा
नशा होती तुझी प्याला जरी धुडकावला होता
तुझ्या हातून हरण्याला सखे मी जिंकणे म्हणतो
पणाला हारलेला डाव ही मी लावला होता !
चितेवर फूल चढवाया अता येणे तिचे होते
जरासा देवही उशीराच मजला पावला होता
मयुरेश साने..०६- नोव्हेंबर-११
गुलमोहर:
शेअर करा
खयाल सुंदर... पण जमता जमता
खयाल सुंदर... पण जमता जमता थोडक्यात हुकली असं मावैम.
पहाटे पाहिले स्वप्नात आपण एकमेकांचे
काय??
की एकमेकांना?
आभारी आहे आनंदयात्रीजी... आपण
आभारी आहे आनंदयात्रीजी... आपण सुचवल्या प्रमाणे बदल केला
सुंदर.
सुंदर.
सुंदर .....
सुंदर .....
चितेवर फूल चढवाया अता येणे
चितेवर फूल चढवाया अता येणे तिचे होते
जरासा देवही उशीराच मजला पावला होता
>>>>>>>>>>>
व्वाह.. मस्त.
मयुरेश मस्त गजल. मनाला
मयुरेश
मस्त गजल. मनाला भिडली.सर्वच शेर उत्तम.
मतला बरा आलाय...
मतला बरा आलाय...
सग़ळ्यांचाच आभारी
सग़ळ्यांचाच आभारी
वृत्त हाताळणी छान आहे. गझल
वृत्त हाताळणी छान आहे. गझल ठीकठाक!
स्वच्छ गझल!
स्वच्छ गझल!
चितेवर फूल चढवाया अता येणे
चितेवर फूल चढवाया अता येणे तिचे होते
जरासा देवही उशीराच मजला पावला होता.....मस्त.
निराळा कैफ होता तो तुझ्या
निराळा कैफ होता तो तुझ्या लावण्यवर्खाचा
नशा होती तुझी प्याला जरी धुडकावला होता
सुन्दर रचना