जाता जाता....!

Submitted by बागेश्री on 13 October, 2011 - 13:30

".....निघू आता?"
कितींदा सांगते, येतो म्हणावं...

"अगं हो... येऊ?"
हम्म...
चल मी येते, फाटकापर्यंत सोबत..
".....तुला करमेल कसं?, ए आणि असा उदास निरोप देणार आहेस? खूप प्रवास करायचाय इथून पुढे मला, हसरे डोळे बघून जाऊ देत.."

हो.. माहितीये! पुढची भेट?
"येतोच, फार- फार तर सात-आठ महिने... बास!"
बास???

थांब जरा... आई मी आलेच गं ह्याला जरा सोडून...
"बरं, अंधार पडण्याआधी ये, त्याला सांग पुढल्या वर्षी वेळेत यायला..."- आई
हो गं, आलेच- मी

"अगं तू कुठे येते आहेस सोबत? तुझ्या घराचं फाटक पडलं मागे...."
येते ना ... वेशीपर्यंत... तेवढीच सोबत मला तुझी...
बघ हे! तू जाण्याची नुसती कुणकुण लागली नाही की, गरमीने ताबा मिळवला इथे... रखरखीतपणा वाढलाच...
हे असं असतं,तू नसलास की फावतं सार्‍यांचं.... तुला मात्र 'जग' सांभाळायचं ना, सगळीकडे 'तू' हवहवासा... गरजेचा!... तू का कायम राहशील, इथे? माझ्यासाठी, माझ्यासोबत?

"रुसू नकोस गं... येतोच मी झटपट...."

हम्म... तक्रार तरी काय करावी?... तुला सगळ्यांनाच पहावं लागतं - कळतं रे मला सगळं...!!
ए, पण ह्यावर्षीही तुफ्फान बरसलास... मस्त! अगदी मनसोक्त!
मलाही शिकव ना... असं कधी.. रितं व्हायला...

अरे आणि हो, तुला सांगायचंच राहिलं, ऐक ना.. त्यादिवशी काय झालं, ना ____________ _________की______हिरवा________ इंद्रधनू_____ मस्त गरम भजी__________ गप्पा___________पालवी_______ तू बरसलास______ गडगडाट____________ काळे ढग____हसू नकोस ना_________मग्_______तू_____आलास जोरदार_____ चिंब____हसू__

आणि मग एक ना दोन...
त्याच्या -माझ्या गप्पा रंगल्या...
वेशीवरच!

जुने मित्र-मैत्रिणी भेटलो, की घरात बसून जितक्या गप्पा होत नाहीत, तितक्या निरोप देता- घेताना दारातच होतात, तसच हे....

काय बघतो आहेस?
"तुला!! कित्ती भरभरून बोलतेस ते.... "

हम्म.. तू ये आता, उशीर होतोय, अरे हे काय, काळोख दाटून आलाय....?? चल बाबा, मी पण येते, वाट पहात असतील घरी... आता ही गरमी, रखरख अशीच राहिल... उकडतंय पहा आत्तापासूनच! लोकांचे त्रासिक चेहरेच बोलतात, काय खरं ते....जाऊ दे, सुरू झाली माझी बडबड पुन्हा!

वाट पाहीन तुझी, पाहते आहे- आत्तापासूनच.... वेळेत ये बघ तू, मृगालाच ये अगदी! आणि... काळजी घे!

"हिरमुसून निरोप देते आहेस?... अगं नी हे काय?? माझा एक ढग आतच विसरलाय.... तू निघ पाहू घरी, मी तो ढग घेतो आणि लागतो प्रवासाला.... हा नाठाळ माझा डोळा चुकवून कुठे दडलाय ते पाहू देत..... येतो गं"

आणि उडालासही.... वेशीवरून पुन्हा आत...

मीही तुझ्याच विचारात, घराकडे माझ्या... तुझं 'निव्वळ असणं' सुद्धा किती प्रसन्न रे... आत्ताच उदास वाटू लागलंय... तू तुझा मागे राहिलेला ढग उचलून निघून जाशील... दिसशील का, जाता-जाता? मान उंचावून पहात राहिले..... रग लागली पण अंधारात तुझं आता काय दर्शन...?

रिमझिम.....

रिमझिम....

रिमझिम....

१- २- ३--------, ८--१०-१२. तुझेच ठिपके...
अरे... काय हे?

टिपटिप.... टिपटिप...

मृद्गंध!! अहाहा.... श्वास भरून...

धारा....सरी..

भिजतीये..... हलके हलके!
गार हवा...
रखरख क्षणार्धात लुप्त?..

गावात पोहोचले मीही...

पोरं -सोरं.... बाहेर.... हसत- खिदळत!! "अरे पाऊश आला पलत" असा गलका करत!!

त्रासलेल्या चेहर्‍यांवर गारव्याचं हसू उमललं...

माझ्याही!

पुढ्यात तू अचानक्क!
.... हसले फक्त! हसर्‍या डोळ्यात खोल पहात उडालास पुन्हा...

एक वीज... एक नजरा-नजर!

एक हसरा निरोप!!

कसा रे जाता- जाता सगळयांना प्रसन्न हसू देऊन जायला जमलं... तुझ्यासारखा तूच!!

छे!!
ढग विसरल्याचा बहाणा होता तर....

गुलमोहर: 
शब्दखुणा: 

व्वाह!!!!!
मस्त फुलवलं आहेस...
सुंदरच...

सौमित्रची एक कविता आठवली...
मध्यरात्री दारावर टकटक...
Happy

छान Happy

छे!!
ढग विसरल्याचा बहाणा होता तर....>>>>>सही,,,,खुप खुप आवडलं बागेश्री! तुझं अन ''त्या''चं नातं अगदी हळूवार सांगितलंस. पुलेशु,अजून येऊदे...:)

आता जरा सविस्तर प्रतिसाद देतो.

पावसाशी असलेलं नातं अत्यंत हळूवारपणे पण तरी थेट आतपर्यंत पोहोचेल असं मांडलंय. जणू माझंच पावसाशी असलेलं नातं कुणीतरी उलगडून दाखवतंय असं वाटलं. वाचून इतकं प्रसन्न वाटलं की काल दिवसभराचा शीण या एका लेखाने नाहीसा केला.

>एक वीज... एक नजरा-नजर!
एक हसरा निरोप!!
कसा रे जाता- जाता सगळयांना प्रसन्न हसू देऊन जायला जमलं... तुझ्यासारखा तूच!!
छे!!
ढग विसरल्याचा बहाणा होता तर....

सहीच!!! अ प्र ती म!!!!

खरंच छान ग बागे... सही एकदम... Happy

कसा रे जाता- जाता सगळयांना प्रसन्न हसू देऊन जायला जमलं... तुझ्यासारखा तूच!!>>>> मस्तच..

अरे वा! बुधवारी संध्याकाळी अचानक पाऊस आला तेव्हा माझंही असंच काहीसं झालं. २ मिनिटांचा मस्त व्हिडिओ शूट करून घेतलाय मी - जास्त काही दिसत नाहिये. पण विजा चमकल्याचा आणि पावसाचा आवाज रेकॉर्ड झालाय. पुढल्या वर्षीपर्यंत ही शिदोरी पुरवून पुरवून वापरणार आहे. तुम्हीही माझ्याच गटातल्या निघालात ह्याचा जाम आनंद झालाय Happy

बागेश्री, किती ते पावसावर प्रेम. पावसाच्या भरभरुन कविता केल्यास तेव्हाच एकदा विचारणार होते कि अजुन एक सुंदरशी पावसाळी हवेतली कथा किंवा एक छानसं ललित कधी टाकणार. ये ल्लो ! कसली मनकवडी आहेस. अतिशय सुंदर लिहिलंयस.

एक वीज... एक नजरा-नजर!
एक हसरा निरोप!! >>> खुप छान ! Happy

येते ना ... वेशीपर्यंत... तेवढीच सोबत मला तुझी... >>>> इथेपर्यंत पोचले तोवर वाटलं कि नवरा फॉरिन साइटला गेला आहे असं काही लिहिते आहेस........ आणि ते नेहमीप्रमाणे माझ्या सिचुएशनला मॅच करणारच आहे.
पुढे वाचल्यावर कळलं कि उफ नसीबा, हम दोनोंका प्यार एकही है. Wink

(मने तुझा प्रतिसाद पाहून हुश्श झालं, कारण तुला माहिती आहे Wink )

उफ नसीबा, हम दोनोंका प्यार एकही है.>> Lol और उसपर और भी बहोत सारे फिदा है Wink

सगळ्या मित्र-मैत्रिणींचे आभार... Happy

पाउस !!! asthanos.gif

बाग्स, तुझ्यामनातील पावसाबद्दलच्या भावना वाचुन खरंच खुप छान वाटले.....
थोडक्यात अप्रतिम वर्णन केले आहेस.....

रच्क्याने, आपल्या देशाला निसर्गाने पावसासारखी अनमोल 'देणगी' प्रदान केली हे आपले 'थोर नशीब' आणि याचे 'महत्त्व', ते किती जणांना कळते...समजते???

Pages