प्रेम कविता

तुला पाहता
तुला पाहता वाजू लागतो
आसमंती अलगुज
तुला पाहता होऊ लागते
फुलाफुलात कुजबुज
तुझे पडावे स्वप्न म्हणून
जाती पाखरे निजून
तुला पहावे नव्या प्रभाती
म्हणून फुले येती फुलून
तुला पाहण्या चन्द्र उगवतो
कलेकलेने मुग्ध होतो
अप्राप्तिने तुझ्या दु:खे
झुरुन झुरुन विरक्त होतो

विक्रांत

तिच्या त्या पाठमोऱ्या आकृतीकडे बघत मन माझे आजही रडते आहे,
तिच्या आठवणींच्या स्पर्शात आजही वेडे फुलते आहे!
मन माझ तेव्हाही एकाकीच होत आणि आजही एकाकीच आहे,
फरक फक्त एवढा कि आज त्याला माझ्या हृदयाची साथ आहे!
जीवनात माझ्या आता एकही फुल फुलणार नाही,
वेड्या ह्या मनाला कोणीही प्रेम देणार नाही!
एकट्या ह्या वाटेवरून आजपर्यंत मी चालत आलो,
प्रेमाचा प्रत्येक रस्ता आपोआपच विसरत गेलो!
कधीतरी ती आयुष्यात पुन्हा एकदा दिसेल,
डोळ्यामधून पाणी माझ्या गालावर बरसेल!
तिच्याच आठवणीत मी जगलो तिच्याच आठवणीत मरेल,

***
नाजुक तु साजुक तु,
सुंदर तु मादक तु ....,
प्रिये..,अल्लड आणि नादान तु,
या शरीराचा 'प्राण' तु ...पण..,

आज केलासच या मनाचा 'घात' तु ॥१॥

नखरेल तुझ्या मागण्या त्या
पुरवल्या मी जिवतोड....
मागणीत तुझ्या नव्हतोच कधी
सखे, आज कळली मला तुझी ती 'खोड'... ॥२॥

शोकऋतु आज मजवर
घेतेलास 'हासत' काढता पाय
प्रेम म्हणते माझे मला
जाउदे..रे..'ती' 'नादान' बाय... ॥३॥

ठरलो तुझा 'सावज' जरी,
मनी माझ्या समाधान,
पहिल्या नजरेतच हारलो होतो,
तुला या देहाचे 'प्राण'... ॥४॥

गेला श्रावण मला खूप सुखावून गेला
कारण माझ्याही नकळत
‘ तो ‘ माझ्या आयुष्यात आला.

तो आला माझ्या आयुष्यात
तेव्हा कळलं
यालाच प्रेम म्हणतात.

मग मी वहातच गेले
प्रवाहासारखी खळाळून गात गेले

मी विचारलं त्याला, ” आपण कोण आहोत ?”
तो म्हणाला, ” आत्मा एक असलेली
वेगवेगळ्या ठिकाणी धडधडणारी दोन हृदयं.”

मग आम्ही दोन हृदयांना एक करण्यासाठी धडपडलो
वेळ पडली तेव्हा प्रवाहाच्या विरुद्धही पोहत गेलो.

मग लाभला आयुष्याला एक नवा सूर
कधी आनंदाचा पूर
कधी विरहाची हुरहूर

चिवचिवणारे पक्षी, आभाळातली नक्षी
वाटलं निसर्ग आपल्या प्रेमाला साक्षी……..
……………..
………………

रुणझुणत्या पैंजणांच्या नादातून तू भेटतोस जेव्हा,

कोवळया नवलाईच्या हिरवळीत

येतोस तेव्हा..

तेव्हा..

मनातले सूर गवसल्यासारखं वाटतं..

तारा ह्रदयातल्या,

झंकारुन..

शब्द गुंफू लागतात..

आठवणी तूझ्या

माझ्याभोवती कोश विणू लागतात,

त्या कोशात मी इतकी गुरफटून जाते,

की..

ना मी इतरांची उरते ,

ना स्वतची..

माझं पूर्ण जगच विरघळून जातं..

त्या नवीन जगाच्या सीमेवर

मी तूझीच वाट पाहत राहते...

तुझ्यासोबत त्या जगात हरवून जायचं असतं,

सोनेरी स्वप्नांची गुंफण घालायची असते...