३ दिवस, २१२ खेळाडू, ४ सुवर्ण पदके
- रस्त्यावरच्या लांब पल्ल्याच्या शर्यती
- दोन प्रकार - रस्ता शर्यत आणि टाईम ट्रायल
- पुरुषांची रस्ता शर्यत २५० किलोमीटर
- महिलांची रस्ता शर्यत १४० किलोमीटर
- सर्व स्पर्धक एकाच वेळेस स्पर्धेस सुरुवात करतात. सर्वात आधी पोहोचलेला स्पर्धक शर्यत जिंकतो.
- टाईम ट्रायल मध्ये स्पर्धक एकापाठोपाठ एक सुरुवात करतात. दोन स्पर्धकांमधील वेळ ९० सेकंदांची असते.
- पुरुषांची शर्यत ४४ किलोमीटर तर महिलांची शर्यत २९ किलोमीटर
- सर्वात कमी वेळात शर्यत पूर्ण करणारा विजेता होतो.
सर्वात जुना खेळ अशी मान्यता मिळालेली कुस्ती प्राचीन ऑलिंपिक्सचा भाग होती ग्रेको रोमन पद्धतीत कुस्तीगीर फ़क्त कमरेच्या वरच्या भागाचाच वापर करतात, तर फ़्रीस्टाइल कुस्तीत असे काही बंधन नसते. ग्रेको रोमन पद्धतीचा समावेश पहिल्याच (१८९६) अर्वाचीन ऑलिंपिक्समध्ये होता, तर फ़्रीस्टाइल कुस्ती १९०४ पासून ऑलिंपिक्समध्ये खेळली जाऊ लागली. महिला कुस्तीगिरांना २००४ पासून ऑलिंपिक्सच्या रिंगणात प्रवेश मिळाला.
स्पर्धा, पुरुषांच्या सात वजनी गटांत दोन्ही प्रकारच्या कुस्तीत तर महिलांच्या चार वजनी गटांत केवळ फ़्रीस्टाइल वर्गात अशी एकूण १८ (७+७+४) सुवर्णपदकांसाठी होईल.
नेत्रसुखद आणि चित्तवेधक असा जिम्नॅस्टिक्स हा खेळ ऑलिंपिक्समधे तीन प्रकारात खेळला जातो - आर्टीस्टीक जिम्नॅस्टीक्स, रीदमिक अर्थात् तालबद्ध जिम्नॅस्टीक्स आणि ट्रॅम्पोलिन.
१. आर्टीस्टीक जिम्नॅस्टिक्स
- ऑलिंपिकमध्ये आर्टीस्टीक जिम्नॅस्टीक्स या खेळाचा अंतर्भाव सर्वप्रथम १९२४ साली केला गेला. यामध्ये पुरुषांसाठी वैयक्तिक आणि सांघिक स्पर्धा खेळवल्या गेल्या.
- त्याच्या पुढच्याच ऑलिंपिकमध्ये म्हणजे १९२८ साली महिलांसाठीही जिम्नॅस्टीक्सच्या सांघिक स्पर्धा खेळवल्या गेल्या, परंतु महिलांना आपल्या वैयक्तिक कामगिरीसाठी पदक जिंकण्याच्या संधीसाठी १९५२ साल उजाडावे लागले.
१३ दिवस, १३६ खेळाडू, ८ सुवर्णपदके
- १९०४ साली सेण्ट लुई इथल्या ऑलिंपिक खेळांमधे डायव्हिंगचा सर्वप्रथम समावेश झाला. लयबध्द डायव्हिंग या प्रकाराचा सिडनी २००० मधे सर्वप्रथम समावेश केला गेला.
१९व्या शतकात जिमनॅस्टस् पाण्यात सराव करत. त्याला ‘फॅन्सी डायव्हिंग’ असे म्हटले जाई. आधुनिक डायव्हिंग या स्पर्धाप्रकाराची ही सुरूवात मानली जाते.
- लंडन येथे डायव्हिंगच्या स्पर्धा ऑलिंपिक पार्क-अॅक्वेटिक सेण्टर इथे भरवल्या जाणार आहेत.
- डायव्हिंगचा तलाव ५ मीटर खोल असतो.
- दोन प्रकारच्या डायव्हिंग-बोर्डचा वापर केला जातो :
१. प्लॅटफॉर्म : हा पाण्यापासून १० मीटर उंचीवर असतो.
2012 च्या लंडन ऑलिम्पिकच्या उद्घाटन सोहळ्याविषयी लिहिण्याचा धागा.
तुम्हाला काय आवडले, आवडले नाही..
इथे थोडी
झलक १
झलक २ पहा.
१० दिवस, ३९० स्पर्धक, १५ सुवर्ण पदके
- तीन प्रकारच्या बंदुकांचा वापर केला जातो.
- पिस्तूल
- स्पर्धक १०, २५ आणि ५० मी. लांब असलेल्या स्थिर निशाणावर नेम साधतात.
- निशाणाच्या मध्यातील नेम सर्वात जास्त गुण मिळवून देतात.
- स्पर्धक उभे राहून निशाणाचा वेध घेतात.
- पुरुष व महिलांच्या १० मी. एयर पिस्तूल
- महिलांच्या २५ मी. पिस्तूल
- पुरुषांच्या ५० मी. पिस्तूल
- पुरुषांच्या २५ मी. रेपिड फायर पिस्तूल अश्या पाच स्पर्धा
- रायफल
- स्पर्धक १० किंवा ५० मी. लांब स्थिर असलेल्या निशाणावर नेम साधतात.
१४ दिवस , ३८४ खेळाडू आणि २ सुवर्णपदक : पुरुष आणि महिला विभाग
८ दिवस, ९०० स्पर्धक, ३२ सुवर्णपदके
- इ.स. १९०० मधील पॅरीस इथल्या ऑलिंपिक खेळांच्या वेळेस जलतरणाच्या स्पर्धा सीन नदीत भरवण्यात आल्या होत्या. १९०८ सालच्या लंडन ऑलिंपिक्समधे प्रथमच तरणतलावाचा वापर करण्यात आला. १९१२ सालच्या स्टॉकहोम ऑलिंपिक्समधे प्रथम महिला जलतरण स्पर्धा आयोजित करण्यात आल्या.
- १९०० सालच्या पॅरीस गेम्सच्या वेळेसच Underwater Swimmingच्याही स्पर्धा घेण्यात आल्या. खेळाडू जितका वेळ आणि जितके अंतर पाण्याखाली राहू शकेल, त्यानुसार त्याला गुण बहाल केले जात.
मुष्टियुद्ध
- १६ दिवस, २८६ स्पर्धक, १३ सुवर्ण पदके
- मुष्टियुद्ध सामन्यास लढत म्हणले जाते.
- दोर्यांच्या आतील चौरस ६.१ मी क्ष ६.१ मी असतो. आणि दोर्यांची उंची १.३२ मीटर असते.
- जास्ती गुण मिळवणारा मुष्टियोद्धा विजेता घोषित कला जातो.
- प्रतिस्पर्ध्याला ठोसा मारून गुण मिळवले जातात.
- प्रतिस्पर्ध्याच्या शरीराचा वरच्या भागाला(कमरेचा वरचा भाग) किंवा डोक्याला ठोसा लागल्यास गुण मिळतो.
- प्रतिस्पर्धी जमिनीवर पडल्यास पंच १० आकडे मोजतात. मुष्टियोद्धा तेव्हढ्या कालावधीत उभा न राहिल्यास तो सामना हारतो.
- ९ दिवस, १७२ खेळाडू, ५ सुवर्ण पदके
- ऑलिम्पिक मध्ये बॅडमिंटनचा समावेश १९९२ साली झालेल्या बार्सिलोना ऑलिम्पिकमध्ये प्रथम केला गेला.
- ऑलिम्पिक मध्ये वापरले जाणारे फुल बनविण्यासाठी लागणारी पिसे गूज पक्ष्याच्या डाव्या पंखाची असतात.
- १३.४ मीटर लांबीच्या मैदानात मध्यभागी जाळी लावलेली असते.
- दुहेरीच्या सामान्यांना पूर्ण मैदान वापरले जाते तर एकेरीच्या वेळेस आतील बाजूस असलेली रेष वापरली जाते.
- वापरण्यात येणार्या फुलास १६ पाकळ्या असतात आणि ते प्रचंड वेगात जाऊ शकते. ४०० किमी प्रति तास इतकाही वेग हे फुल गाठू शकते.