प्रेम नाति माया

'ट्रिंग ट्रिंग', फोनची बेल वाजली अन आईने अधीरतेने फोन कानाला लावला. तिचा सगळा जीव जणू, कानातच जमा झाला होता. सकाळी पाहुणे येऊन गेले तेव्हाची नुसती या फोनचीच तर वाट पाहत होती. बाबा मात्र जणू काही झालेच नाही, अशा अविर्भावात पेपर वाचत बसले होते. एवढ्या अधीरतेने उचललेला फोन तिने फक्त, 'अहो पण! बरं….,मुलांच्या इच्छेपुढे आपण काय बोलणार, नाही का?' एवढं एकंच वाक्य बोलून ठेवून दिला. बाबांना कळायचं ते कळलं अन, आता पुन्हा हिचं रडगाणं चालू होणार त्याआधी आपण इथून सटकूया असा विचार करून बाबा उठले अन आतल्या खोलीत जाऊ लागले. पण ते आत जातील न जातील तोच आईची बडबड सुरु झाली.