संगीतक

एकविसाव्या शतकातील
संवत्सर होते सोळा
उपक्रम हे निवडाया
संयोजक झाले गोळा

खलबते झाली अनेक
बातांच्या फैरी झडल्या
पाकृ, झब्बू, चित्रांच्या
कल्पना अनेक पडल्या

काव्य हवे, शास्त्र हवे
आम्हां विनोदही हवा
अनेक कटू रोगांवरची
तीच अक्सीर दवा

होई गणरायांचे आगमन
दृष्टीस हे सारे पडले
हसले सोंडेतल्या सोंडेत
आणि उच्च स्वरात वदले

"विनोदी लेखन नेमाने
असावे नित्य नवे नवे
नकोत नुसते संवाद
त्यात थोडे पद्यही हवे!"

आदिलेखकाचे ऐकून स्वर
मार्ग सुचला संयोजकांना
प्रसंग देऊ आपण काही
कल्पना सुचो लेखकांना!

आयुष्यात असे जरी
सक्ती तुम्हां गद्याची
आता मात्र गणेशाची
अट आहे पद्याची