हरभर्‍याचं झाड,...!
चढवणारे चढवत असतात
चढणारेही चढत असतात
चढता-चढता चढणारेही
धप्पदिशी पडत असतात
चढवणारांना अन् चढणारांना
अजुनही ना त्याची चाड आहे
मात्र या गोष्टीचा साक्षीदार
आजही हरभर्‍याचं झाड आहे
विशाल मस्के
सौताडा, पाटोदा, बीड.
मो.९७३०५७३७८३
बंगळूरू मध्ये राहायला आल्यावर, मला इथे विविधं प्रांतांतील अनेक लोक भेटले. दक्षिणेतल्या चार (आता पाच) राज्यांतील लोक तर होतेच शिवाय उत्तरेकडील पंजाब, UP; ईशान्येचा आसाम; पूर्वेकडील छत्तीसगड, बंगाल, झारखंड ते अतिपूर्वेकडील मणिपूर, इतक्या सगळ्या राज्यांतील लोकांशी मला सवांद साधण्याची संधी मिळाली. हे सगळे माझे मित्र साधारण २१ ते २५ वयोगटातील आहेत. त्यांच्या नजरेतून मला आपल्या महाराष्ट्राकडे पाहायला मिळालं. आणि मराठी असल्याचा मला अधिकच अभिमान वाटू लागला. हा एक छान अनुभव होता. तो तुमच्या बरोबर share करतोय.
फेसबुकवर नवीन नवीन मित्र शोधणे व त्यांच्याशी च्याटिंग करून मैत्री वाढवणे हा माझा बऱ्याच दिवसांपासुनचा छंद, असंच च्याटिंग करता करता माझी एका नव्या मित्राबरोबर ओळख झाली, धीरज त्याचं नाव, धीरज हा एक खूप हुशार मेहनती मुलगा, शिक्षणासाठी मुंबईत आलेला व होस्टेलवर राहून आपलं शिक्षण पूर्ण करणारा, त्याचं मुळ गाव उदयपुर, घरी आई वडील आणि एक लहान बहिण असं छान सुखवस्तु कुटुंब, धीरज देखील आर्ट कॉलेजचा विध्यार्थी असल्यामुळे आपल्याचं विषयाशी निगडीत व्यक्तींविषयी मला जर जास्तच जिव्हाळा वाटत असल्यामुळे त्याची आणि माझी लगेच मैत्री जुळली,
मिलिंद, सुमती आणि राज एक छान छोटंसं कुटुंब, मिलिंद एका खाजगी कंपनीत मोठ्या पदावर काम करतो, खुप जबाबदारीचं काम असल्यामुळे कामानिमित्त मुंबई पेक्षा नासिक, पुणे, नागपूर या कंपनीच ब्रान्च ऑफिस असलेल्या शहरामध्येच त्याचं वास्तव्य अधिक असत, त्यामुळे मनात असूनही सुमती आणि राज यांना आपण फार वेळ देऊ शकत नसल्याची त्याला नेहमीच खंत वाटते, पण जेव्हा केव्हा मोकळा वेळ मिळेल तेव्हा तो फोनवरून संपर्कात असतोच, सुमतीही एका सरकारी बँकेत कामाला आहे, घरची परिस्थितीही आता बऱ्यापैकी सुधारलीय, राजचं शिक्षणही व्यवस्थित चाललंय, पण राजला शिक्षणासाठी पुण्यात रहाव लागत असल्यामुळे हल्ली तीला एकटीला घर खायला येतं, त्यामु
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.