फिरता फिरता आले बाप्पा थेट आमुच्या दारात
उंदिर मामा वरी बसोनी बाप्पा होते ऐटीत
"बाप्पा आले... बाप्पा आले" ओरडलो मी जोरात
जल्लोषाने स्वागत केले बाप्पाचे आनंदात
कर्नाटकी शास्त्रीय गायक टी. एम. कृष्णा यांनी कला, कलासाधना यासंदर्भातली सहसा चर्चा न होणारी एक मिती या पुस्तकात सुस्पष्टपणे मांडण्याचा प्रयत्न केला आहे. लोकानुनय, रसिकानुनय, आनंद, विरंगुळा - कलाविष्कारांवरचे असे जगमान्य पापुद्रे काढून टाकून जगण्याचा शोधक प्रवास म्हणून कलेला आपलंसं केलं पाहिजे; कलेला जातीभेद, वर्गभेद, धर्मभेद यांच्या चौकटीत अडकवून ठेवता कामा नये; कला ही त्यापलिकडचीही एक वेगळी जाणीव आहे; असं ते ठासून सांगतात. हे सांगत असताना त्यांनी आपल्या अनुभवांतून आलेली काही खणखणीत विधानं केली आहेत.
त्या दिवशी चेक करावे म्हणून,
वजन काट्यावर ठेवला पाय!
बघता बघता शंभरी गाठली;
माझ्या तोंडी आले फक्त "हे काय?"!!
वजन कमी करण्याचा ध्यास घेतला मनाने,
त्या विचारानेच हरपून गेले भान!
व्यायामाचे वेळापत्रक बनवले;
विसरुन मी भूक-तहान!!
मग काय आता पुरे झाले,
सगळे खाण्यापिण्याचे लाड!
तिलांजली दिली एका-एकाला;
नको हे असले शरीर जाड!!
प्रयास केला भरपूर,
पर काही केल्या फरक जानवेना!
मग पुन्हा गेलो काट्यावर;
१२० किलो बघून मला काही समजेना!!
....................... सह्याद्रीच्या गर्भामध्ये दडलेलं मानवी लोकवस्तीपासून दूर असलेलं जणू काही या मानवरूपी जनावराच्या माणसाळलेल्या प्रवृत्ती पासून सावध राहण्यासाठी हा 'आसरा' काही दैवी दानशूरांनी निर्माण केला होता. दुतर्फा अशोक आणि शाल वृक्षांची गर्दी असलेलं, सभोवताली 'कदंब', 'किकर', 'मधुक', 'पिंपळ', 'किथुक' वृक्षांनी बहरलेलं 'आसरा' हे एक नीरव शांततेचं सौख्य होतं! या वृक्षावर आपले पंख फडफडवणाऱ्या 'तितिर', 'चक्रवाक', 'सारंग','धनछडी','रानराघू' यांच्या मंजुळ ध्वनींनी सदासर्वदा फुललेलं असायचं!
मायबोलीचे मोबाईल अॅप (अँड्रोईड + आयओएस) सर्वांसाठी उपलब्ध आहे.
क्रोशा स्टोल
