भुकेले आणि माजलेले

>>> (अंडरलायईंग लॉजिकं, माझ्या घरातील साय मी नाही लावली तरी ती गरीब लोकांना थोडीच मिळणार आहे? मग मी ती तोंडाला लावली काय, आणि खाल्लं8 काय सारखंच,) <<<<
यालाच तर "भांडवलदारांमार्फत रुजवलेली स्वतःपुरते पहाण्याची उपभोग संस्कृती म्हणत नसावेत ना?
बायदिवे, या प्रश्नाचे उत्तर इतके सोपे आहे की दुध तापवायला ठेवले, तर ते उतु जाऊ(न) वाया जाऊ नये म्हणून प्रत्येक घरातील व्यक्ति काळजी घेत असते, उगाच मी त्यास पैशे मोजलेत, माझ्या घरात उतु गेले कय किंवा प्याले काय, गरिबांना थोडीच मिळणारे वगैरे बयादी सांगत तापवत ठेवलेले दुध तस्सेच उतु घालवुन करपवण्याचा अघोरी विकृत माजोरी प्रकार कोणीच करीत नाही. अपवाद असल्यास मी पाहिले नाहीयेत. जी शिस्त इथे वापरतात दुध उतु जाऊन्/करपुन वाया जाऊ न देण्याची , तीच शिस्त केक कापुन थोबाडाला फासण्याच्या वेळेस का लावली जात नाही असा विषय आहे.

प्रतिसादाच्या सुरवातीस माझे वाक्य उद्धृत केले असल्याने हा प्रत्युस्ड मला उद्देशून आहे असे मी समजतो,

मी वर मांडलेले मुद्यें मला मान्य आहेत असे मुद्दाम सांगितले असताना
>>>>>
"खाण्याचा उद्देश सोडून तो थोबाडाला फासणे अन वाया घालवणे यास माजोरी नासाडी म्हणायचे नसेल, तर त्याला नाईलाज आहे.. !">>>>
हा प्रतिसाद तुम्हाला का द्यावासा वाटला?
तुम्ही माझा प्रतीसाद वाचला नाहीत? की मुद्दाम खोडसाळपणा?

लिंबूतीम्बु, तुम्ही मी काय लिहिलंय हे न वाचता उगाच पोस्टीं लिहीत सुटलाय, तेव्हा तुमच्याशी मी काही वेळ बोलत नाहीये.
पोस्ट वाचून लिहिलेल्या मुद्द्यांचा प्रतिवाद कराल तेव्हा आपण बोलू
धन्यवाद

>>>> की मुद्दाम खोडसाळपणा? <<< अजिबात नाही.
मूळ विषय कम शंका श्री ऋन्मेष यांनी काढली आहे.
इतके सारे विश्लेषण करुन देखिल त्या वाक्यात सांगितलेली बाब ही नासाडीच आहे हे (कुणाकुणाला) पटत नसेल, तर नाईलाज आहे असे अत्यंत सद्द्गतित गहिवरल्या दु:खी अंतःकरणाने म्हणावे लागत आहे.
तुमचे वाक्य चर्चेच्या ओघात संदर्भाकरता घेतले असले, व >>>> मला ऋन्मेष चा मुद्दा एका मर्यादित अर्थाने पटतो, अन्नाची नासाडी हि खूप ब्रॉड टर्म आहे, आणि प्रत्येकाच्या सामाजिक, आर्थिक बॅकग्राउंड प्रमाणे त्याची व्याख्या बदलले,<<<< तुमच्या या वाक्यात व त्या आख्ख्या पोस्टमधुन गर्भित होणार्‍या अर्थाचा प्रतिवाद असला, तरी माझी पोस्ट एकुण विषयावर आहे, कुणा एकाकरता नाही/नसते. तसेच, त्या वाक्यामधुन मी तुमचा किंवा कुणाही आयडीचा वैयक्तिकरित्या "उपमर्द" केला आहे असे मला वाटत नाही.
केक तोंडाला फासण्याचे उदाहरण प्रातिनिधिक आहे व ते कंटीन्यु केले आहे इतकेच. असो.
तुम्हाला जर माझ्या पोस्ट मुळे काही त्रास झाला असेल, तर त्याबद्दल मनापासून क्षमस्व.
मी मुद्दा खोडू पहातोय, कोणत्याही व्यक्ति/आयडी बद्दल एकही वाईट शब्दही काढीत नाहीये याची कृपयाच नोंद घ्यावी ही विनंती.

छान लेख, आवडला आणि पटला. लेखाच्या अनुषंगाने प्रतिसादातून छान चर्चा झालेली वाचायला मिळाली.

तुम्ही आक्षेप घेतलेली पोस्ट पुनरुधृत करतो आहे.
>>>>>>>>>>>>>
>>>> आता हा मुद्दा वेगळा कि हि नासाडी, तुलनेने कमी प्रमाणात होते , मात्र म्हणून हा मुद्दा नोंदवूच नये असे नव्हे <<<<
त्या आख्ख्या पोस्टचा तर्क पुढे ताणायचाच झाला, तर "माणसाचे जगणे" हेच मुळी निसर्गाचा अपव्यय आहे अशा नि:ष्कर्षापर्यंत पोहोचावे लागेल.... आहे तयारी? Proud हिंदू धर्मात त्याचीही प्रोव्हिजन आहे, अकालि वयात सन्यास घेऊन सर्वसंगपरित्याग करुन "नासाडी" वाचविण्याची ! Lol
अहो इतकेच काय, माणसाचे मरणे देखिल हिंदू पद्धतीमध्ये मृतदेह जाळून म्हणजे सरपणाची नासाडी असे म्हणतातच की हो लोक..... असो.
विषय, खाद्य पदार्थांची "माजोरीपणे" नासाडी हा आहे, तत्कालिक भौगोलिक/नैसर्गिक/दैहिक गरज म्हणुन "पदार्थ खाणे/वस्तु वापरणे" हे नासाडीमध्ये मोजणे अपेक्षित नाही. तर, ज्या उद्देशाकरता केक बनवला आहे, तो नीट "म्यानर्स" पाळीत खाण्याचा उद्देश सोडून तो थोबाडाला फासणे अन वाया घालवणे यास माजोरी नासाडी म्हणायचे नसेल, तर त्याला नाईलाज आहे.. !
<<<<<<<<
यातिल तुमचे वाक्य संदर्भाकरता घेतले, त्याला दिलेले उत्तर म्हणा वा प्रतिवाद म्हणा वा सुचलेला युक्तिवाद म्हणा, जिथे "असो" हा शब्द आला आहे तिथवरच आहे व तुमचे बाबतीतला विषय तिथेच संपवलेला आहे..
पुढिल परिच्छेदात धाग्याच्या विषयाची आठवण करुन देऊन, मुलतः ज्यांना केकची नासाडी होत नाही असे म्हणायचे आहे, त्यांचेकरता ते वाक्य आहे, तुमच्याकरता नव्हे.

थोबादाला केक न फासण्याबद्दल जी शिस्त तुम्हाला अपेक्षित आहे, तीच शिस्त थोबाडाला साय फासण्याबद्दल पण आहे का या वर मतप्रदर्शन टाळलेत हो,
(थोबाड हा शब्द केवळ तुम्ही वापरलात म्हणून लिहिला आहे, आमच्या घरी त्याला चेहरा, म्हणतात)

तुमची नासाडीची नेमकी व्याख्या काय आहे ऋन्मेषभै?
>>>
नासाडीची नाही, अन्नाच्या नासाडीची असा प्रश्न हवा. जगभरातल्या सर्व नासाड्या एकाच व्याख्येत बसवणे चूक आहे.
तर, अन्नाची नासाडी माझ्यामते तेव्हा होते जेव्हा एखादा अन्नपदार्थ भुकेल्या पोटात न जाता आणखी भलतीकडे कुठे वापरला वा टाकला जातो. भुकेले पोट असा उल्लेख मुद्दाम केलाय कारण भरल्या पोटात जात असेल तर ती देखील नासाडीच.

कारण, तुम्ही दिलेल्या उदाहरणांमध्ये, ती ती वस्तु वापरुन आरोग्यविषयक निश्चित उद्देश साध्य होतो आहे. पण केक फासुन फक्त अन फक्त नासाडीच होते आहे. शिवाय, अंडे/बेसन्/काकडी खायला/जेवायला वाढलय अन तोंडाला फासुन घेतले असे होत नाहीये, केक मात्र कापुन खायला घेतलाय अन अत्यंत किळसवाण्या पद्धतीने घामट शेंबड्या नाकातोंडावर तेलकट केसांवर फासणे ही "विकृती" आहे.
>>>>>

हे काही पटले नाही. केकही मुद्दाम फासायलाच घेतला असेल तर त्याकेसमध्ये हे योग्य होते का?
आणि आरोग्यविषयक उद्देश साध्य करायला ते अन्नपदार्थ खाऊन ते साध्य होत नाही का? ईथे फक्त बाह्य सौंदर्यात भर टाकायला हे केले जाते.

आता फक्त "देवांच्या पुजेत वापरल्या जाणार्‍या पंचामृता" बाबत "ती नासाडीच" असा उल्लेख झाला/कुणी केला की मग धाग्याची इतिश्री झाली/सुप वाजले असे समजावे लागेल.
>>>>>>>>
काय असते हे पंचामृत? अन्नपदार्थांपासून बनवले जाते का? पूजेत ते प्रसाद म्हणून वाटले जाते वा प्राशन केले जाते, की देवावर वाहून वाया जाते? मला कल्पना नाही, पण या प्रश्नांची उत्तरे दिलीत तर नेमके ती नासाडी धरावी की नाही हे सांगू शकेन

मुळात वाढदिवस साजरा करायला कोणतीही पोषणमूल्ये नसलेला महागडा केक आणणे हाच एक माज आहे. तो तोंडाला फासणे किंवा पोटात जाणे हे त्याला फुटलेले फाटे.
>>>>>

पोषणमूल्ये हा मुद्दा ईंटरेस्टींग आहे.
पोषणमूल्ये असो वा नसो ते पोट भरणारे अन्न आहे हे पुरेसे नाही का?
आणि केकमध्ये अंडे असते, अंड्यात पोषणमूल्य नसते का? मग कोंबडीतही नसेल? मी तर यावरच जगतोय. म्हणजे मला कुपोषित घोषित करायला हरकत नाही

साय, बेसन, काकडी, हळद ह्यात काही विशिष्ट गुणधर्म आहेत ज्याचा त्वचेसाठी उप्योग आहे.
केक थोबाडाला फासुन काय फायदा होतो?
>>>>>
मनोरंजन, मज्जा, धमाल... बस्स एवढाच फायदा होतो. आणि काही लोकांसाठी त्वचा सुंदर करण्यापेक्षा याचे महत्व जास्त असते
बाकी म्हणूनच मग रंगपंचमीचे उदाहरण दिलेय, तिथेही केवळ धमाल मस्ती करायलाच पाण्याची नासाडी होते. दोन्ही एकच झाले ना..

विषय, खाद्य पदार्थांची "माजोरीपणे" नासाडी हा आहे
>>>>
हे नाही पटले. मी पहिल्याच पोस्टमध्ये म्हटले आहे की माझ्याकडूनही काही नासाडी होते. पण मला कुठलाही माज नाही. काही नासाडी चुकीच्या सवयींनी होते तर काही वेळा बाह्य घटकांमुळे तशी परीस्थिती निर्माण होते.
बाकी जे माजोरडेपणे नासाडी करतात त्यांचा माज तर काही तुम्ही ईथे चर्चा करून उतरवू शकणार नाही.
त्यापेक्षा चुकीच्या सवयी कश्या बदलता येतील यावर चर्चा करा त्याचा फायदा होईल.
जसे मला या निमित्ताने माझ्या काही चुकीच्या सवयींची जाणीव झाली, लक्षात आल्या, तर मी यापुढे काळजी घेऊ शकतो.
तसेच तुम्हालाही जर एखादी अशी सवय असेल, जसे की देवाच्या मुर्तीवर दूधाचा, तूपाचा अभिषेक आणि मग ते दूध-तूप वाया जाणार वगैरे तर यापुढे ते टाळा. (हे एक उदाहरण म्हणून दिले)

बाकी केक तोंडाला फासने ही नासाडी नाही हे मी कुठेही म्हटलेले नाहीये. फक्त माझ्या हातून या आधी अश्या प्रकारची नासाडी झालीय हे कबूल केले आहे आणि त्या गटात मोडणार्‍या ईतर नासाड्या दाखवल्या आहेत. त्यातही जाओ पहले ऊस आदमी की साईन लेके आओ असा अविर्भाव नाही

पण बहुतेक सुरुवातीपासूनच माझ्या पोस्ट असेच काही डोक्यात ठेवून वाचल्या जात आहेत

मी लहान होतो तेव्हा मला दूधावरची साय खूप आवडायची. हो, मोठे होता होता आपण ती तोंडात अगदी पाल आल्यासारखे थुकून टाकतो एवढी ती आपली नावडती होते ती गोष्ट वेगळी, पण ते एक साय आवडायचे वय होते. त्यावेळी जेव्हा मी ती सुरुवातीला आमच्याच घरात काही वयात आलेल्या भावंडांना ती साय तोंडाला फासलेली पाहिलेले तेव्हा मनात अगदी हाच विचार आला, की अरे ही मला खायला मिळाली असती तर मला किती मजा आली असती, यांनी ती तोंडाला लावून अशी घाण का केली?
बस्स थोडे लहान मुलांच्या नजरेतून जग बघायची गरज आहे, बरेच नासाड्या दिसतील ज्यात आपणही सामील असतो..

ऋनम्या आज काय सुट्टी काय? केक तोंडाला फसायला वेगळा मागव्लायस की एकच? इथे पोस्टी पाडु नको. जा केक ऑर्डर कर. गिफ्ट खरेदि कर.

रुन्म्या, मनोरंजनात्मक धागा विनोदी कडे जाणारे दिसतेय....
दोन भाग करा जस्टीहायेबल नासाडी व अन..... धार्मिक, सौंदर्य, इ. इ. असे उपभागही होतील...

बेसन हळद साय असा लेप चेहर्‍याला लावुन कुणाची त्वचा तुकतुकीत, मुलायम, उजळ होत असेल तर ती नासाडी नाही होणार.

अन्नाची नासाडी माझ्यामते तेव्हा होते जेव्हा एखादा अन्नपदार्थ भुकेल्या पोटात न जाता आणखी भलतीकडे कुठे वापरला वा टाकला जातो.>>>>
यात एखादा भूकेला म्हणजे कोण? मनुष्य प्राणी की मनुष्येतर प्राणी सुद्धा? अन्न उरले आणि ते मनुष्येतर प्राण्याला खायला दिले तर ती नासाडी होईल की न होइल?

>>>> अन्नाची नासाडी माझ्यामते तेव्हा होते जेव्हा एखादा अन्नपदार्थ भुकेल्या पोटात न जाता आणखी भलतीकडे कुठे वापरला वा टाकला जातो.>>>>
यात एखादा भूकेला म्हणजे कोण? मनुष्य प्राणी मनुष्येतर प्राणी सुद्धा? अन्न उरले आणि ते प्राण्याला खायला दिले तर ती नासाडी होईल की न होइल? <<<<<
(वर घेतलेला संदर्भ "विषयाचा चर्चेकरता" घेतलेला असुन "ते लिहिणार्‍या निव्वळ आयडीकरता/आयडीला उद्देशुन लिहिण्यासाठी" नाही)

एकंदरीत चर्चेने घेतलेले "वळण" बघता आता मलाही निरनिराळे प्रश्न पडू लागले आहेत... जसे की...
१) अन्न म्हणजे काय?
२) भुकेल्याची व्याख्या काय?
३) नासाडी म्हण्जे काय ते वर दिलेच आहे... पण ती फक्त मनुष्य प्राण्याच्या दृष्टिने बघायची का अन्य प्रत्येक सजिवाच्या? म्हणजे असे की "मनुष्यप्राणी" हा जर कुणा नरभक्षकाचे "खाद्य असेल" व त्या कुणाच्या दृष्टीने मनुष्यप्राणी कडीकुलुपात बंदिस्त राहुन कालांतराने म्हातारा होऊन मरत असेल, तर त्या नरभक्षक सजिवाचे दृष्टीने त्याचे अन्नाची नासाडीच होईल ना? मग ही नासाडी देखिल टाळायची का? टाळायची असेल, तर कशा प्रकारे?
४) ही भूकेची बाब - तत्वे, फक्त अन्नाबाबतच बघायची की बाकीच्या इच्छा आकांक्षा मनोराज्ये स्वप्ने यांचेबाबतीतही लावायची?
५) जसे वर लिहिलय की रंगपंचमीमध्ये पाण्याची नासाडी होते, तर मग काही अब्ज माणसे रोजच्या रोज आंघोळ करुन पाण्याची नासाडी करतात, त्याचे काय करायचे? कारण नैसर्गिकदृष्ट्या माणूस हा "प्राणी" आहे, व जगातील कोणताही प्राणी "स्वतंत्ररित्या आंघोळीचे चोचले" वगैरे करत नाही, अन केलेच तर फक्त पाणी वापरित नाही, जसे की हत्ती/गेंडे चिखल/धुळ अंगावर उडवुन घेऊन आंघोळ करतात ....
६) स्वःच्छतेच्या अतिरेकी कल्पनांमुळे पाण्याची जी नासाडी होते तिचे काय करायचे? (पाण्याचे उदाहरण अन्नपदार्थातील महत्वाचा घटक म्हणून घेतोय) जसे की, टॉयलेट मधे गेल्यावर दरवेळेस अडिच तिन लिटर पाणी फ्लश केले जाते.... साबण/डिटर्जंट/सोडीयम सिलिकेट/शांपु वगैरे घटकांमुळे कपडे/अंग धुताना गरजेपेक्षा कितीतरी अधिक पाणी वापरले जाते. याचे काय करायचे?
बाकी कुणालाही अशा नासाडीबद्दलच्या बाबी आठवत असतील तर कृपयाच इथे मांडाव्या ही विनंति.

चेहऱ्याला केक लावून कोणाचे मनोरंजन होत असेल, धकाधकीच्या जीवनात कोणा मरगळलेल्या मनाला उभारी मिळत असेल, मित्रांबरोबर धमाल केल्याचे समाधान मिळत असेल तर ती नासाडी धरावी का?

लिंबु कपड्यांचा मुद्दा घ्या यादीत. तिकडे लोकांना नेसायला नीट कपडे मिळत नाहीत आणि इकडे लोक ज्यात दोन पँट्स होउ शकतील त्याची एकच जीन्स पँट शिउन घालतात, घरात गालीचे काय वापरतात, पडदे काय लावतात, जाडजूड गाद्या काय शिउन घेतात.

अन्नाची सर्वात जास्त नासाडी तर गोदामातील उंदीर करत असावेत बहुतेक हां पॉइंट अजुन चर्चेत मिस झालाय का !

>>>> अन्नाची सर्वात जास्त नासाडी तर गोदामातील उंदीर करत असावेत <<<
हा देखिल पॉईंट आहे, पण " त्यास नासाडी कसे काय म्हणता येईल? शेवटी ते अन्न भुकेल्या उंदरांच्या मुखी पडत आहे ना.... !"
कपड्यांचा मुद्दा इथे गैरलागु होईलसे वाटते कारण "कापुस" हे कुणाचे अन्न नाही/नसावे. असलेच अन्न तर कापसावर पडणार्‍या कीडींचे अन्न असेल.... बघा बोवा... ! मला तर काय सुचतच नाही. कारण आपण कापड वापरले, तर कापडासाठी/गादीगिरद्यांसाठी कापुस वापरणारच, अन त्या "भुकेल्या कीडींच्या तोंडचा कापसाचा घास पळवुन त्याची कापड/गाद्यांमधे नासाडी करणार"....

४) ही भूकेची बाब - तत्वे, फक्त अन्नाबाबतच बघायची की बाकीच्या इच्छा आकांक्षा मनोराज्ये स्वप्ने यांचेबाबतीतही लावायची?>>>>

या वरुन कपड्याचा मुद्दा सुचवला होता.
पण तरीही राहुच द्या. एकदमच विषयांतर नको यावर सहमत.

शेवटी ते अन्न भुकेल्या उंदरांच्या मुखी पडत आहे ना..>>>>>
+
मला वाटते की यात सर्व सजीव प्राणिमात्र धरण्यात यावेत. एका सजीवाचे उरलेले अन्न दुसर्‍या सजीवाला दिल्यास ते सत्कारणी समजावे.

बरोबर.
आणि अन्न वाया गेले म्हणजे काय तर ते कुणा मनुष्यच्या वा इतर गाई म्हशी कुत्रे मांजर पक्षी वगैरेंच्या पोटात गेले नाही एवढेच?
जे गेले नाही ते नासते.
नासते म्हणजे काय त्यावर सूक्ष्म जीवजंतू किटाणु ताव मारतात. हे जीव जंतु टाकलेल्या अन्ना सारख्या ऑर्गॅनिक कचर्‍याला इनॉर्गॅनिक पदार्थात बदलवून ते मातीत मिळवतात ज्याची स्वपोषी वनस्पतींना गरज असते. अशा रितीने ते हे जीवजंतू अन्न साखळी पूर्ण करतात.

म्हणुन मुळात जास्त शिजवूच नये. जर जास्त शिजवल्या गेले की ते उरल्यावर मग हळहळण्यात, तिकडे लोक उपाशी मरतात घाला पोटात म्हणत्यात अर्थ नाही.
जो पर्यंत रोटी बँक सारखा प्रकार सुरु करुन उरलेले अन्न ज्यांना खायला मिळत नाही त्यांच्या पर्यंत पोचवत नाही तो पर्यंत ते आपल्याच पोटात ढकला की टाऊन द्या, सारखेच आहे. (उलट पोटात ढकलल्याने आरोग्य बिघडण्याची शक्यता).