ओंजळीने ती जसा झाकून घेते चेहरा...

Submitted by सत्यजित... on 30 January, 2017 - 14:26

ओंजळीने ती जसा झाकून घेते चेहरा...
का कसा ठावूक नाही,लाल होतो मोगरा!

मोकळ्या केसांतुनी बहरून येतो केवडा...
अन् बटांचा जीवघेणा पीळ दिसतो कोबरा!

आरसा घायाळ होतो ती जशी डोकावते...
केवढी नाजूक आहे,हीच का ती अप्सरा!

ओठ ओठांनी स्वतःचे घट्ट मिटते सारखी...
खेचतो भोळ्या जिवाला पाकळ्यांचा भोवरा!

काय सांगू केवढी असते सुगंधी भेट ती?
ती फुलांची पाहुणी अन् मी फुलांचा सोयरा!

—सत्यजित

विषय: 
लेखन
काव्यलेखन
Groups audience: 
गुलमोहर - गझल
Group content visibility: 
Public - accessible to all site users
शेअर करा

सुपर्ब !!
अत्यंत उत्कृष्ट आणि शानदार गझल !!
दिल खुश झाला !!

Submitted by शार्दुल हातोळकर on 1 February, 2017 - 14:12