प्रभू आणि प्रिया

प्रभू शोधणारे मन
प्रियेसाठी वेडे होते
दऱ्याखोऱ्यातील वाट
पुनरपि जगी येते

कसे ध्यान करू आता
मनास ती व्यापलेली
जरा मिटताच डोळे
समोरीच बसलेली

नाही मंत्र नाही जप
तिचे नाव आपोआप
जगण्याला अर्थ देते
तेच सावळेसे रूप

शोधलेले सुख बहु
शेजारीच सापडते
नाभीमध्ये गंध मृग
रानोमाळ धुंडाळते

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/