कार्डियो मायोपथी

धानी१.. खुपच दुर्दैवी..
तुम्हाला ह्या दु:खातुन बाहेर येण्याचे बळ मिळो..

कोन्णि आहे क माझ्यासर्खा दुर्दैवी माबो वर? असल्यस चाल एक्मेकना आधार देउ.

>> शक्य असल्यास असं कोणी शोधण्यापेक्षा मायबोलीवरचे इतर धागे वाचत चला.. प्रतिसाद देत चला..
कारण त्यामुळे थोड्यावेळाकरता का होईना.. पण तुम्हाला तुमचे दु:ख विसरायला मदत होईल.
असेच कोणी दुर्दैवी सापडले तर बोलण्याचा विषय हिच दु:खद घटना हा असेल आणि पुन्हा पुन्हा तुम्हाला दु:ख होत राहिल.

मायबोलीवर आपले स्वागत.

धानी, शब्द नाहीत तुमच्या सांत्वनासाठी. तुम्हाला या दु:खातून बाहेर पडायची ताकद मिळो हीच प्रार्थना.

धानी खूप वाईट वाटलं तुमच्या बाळाबद्दल वाचून. कार्डियो मायोपथी बद्दलही पहिल्यांदाच ऐकलं.
देव् तुम्हाला या दु:खातून बाहेर पडण्याचं बळ देवो.

धानी, वाचून खरंच खूप वाईट वाटलं. देव तुम्हाला या दु:खातून बाहेर पडण्याची शक्ती देवो, ही प्रार्थना.

तुम्हाला या दु:खातून बाहेर पडायची ताकद मिळो हीच सदिच्छा. बाकी पियु परीशी सहमत.

खुप वाइट वाटलं वाचुन.
लवकर ह्यातुन बाहेर या. देव तुम्हाला मदत करेलच.

मी तु मचे दु:ख समजू शकते. पण संपूर्ण बाहेर पडायला वेळ लागतो ते असे लगेच होणार नाही. पहिले दोन तीन वर्शापरेंत व पुढे ही कधीही अचानक भावनांचा उमाळा येउन रडू येनॅ साहजिक आहे.
तर दोघे स्वतःला तेव्ढा वेळ द्या.

अश्या दु:खाला क्लोजर मिळणे फार अवघड आहे. पण कर्म सिद्धांता नुसार त्याची काहीच कर्मे ह्या जगात बाकी नव्हती म्हणून त्याला लवकर मुक्ती मिळाली आणि आता ते देवाजवळ आनंदात बागडत आहे खेळत मोठे होत आहे हे मनाशी ठेवा. परत कधी जेव्हा मूल होईल तेव्हा त्यांना ह्या दादाची नक्की आठवण द्या. एखाद्या आईवेगळ्या मुलाला जवळ घेउन माया द्या. पण तरीही हे फार अवघड आहे. होल्डिंग हँड्स. बोलावे वाट्त असल्यास मला जरूर फोन करा विपूतून नंबर देउ शकेन..

धानी,
९.५ महिन्याचा सहवास लाभल्यानंतर त्या बाळाचं आपल्या आयुष्यातून निघून जाणं किती दुख:दायी असेल याची कल्पनाही करवत नाही.
तुम्हाला या दु:खातून बाहेर पडायची ताकद मिळो हीच सदिच्छा.

धानी खूपच वाईट वाटले... बाकी पियुपरिशी सहमत

धानी, वाचून फार वाईट वाटले. लाखातली एक केस म्हणताना आपल्याला कधी असे वाटत नाही की आपण ते लाखातले एक होऊ! असो. तुमचं दु:ख मोठं आहे, पण काळ हेच एक औषध आहे. कशात तरी स्वतः ला गुंतवा. बिझी रहा जमल्यास. भविष्यकाळासाठी गुड लक!

काय बोलू? आपलं मूल आपल्या डोळ्यादेखत जाण्यासारखं दुसरं दु:ख नाही.

धानी, यातून सावरण्याचे बळ आपल्यास मिळो अशी प्रार्थना. अश्विनीमामीनी लिहिलं आहे तशी स्वतःची समजूत घाला आणि हिंमत गोळा करा.

तुम्हाला या दु:खातून बाहेर पडायची ताकद मिळो हीच प्रार्थना.

अश्विनीमामींनी लिहिलं आहेच आम्ही अधिक काय लिहिणार. एकमेकांचे आधार बना. मन कशात तरी रमवा. आई वडिल विना मुलांना माया द्या त्यांचं प्रेम तुम्हाला ह्यातून बाहेर काढेल.

वाचून फार वाईट वाटले. या दु:खातून बाहे पडायचे बळ देव तुम्हाला देवो.

खूप वाईट वाटलं वाचून.

फार वाईट वाटलं. तुम्ही कोणत्या परिस्थितीतून जात असाल याची कल्पना करवत नाही. यातून सावरण्याचे बळ आपल्याला मिळो ही प्रार्थना.

खरच सांत्वनाला शब्द सापडू नयेत असं मोठं दु:ख आहे हे.
तरिही अश्विनीमामींना अनुमोदन.

vaaeet vatla vachun..
Ashwinimaminna anumodan.. take care..

मैत्रेयी+१.

फार वाईट वाटलं. तुम्ही कोणत्या परिस्थितीतून जात असाल याची कल्पना करवत नाही. यातून सावरण्याचे बळ आपल्याला मिळो ही प्रार्थना.>>. अक्षरशः

खूपच वाईट वाटलं हे वाचून.

खूपच वाईट वाटलं हे वाचून. यातून सावरण्याचे बळ आपल्याला मिळो ही प्रार्थना!!

अतिशय वाईट वाटलं वाचून. तुम्हाला यातून सावरायचं बळ मिळो. तुमचं घर पुन्हा लवकरात लवकर हसरं खेळतं होवो.

शब्द नाहीत लिहायला, तुम्हाला या दु:खातून बाहेर पडायची ताकद मिळो हीच प्रार्थना.

खुप वाईट वाटलं , ईश्वर तुम्हाला या दु:खातुन बाहेर पडण्याची ताकत देवो.

धानी१,

अशी वेळ कुणावरही न येवो. तुमचं दु:ख मी समजू शकतो. दु:खात सुख इतकंच की लहान बाळाची शरीरावर आसक्ती जडलेली नसते. त्यामुळे बाळाला निधनोत्तर फारसा मानसिक त्रास होत नाही. पण आपल्याला होतो. ईश्वर आपणांस या त्रासातून सावरण्याची शक्ती देवो.

आ.न.,
-गा.पै.

तुम्हाल या दु:खातून बाहेर पडावयास ताकद मिळो हिच प्रार्थना त्या ईश्वरापाशी!

वाचून वाईट वाटलं. वरच्या सगळ्या प्रतिसादांशी सहमत आहे.

वाचून खुपच वाईट वाटले.

खूपच वाईट वाटलं हे वाचून,तुम्हाला यातून सावरायचं बळ मिळो.

धानी,
माझ्या मैत्रीणीच्या मुलाला ५ वर्षाच्या मुलाला डिएम्डी नावाचा विकार स्नायूंचा विकार झाला आहे ज्यामधे इथून पुढे तो विकलांग होत जाणार आहे व आत्ता हिंडता फिरता मुलगा अजून वर्षादोन वर्षात व्ह्रील चेअर वर व नंतर अंथरुणावर खिळून असेल व त्यानंतर जास्तीत जास्त २० वर्षे तो जगू शकेल. पालकाच्या भुमिकेतून हे सगळे भोगणे हे महाभयंकर आहे. हे सगळे रोगनिदान होत असताना मी तिच्या बरोबर होते त्यामुळे तिचे दु:ख अगदी जवळून पाहिले आहे. तिने तुमच्याबद्दल ऐकल्यावर मुद्दामच मला तिची कथा तुम्हाला सांगायची इच्छा व्यक्त केली. ती म्हणाली की कोणत्याही आईसाठी अपत्यवियोगाचे दु:ख मोठेच, पण तरीही असे त्याला विकलांग होत जाताना पहाणे हे जास्त वाईट. त्यामुळे त्या दु:खाच्या तुलनेत, तुम्हाला तुमचे दु:ख कदाचित कणभर कमी वाटेल. किमान मनाला समजावायला थोडे सोपे होईल. मला ना शब्दात नीट लिहीता येत नाहीये. पण कदाचित भावना पोचतील तुमच्यापर्यंत.