खरं सांगायंच तर,
मला राधेच्या हाती द्यायची होती बासरी,
पण तिला कृष्ण हवा होता,
मी तिला देह देणार होतो ,
पण तिला गुण हवा होता ,
मी धर्म देणार होतो,
तर तिनं प्रेमालाच धर्म बनवलं,
आणि तसं खरं सांगायच तर ..
मला सुदाम्याला द्यायचे होते पोहे ..
अगदी स्वत: करुन
पण सुदाम्याला मी हवा होतो ..
मी त्याला किर्ती देणार होतो ..
त्याला मैत्री हवी होती ..
आणि त्यानं मैत्रीला किर्ती मिळवुन दिली ..
आणि खरं सांगायंच तर,
मला करायचे होते अनेक प्रयोग ,
मी माणुस बनवला,
त्याला लढायंच शिकवलं,
विजीगिषु बनवंल ,
आणि मी पहात राहीलो त्याचा लढा ,
मी सृष्टी पाण्यात बुडवली,
तर त्याने जलचराशी केली जवळीक
जगला, वाचला अन पुन्हा
मला "देव" करुन काढली माझीच आगळीक ..
आणि अगदी खरं सांगायंचे तर ,
मला पुन्हा पुन्हा नको होता जन्म ..
मला मोक्ष घेऊन सांगायचे होते मर्म ..
मला गीतेत मोक्षाचा धर्म सांगायचा होता ,
पण मी कर्माला मोक्ष बनवला ,
"कर्मण्येवाधिकारस्ते " म्हणत ..
आणि येत राहीलो पुन्हा पुन्हा,
"संभवामि युगे युगे " म्हणत ..!!
विनायक
२४ जुलै २०१३
http://blog.vinayakujalambe.com/2013/07/blog-post.html
संकल्पना वेगळ्याच पद्धतीने
संकल्पना वेगळ्याच पद्धतीने मांडली आहे..... छान.
वेगळीच कल्पना आवडली कविता
वेगळीच कल्पना
आवडली कविता
खरं सांगायचं तर.... फारच छान
खरं सांगायचं तर....
फारच छान लिहिलं आहे. आवडली कविता.
खरंच मस्त कवीता ! विनायकी
खरंच मस्त कवीता !
विनायकी धाटणीची , मांडणीची !
कविता आवडली.
कविता आवडली.
आवडली कविता.
आवडली कविता.
सुंदर ...खूप आवडली... पण हे
सुंदर ...खूप आवडली...
पण हे विजीगिषु नाही कळले
आवडली संदेश पोहोचला. थोडी
आवडली संदेश पोहोचला. थोडी गद्य वाटली.
मस्तच! यःकश्चित, विजीगिषु
मस्तच!
यःकश्चित, विजीगिषु म्हणजे जिंकण्याची तीव्र इच्छा.
कविता आवडली
कविता आवडली
"संभवामी" अगदी डोळ्याला टोचते
"संभवामी" अगदी डोळ्याला टोचते आहे. दुरुस्त करून "संभवामि" कराल का ?
मस्त रचना !
मस्त रचना !
छान रचना. आवडली.
छान रचना. आवडली.
फार सुंदर काव्य.
फार सुंदर काव्य.
अतिप्रचंड आवडली.... सुंदर
अतिप्रचंड आवडली.... सुंदर लिहीलीस विनायक....
'अश्विनी के' ह्यांच्याशी
'अश्विनी के' ह्यांच्याशी सहमत.
खरं सांगायचं तर.... आजकाल मी फारच कंजुष झालो आहे रे, विन्या.......
अप्रतिम!!
अप्रतिम!!
मैत्रेयीजी, बदल केला आहे
मैत्रेयीजी,
बदल केला आहे .
>>>>>>>>>>>>>>>>>
अश्विनीजी आणि रणजीत ,
शेवटच्या ओळीत किंचित बदल केला वाटले थोडी कवितेकडे झुकेल . पण इतकेच करू शकलो .
रणजित, मध्यंतरी कुठेतरी तू
रणजित,
मध्यंतरी कुठेतरी तू म्हणालेला की शेर / कविता झाल्यावर आपण आपल्याला प्रश्न विचारावा
बरं मगं ?
तेव्हा ते पटलेले .
सध्या त्याच्या पुढे जाउन मी म्हणेन कि मला हा प्रश्नच पडू नये असे काही या कवितेने दिले .
त्यामुळे त्याला कविता म्हणायला मी कचरणार नाही .
आता गद्या कडे झुकलेली कविता असे काही असते तर तसे समज !!
अरे वा, विनायक! तुमची
अरे वा, विनायक! तुमची श्रीकृष्णाशी असलेली जवळीक जाणवते. कविताही मस्त आहे.
आ.न.,
-गा.पै.