बाफों की रानी, धागों का राजा

( डिसक्लेमर : या लेखातील सर्व पात्रं काल्पनिक आहेत. वास्तवाशी त्याचा कुठलाही संबंध नाही. यातल्या नावाची व्यक्ती प्रत्यक्षात अस्तित्वात असल्यास तो योगायोग समजावा. मात्र कुणी स्वतःवर ओढून घ्यायचंच ठरवल्यास लेखक त्याला जबाबदार नाही)

मार्कंडेयाचं आज पुन्हा बायकोशी भांडण झालं. नेहमीचंच होतं. कामावरून आला कि चहा न सांगता मिळाला पाहीजे हे हजारदा सांगूनही आज काही त्याला चहा मिळाला नव्हता. एक तर कामाचा ताण, उपरसे बॉससे परेशान त्यामुळं भडास काढायला निमित्त हवंच होतं. ते मिळून गेलं. चहावरून त्याने बोलायला सुरूवात केली खरी, पण आज बायकोही ऐकून घेत नव्हती. आताच कुठूनसं तिला करीयर करता न आल्याचं दु:खं आठवून वादास सुरूवात झाली.

गजलक्ष्मी एक यशस्वी गृहीणी. गृहीणी असण्यात खूष असणारी. मनासारखा पहिला मुलगा झाल्याने कोडकौतुक भलतेच केलेले. आता पोरगं ऐकत नाही, जेवत नाही आणि अभ्यासही करत नाही म्हणून नव-याचे बोल ऐकायला मिळत असल्यानं उठता बसता मुलाला धपाटे घालायला सुरूवात केलीय.

झुणझुणबाला ही एक यशस्वी उद्योजिका. स्वतःच्या पायांवर उभी असल्याने तडजोड मान्य नसणारी. तिचा स्वतःबद्दलचा अभिमान कधी दुराभिमानाकडे झुकला हे तिचं तिलाही कळालेलं नाही. स्पष्टवक्तेपणा कधी फटकळपणात रूपांतरीत झाला हे ही कळालं नाही. हल्ली बरेच लोक टाळू लागलेत हे जाणवत असल्याने चिडचिड होऊ लागलीय. घरात, बाहेर सर्वत्र चिडचिड वाढलीय. त्याचा परिणाम म्हणून कुणी काही बोलायला आलं कि अपमानास्पद बोलून समोरच्याला दुखावून स्वतःचे प्रॉब्लेम्स आणखीन वाढवून घेणारी. कारण त्या परत्येक कृतीची बोच मनाला लागतेय हेच तिच्या लक्षात येत नाही.

भणभण गणगे उपेक्षित तरूण. दुर्गम भागातून आलेला. आत्मविश्वास कमी असल्याने बोलायला चाचरणारा. मत द्यायला घाबरणारा. अबोलसा युवक.

झंपकराव हे मिस्कील व्यक्तीमत्व. कधीच गंभीर न झालेला हा इसम कधीही दु:खी झालेला नाही. कुठल्याही गोष्टीत हसण्याचं मटेरियल शोधायची सवय असल्याने हल्ली टवाळ म्हणून कुचेष्टा सुरू झालेली. त्यामुळे नाही म्हटलं तरी अस्वस्थ.

हे वेगवेगळ्या गावात राहणारे, वेगवेगळ्या स्वभावाचे लोक. तसं यांच्यात कसलंच नातं नाही. कुणीच कुणाला ओळखतही नाई. एकमेकांच्या सुखदु:खाशी कसलंही घेणंदेणं नसणारे, प्रेम नसणारे हे लोक. एक समान धागा आहे. हे सर्व मराठी बोलतात. हो आणि अजाणतेपणी ते एकमेकांशी जोडले गेलेत. एका सोशल नेटवर्किंग साईटवर. विरंगुळा म्हणून शिरलेले आणि आता एक महत्वाचा भाग झालेले.

मार्कंडेयाचा आयडी आहे ड्रीम लव्हर. कुठला तरी बाफ आलाय पहिल्या पानावर. विषय आहे बायकोला समान दर्जा देऊ करण्याचा. मार्कंडेयाची उत्सुकता वाढते. आपले अनुभव लिहायची खुमखुमी आलेली असते. त्याला तसंही कुणी ओळखत नसतं. पण प्रतिसाद वाचताक्षणी आदर्श वागणूक काय असावी याचा बोध त्याला होतो. आता काय लिहीलेलं बरं दिसेल याचा विचार करून एक प्रगल्भ पोस्ट त्याच्या बोटांतून उतरते. बाफचा तो किंग बनून जातो. अनेक +१ आणि अनुमोदनं मिळाल्यावर एका समाधानाने तो झोपायला जातो. या खेळात आता तो पारंगत झालाय.

विश्वशांती या नावाने गजलक्ष्मीने मुलांचा सांभाळ या विषयावर लिहीताना त्यांना मारहाण करू नये असा सल्ला दिलाय. मुलांकडे लक्ष पुरवणं ही पालकांची जबाबदारी आहे, नवरा लक्ष देत नसेल तर त्याला ठामपणे दिवसातून मुलांसाठी वेळ काढायला लावण्यासाठी काही टीप्सपण तिने दिल्यात..

झुणझुणबालाच्या पोस्टस नात्यांमधला गहीरेपणा आणि गुंतागुंत स्पष्ट करताहेत. एखाद्या समुपदेशकालाही उपयोग होईल असं तिचं लिखाण आहे.

भणभण भणगे ने स्पष्टवक्ता या नावाने ग्रामीण भागातून येऊनही शहरी लोकांची मने जिंकणा-या पोस्टस लिहील्यात. ही नवी संस्कृती किती चटकन आत्मसात केलीय हे त्याच्या पोस्टमधून समोर येतंय. शुद्ध भाषेच्या महत्वाबद्दल त्याने जे काही लिहीलंय ते प्रत्येकाने डाऊनलोड केलंय..

तरीही कुणीच समाधानी नाही !

वापरायचं नाव जरी काहीही असलं तरी प्रोफाईलला ओळख खरी दिलेली आहे. हल्ली हल्ली एखाद दुसरं गटगही झालंय. प्रत्येकाने आपली इमेज छान सांभाळलेली आहे. पण व्यक्त होण्याचं काय ? काहीतरी आतच राहून जातंय..

आणि त्यांना उपाय सापडला. ड्युआयडी !!

आणि आता खरी खरी चर्चा चालू झालीये....