दगदगीमधे नित्याच्या प्रेमाला फुरसत होती!

गझल आवडली.

>>>दगदगीमधे नित्याच्या प्रेमाला फुरसत होती!
जगण्यात रोजच्या सुद्धा वेगळीच गंमत होती!!

ती बड्या बड्या धेंडांची बसलेली पंगत होती.....
माझीच हजेरी तेथे तेवढी विसंगत होती!

का म्हणून मज वाटावा, हसण्याचा त्यांच्या हेवा?
कोणत्या सुखाला त्यांच्या दु:खांची सोबत होती?

उधळून मुक्तहस्ताने टाकली तरीही उरली...
नावावर माझ्या इतकी गझलांची दौलत होती!

ते सलाम मजला नव्हते, खुर्चीला सलाम होते!
मी म्हणायचो की, माझ्या शब्दांना किंमत होती!!

गातात गोडवे आता बघ एकमुखाने सारे.....
तो जिवंत होता तेव्हा, कोणाला किंमत होती?

एकटाच चालत होतो....तो रस्ता तसाच होता!
वाटले न पण एकाकी, रस्त्याची सोबत होती!!
<<<

तसेचः

>>>मज कसे मायबापांनी छोट्याचे मोठे केले?
बापाची माझ्या तेव्हा किरकोळच मिळकत होती!<<<

आणि हा सर्वाधिक आवडलेला शेरः

>>>सर्कशीत आयुष्याच्या, मी एक विदूषक होतो!
आतल्या आत रडण्याची तेवढीच सवलत होती!!<<<

धन्यवाद

सर्कशीत आयुष्याच्या, मी एक विदूषक होतो!
आतल्या आत रडण्याची तेवढीच सवलत होती!! >>> केवळ सुरेख....

वा !! एकदम सही गझल !!

सवयीमुळे माझाच एक शेर आठवला .......

मी विदूषक व्हायचो दुनियेस हसवावे म्हणुन
मी जरी रडलो तिला ती मस्करी वाटायची

अतिशय सुंदर गझल सर जी...

व्वा !

सुंदर गझल...

जवळ जवळ सगळेच शेर उत्तम झाले आहेत..

सर्कशीत आयुष्याच्या, मी एक विदूषक होतो!
आतल्या आत रडण्याची तेवढीच सवलत होती

एकटाच चालत होतो....तो रस्ता तसाच होता!
वाटले न पण एकाकी, रस्त्याची सोबत होती!!

हे शेर विशेष आवडले..

'किंमत' वाला शेर पण मस्त आहे. पण का कुणास ठाऊक उला मिसरा गुणगुणताना तेवढी मजा आली नाही ( नक्की का ते सांगता येत नाहीये... बहुधा नव्हते आणि होते च्या शेवटच्या सम उच्चारांमुळे आणि 'सलाम' दोनदा आल्याने असे वाटले असावे )
उला मिसऱ्यामध्ये 'खुर्चीला सलाम होते!' ऐवजी 'होते माझ्या खुर्चीला' असे केले तर ?? पण यती भंग होईल त्याने...

गझल खूप आवडली
शुभेच्छा.

गझल वाचल्यावाचल्या इतकेच वाटले- अ हा हा!!! मस्त
वाळवंट, यशाचा सोहळा, विदूषक, किरकोळ मिळकत... एकसे एक... भई वाह!

मतल्यापेक्षा हुस्न-ए-मतला फार आवडला.

बाकी सगळेच शेर उत्तम झाले आहेत.

सर्कस्, वाळवंट्,मिळकत.... अहाहा!!!

सुटे मिसरे आवडले.

गझल आवडली !